شبکه اطلاعرسانی روابطعمومی ایران (شارا)-|| در زمینه «مشارکت»، مسئولیت اجتماعی به چه معناست؟ در پاسخ به این سوال در ادبیات تخصصی سه مفهوم وجود دارد:
- شهرت
- اعتبار
- قدرشناسی
میتوانیم تایید کنیم که تاثیر مشارکت شرکت در جامعه به قرار زیر است:
- بهبود رابطه با جامعه (مشتریان، عرضهکنندگان، مسئولان)؛
- تاثیر بر جامعه هدف، راهبران ایدهها، رسانه و ...؛
- جایگاه اجتماعی بالاتر شرکت؛
- تصویر بهتر/ شهرت و نفوذ بیشتر برای شرکت؛
- وفاداری مشتریان پیرامون تمامی مواردی که شرکت به آنها میپردازد و ارایه میکند.
- افزایش انگیزه و بهرهوری پرسنل؛
- اهمیت بالا به ایجاد فرآیند برتری تجاری.
تعریف دیگری در "کنفرانس جهانی توسعه پایدار" ارایه شد و این تعریف نشانگر این امر است که مسئولیت اجتماعی شرکت برابر است با «اقدامات شرکت به منظور توسعه اقتصادی پایدار، مشارکت و همکاری با پرسنل، خانواده آنها و جامعه محلی و کل جامعه برای بهبود کیفیت زندگی».
بودجههای اختصاص یافته توسط شرکتها به توسعه همکاری با جامعه، همواره منتج به دستیابی به نتایج و سطوحی عالی گردیده است. این میزان از منظر مدیران به معنای سرمایهگذاری بلندمدتی است که دربردارنده نتایج مهمی برای شرکت یا تجارتی است که آنها مدیر آن هستند.
تحقیقی که توسط موسسه بینالمللی تحقیقات گزارش مسئولیت اجتماعی شرکت در سال 2005 درباره گروه منتخبی از 1600 شرکت در سطح جهانی انجام شده است، تاکید دارد دلایلی که بهخاطر آنها شرکتها به اجرای فعالیتها و اقداماتی نظیر مسئولیت اجتماعی میپردازند متنوع هستند، دلایل هم اقتصادی (74 درصد) هستند و هم اخلاقی (53 درصد). در ابتدا و سطح کلی میتوانیم اشتیاق و انگیزه پرسنل را ببینیم، تمایل برای مدیریت و کاهش ریسک یا انگیزش نوآورانه.
در اتحادیه اروپا، تمایل به ایجاد چارچوب قانونی که شرکتها را ملزم میکند تا مسئولیت اجتماعی را در استراتژی خود جای دهند از سال 2000 شکل گرفته است. در سال 2001، کمیسیون اروپا کتاب سبز- «اجرای چارچوب اروپایی برای مسئولیت اجتماعی شرکتها» را منتشر نمود که با هدف آغاز بحث درباره مفهوم مسئولیت اجتماعی و تعیین ابزارهای بسط چارچوب بوده و مفهوم مذکور را عملی میسازد. سایر اقدامات بین سالهای 2005 و 2006 و با نظر به انعکاس این مفهوم آغاز شدند که شرکتهای اروپایی تا حد زیادی به دستیابی به استراتژی توسعه پایدار در سطح اروپا اهمیت میدهند.
بنابراین، مسئولیت اجتماعی به روش رفتاری منطقی و اخلاقی بدل میشود که جوانب متفاوتی را مخاطب قرار میدهد: خود تجارت، رابطه با پرسنل، مشتریان، سهامداران، حامیان، محیط و اجتماعات محلی.
اگرچه اقدامات و فعالیتهای اجتماعی یک شرکت داوطلبانه هستند، پارلمان اروپا قوانین و استانداردهای خاصی را تعیین و تحمیل میکند که توسط آژانسهای رتبهبندی/ امتیازدهی فرااقتصادی مورد ارزیابی و سنجش قرار میگیرند. برای انتقال و اجرای بهتر، شرکتها هم از نظر جنبه عملکردهای مدیریتی و رفتار تجاری و هم برنامههای اجتماعی برای پرسنل و جامعه مورد بررسی قرار میگیرند ....
بهطور کلی، نمیتوانیم بعد و جنبهای واقعی از مسئولیت اجتماعی را به عنوان تضمینی برای موفقیت تجاری ایجاد کنیم، اما باید در همین زمان آگاه باشیم که این مفهوم فقط یک ابزار بیشینهسازی ارزش از طریق ساخت تصویر نیست، بلکه این مفهوم به صورت مستقیم با عملکرد اجتماعی و زیست محیطی شرکت و گروه تجاری مرتبط است.
هر شرکتی باید آگاه باشد که چنین رویکردی میتواند مفید باشد هم از طریق ایجاد مزیت رقابتی و هم از طریق ایجاد تصویری مطبوع و رابطه قوی با تمامی شرکا» (ماریا نیکولای).
|