مقدمه:
ما انتظار داریم ویژگی های محیطی اثر تعدیل کننده ای بر ارتباط میان تصمیم گیری بر پایه ی ادراک و پریشانی داشته باشد. پیشینه ی تحقیقات و بررسی ها نشان می دهد که اثر ادراک بر عملکرد سازمانی در شرایط محیطی مختلف متفاوت است و نشان می دهد که چنین شرایطی به عنوان متغیرهای تعدیل کننده باید مورد بررسی قرار گیرند (دان و پرات،2007).
برای مثال کارتی و اینگ در سال 2000، دریافتند که عدم قطعیت محیطی ارتباط میان درک و شهود و عملکرد سازمانی را تعدیل می کند. به طور مشابه، دایان و البانا در سال 2011 گزارش کردند که آشفتگی ها و اغتشاش های محیطی اثر شهود را بر موفقیت محصول تعدیل می کند. ویژگی های محیطی اولیه ی پیچیدگی، پویایی و ستیزگی که توسط میلر و همکارانش در سال 2006بررسی شده است، به عنوان ویژگی هایی برای تفسیر استراتژی های تصمیم گیرندگان به برداشت های حاصل از پیچیدگی و ستیزگی های محیطی درنظر گرفته می شوند. ادراک و برداشت های محیطی، پیچیدگی و ستیزه جویی، مکررا در تحقیقات تجربی به عنوان عوامل موثر بر تصمیم گیری استراتژیک در نظر گرفته شده اند؛ یا همانطور که بوام و والی (2006) ذکر می-کنند، به عنوان موضوعاتی برای تحقیقات آینده پیشنهاد شده اند. عدم قطعیت و تردید، هم می تواند از طریق پیچیدگی و هم به دنبال پویایی (تغییرپذیری) در محیط یک شرکت یا سازمان بروز می کند (سیا و همکاران، 2004). همانطور که تحقیقات پیشین بر روی تصمیم گیری استراتژیک تداوم داشته است، تمرکز بر مخالفت های محیطی و تردیدها و عدم قطعیت های محیطی به عنوان عواقب دریافت شده نسبت به پیچیدگی و پویایی خارجی و ظاهری توسط مجریان ارشد را مد نظر قرارگرفته است. در نهایت، ما نباید به بررسی درک و برداشت تصمیم گیری استراتژیک بدون کنترل منطقی بودن آن بپردازیم. تحقیقات اخیر این دیدگاه را که مدیرانی که تمایل به کاربرد فرآیندهای عقلانی و منطقی دارند وهم چنین به نوعی ابتکار بر اساس درک و برداشت خود نیز دست می زنندرا تایید می کند (ایسنهارت، 1989).

دانلود فایل