بررسی میزان گرایش و تمایل سازمان به فعالیت های بازاریابی (مطالعه موردی: شعب بانک کشاورزی تهران)
نویسنده :
مهدی حیدری
دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت بازرگانی گرایش بازاریابی
hasti_heidari5@yahoo.com
پیام نور واحد غرب تهران
شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)- یکی از نیازهای ضروری مدیران سازمان ها ، درک و توسعه ی برنامه های بازاریابی برای محصولات و خدماتشان است. یکی از دلایل عمده ی شکست سازمان ها نداشتن برنامه ای مدون و چشم انداز نسبت به آینده و بازر و محیط رقابتی می باشد. برای رسیدن به موفقیت و اهداف سازمان علاوه بر عوامل بیرونی که شامل محیط بیرونی، برنامه بازاریابی، رقباء باید به عوامل درونی نیز توجه نمود. مهمترین عوامل درونی هر سازمان که می تواند نقطه قوت هر سازمانی در نظر گرفته شود منابع انسانی آن سازمان می باشد. سازمان ها برای رسیدن به اهداف خود با توانمند سازی کارکنان خود می توانند یک مزیت رقابتی ایجاد کنند. امروزه توانمند سازی به عنوان یکی از ابزارهای سودمندارتقاءکیفی کارکنان وافزایش اثربخشی سازمانی تلقی می گردد.به منظورکسب موفقیت در محیط در حال تغییر کسب و کار امروزی،سازمانها به دانش، نظرات،انرژی وخلاقیت کلیه کارکنان، اعم ازکارکنان خط مقدم تامدیران سطح بالا،نیازمندند.جهت تحقق این امر، سازمانها از طریق توانمندسازی کارکنان مربوطه به منظور تشویق آنان به ابتکار عمل بدون اعمال فشار، ارج نهادن به منافع جمعی سازمان باکمترین نظارت وانجام وظیفه به عنوان مالکان سازمان،اقدام می نمایند.توانمند سازی،کارکنان را قاد ر میسازد تا در مواجهه با مشکلات و تهدیده ا،ازمقاومت وانعطاف پذیری بیشتری برخوردار باشند.
واژگان کلیدی : توانمندسازی، بهره وری، ایجاد تحول درسازمان، امنیت شغلی، تاثیر فناوری بر محیط های کاری، انعطاف پذیری سازمان ها، انتظارات مشتریان ، قوانین ومقررارت دولتی، فعالیت های بازاریابی
مقدمه:
باتوجه به دگرگونی های سریع وپرشتاب دانش ومعلومات بشری،همه چیز به شدت درحال تغییروتحول است.سازمان ها به عنوان یک سیستم بازبا محیط در تعامل می باشندوبرای تداوم حیات نیازمند پاسخگوئی به تغییرات محیطی هستند .از آنجا که منابع انسانی مهمترین عامل ومحور سازمان ها محسوب می شوند،تجهیزوآماده سازی منابع مزبور برای مواجهه باتغییرات، ازاهمیت ویژه بر خوردار (جعفر زاده 1386). تاریخچه اولین تعریف از اصطلاح توانمند سازی به سال 1788 بر می گردد ک ه در آن توانمند سازی را به عنوان تفویض اختیار در نقش سازمانی خود می دانستند که این اختیار بایستی به فرد اعطا یا در نقش سازمانی او دیده شود. این توانمند سازی به معنی اشتیاق فرد برای مسئولیت واژه ای بود که برای اولین بار به طور رسمی به معنی پاسخگویی تفسیر شد.گروف درسال 1971 به تعاریف رایج فرهنگ لغت از توانمند سازی اشاره می کند که شامل تفویض قدرت قانونی ،تفویض اختیار،واگذاری ماموریت و قدرت بخشی است.