مقدمه:
ما انتظار داريم ويژگي هاي محيطي اثر تعديل كننده اي بر ارتباط ميان تصميم گيري بر پايه ي ادراك و پريشاني داشته باشد. پيشينه ي تحقيقات و بررسي ها نشان مي دهد كه اثر ادراك بر عملكرد سازماني در شرايط محيطي مختلف متفاوت است و نشان مي دهد كه چنين شرايطي به عنوان متغيرهاي تعديل كننده بايد مورد بررسي قرار گيرند (دان و پرات،2007).
براي مثال كارتي و اينگ در سال 2000، دريافتند كه عدم قطعيت محيطي ارتباط ميان درك و شهود و عملكرد سازماني را تعديل مي كند. به طور مشابه، دايان و البانا در سال 2011 گزارش كردند كه آشفتگي ها و اغتشاش هاي محيطي اثر شهود را بر موفقيت محصول تعديل مي كند. ويژگي هاي محيطي اوليه ي پيچيدگي، پويايي و ستيزگي كه توسط ميلر و همكارانش در سال 2006بررسي شده است، به عنوان ويژگي هايي براي تفسير استراتژي هاي تصميم گيرندگان به برداشت هاي حاصل از پيچيدگي و ستيزگي هاي محيطي درنظر گرفته مي شوند. ادراك و برداشت هاي محيطي، پيچيدگي و ستيزه جويي، مكررا در تحقيقات تجربي به عنوان عوامل موثر بر تصميم گيري استراتژيك در نظر گرفته شده اند؛ يا همانطور كه بوام و والي (2006) ذكر مي-كنند، به عنوان موضوعاتي براي تحقيقات آينده پيشنهاد شده اند. عدم قطعيت و ترديد، هم مي تواند از طريق پيچيدگي و هم به دنبال پويايي (تغييرپذيري) در محيط يك شركت يا سازمان بروز مي كند (سيا و همكاران، 2004). همانطور كه تحقيقات پيشين بر روي تصميم گيري استراتژيك تداوم داشته است، تمركز بر مخالفت هاي محيطي و ترديدها و عدم قطعيت هاي محيطي به عنوان عواقب دريافت شده نسبت به پيچيدگي و پويايي خارجي و ظاهري توسط مجريان ارشد را مد نظر قرارگرفته است. در نهايت، ما نبايد به بررسي درك و برداشت تصميم گيري استراتژيك بدون كنترل منطقي بودن آن بپردازيم. تحقيقات اخير اين ديدگاه را كه مديراني كه تمايل به كاربرد فرآيندهاي عقلاني و منطقي دارند وهم چنين به نوعي ابتكار بر اساس درك و برداشت خود نيز دست مي زنندرا تاييد مي كند (ايسنهارت، 1989).

دانلود فايل