شبکه اطلاع‌رسانی روابط‌عمومی‌ ایران (شارا) || نمی دانم تا زمان چاپ این مطلب چند شغل در دنیا به واسطه پیدایش هوش مصنوعی از بین رفته اند و از این طرف، چند شغل اضافه شده اند. با بروز انقلاب چهارم صنعتی که مشخصه بارز آن از بین رفتن فاصله بین مرزهای فیزیکی، رایانشی و کمرنگ شدن مراودات زیستی و انسانی است، مدیریت ، حکمرانی،  تولید و هرچیزی که فکرش را بکنید متحول شده و فناوریهای نوین و نوظهور- که دیگرنوظهور نیستند! – مانند رباتیک، هوش مصنوعی، بلاک چین، نانو تکنولوژی، اینترنت اشیاء و خودروهای خودران باعث شده اند که هر چیزی رنگ دیگری بگیرد و«سرعت» و «سهولت » به کارویژه عمده همه ابزارها ،نرم افزارها و سخت افزارها تبدیل شده و از این رهگذر هر ابزاری به مغز افزاری پویا مجهز شود قطعا برنده است.

    در این وانفسا نه می توان به نظریات بدبینانه ای که تمرکز آنها بر «نابودی جهان بر اثر استفاده بیش از حد از اینترنت» است، دل بست و نه آنقدر در فضای نه چندان متعارف این روندتودرتو گیرکرد که هم شاهد دفن ارتباطات انسانی باشیم و هم فراموش کنیم نام و یاد و خاطره  و دورهم بودن های حقیقی را.

   سوای از توجه به تبعات و تاثیر و تاثرات ناشی از حاکمیت هوش مصنوعی که بر واقعیاتِ امروز یا فردا بر جامعه جهانی و ملی و سازمانی و حتی فردی سایه می اندازد- یا بهتر است بگویم انداخته است- موضوعی که می توان به آن توجه کرد تاثیر و تاثر پیدایش این فناوری در عرصه روابط‌عمومی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ هاست. واقعیت این است که در هر سازمانی - باید - روابط‌عمومی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ها پیشقراولان استفاده بهینه از تکنولوژیها ی جدید باشند، هرچند به باور بسیاری از صاحب نظران بسیاری از خدماتِ ارایه شده توسط روابط‌عمومی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ها را می توان از طریق هوش مصنوعی تامین کرد اما حتی در بین این صاحب نظران هم هستند کسانی که با ادله قوی و مستندِکافی ، بر این ادعا رنگ تردید می افشانند.

  شکی نیست که بسیاری از شاغلان حوزه روابط‌عمومی مانند حوزه‌های دیگر  فعالیت بشری از توسعه هوش مصنوعی در دور زدن متخصصان انسانی بیم دارند، چه با افزایش حجم داده‌ها و رقابت فزاینده میان ارایه کنندگان خدمتی به نام  روابط‌عمومی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌، نمی‌توان از مزیت‌های آن(هوش مصنوعی) در انجام کارهای روزمره و تکراری و پروژه‌های بزرگ و تبلیغات چشم‌پوشی کرد.

جالب است که هوش مصنوعی حتی قبل از آنکه به شکل ویژه‌ای برای صنعت روابط‌عمومی و تبلیغات تخصصی شود، با محصولات نوآورانه خود به شکلی حوزه فعالیت‌های دنیای روابط‌عمومی را نیز تحت تاثیر قرار داده است. از جمله موارد مستقیم تاثیرگذار می‌توان به «تجزیه و تحلیل احساسات و پیش‌بینی‌ها»، «تولید زبان طبیعی (Natural language generation) و ربات‌های چت»، «تجزیه، تحلیل و حتی کنترلِ داده های منتشر / منعکس شده در  رسانه ها و شبکه های اجتماعی» ،« تشخیص حرکت و جهت گیری های رسانه ها در باره سازمانها/ نهادها» ،«آماده سازی اذهان برای اجرای یک یا چند پروژه و برنامه خاص»،«صحت سنجی اصالت اطلاعات وویدئوهای منتشر شده در باره سازمان»، «ترجمه اطلاعات و اخبار به زبانهای مختلف» ، «تولید محتواهای مورد نیاز در کمترین زمان ممکن»، «تبدیل سخنرانی به متن» و...   اشاره داشت.

حال سوال اینجاست­ که با توجه به ماهیت­ کار روابط‌عمومی و ارتباط تنگاتنگ آن با تعاملات انسانی ، آیامی‌توان نتیجه‌گیری کرد که هوش مصنوعی جای متخصصان انسانی در حوزه روابط‌عمومی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ را به سرعت پر کند؟

پاسخ به این پرسش را می توان از مناظر مختلف بررسی کرد که البته جای آن اینجا نیست اما به هرصورت در اینکه این ابزار/فناوری ها، آسایش خاطر و اطمینان لازم را برای  انجام کارهای روزمره – فارغ از توجه به انجام کارهای نبوغی و خلاقانه- به روابط‌عمومی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ها می دهد شکی نیست.

نکته پایانی اینکه هر چند باید آرام آرام خود را برای سپردن بسیاری از کارهای روزمره به هوش مصنوعی آماده کنیم که اگر این اتفاق نیفتد او خود را بی‌رحمانه بر ما تحمیل خواهدکرد، اما باید به این نکته‌ی مهم هم توجه کنیم که روابط‌عمومی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها در همه فعالیت‌ها و کارهای خود به عنصری به نام انسان و ارتباطات شفاهی و گفت‌وگو محور، محتاج‌اند و چون این ویژگی، به تقویت ارتباطات انسانی در هر محوری کمک شایانی می‌کند، بنابراین تا زمانی که سروکار این حرفه با انسان است و هیچ ماشین و فناوری ای تاکنون نتوانسته جای خلاقیت و نبوغ انسانی را بگیرد، قطعا  این حرفه با تمام  دقایق و ظرایف و نکته‌سنجی‌های خودش سرجای خودش باقی خواهد ماند و اتفاقا همواره با استفاده از فناوری‌ها و تکنولوژی‌های روز، وظیفه دارد که  بهترین روابط را در عرصه ارتباطات بسازد.