شبکه اطلاع‌رسانی روابط‌عمومی ایران (شارا)-|| روابط‌عمومی یکی از حوزه های ارتباطات برنامه ریزی شده است که به سوی ارتباط مستمر، بلند مدت و نهادینه گرایش دارد. به نظر «گرونیک و هانت» ( GRUNIG AND HUNT) (1984) بخش روابط‌عمومی از طرفی بر فعالیت های ارتباطی سازمان با محیط عمومی آن نظارت می کند، و از طرف دیگر بر فعالیت های ارتباطی میان نظام های فرعی و در درون محیط ویژه ای این نظام توجه دارد.

به علاوه درباره «نقش مرزی» (BOUNDARYROLE) روابط‌عمومی، نظریه عمومی نظام ها تصدیق می کند که اعضای سازمان در فراگرد ارتباطی، نقش های متفاوتی ایفا می کنند. کارورزان روابط‌عمومی ارتباط گران سازمانی یا برنامه ریزان ارتباطی صرف نظر از اسم و عنوان‌شان، نقش مرزی دارند: «آنان در لبه سازمان عمل می کنند و رابط میان سازمان و گروه ها و افراد بینابینی هستند. آنان می توانند یک پا درون سازمان، یک پا بیرون آن داشته باشند.» برنامه ریزان ارتباطی، با توجه به اطلاعاتی که از محیط بدست می آورند، باید آنچه را که می خواهند، از طریق ارتباط به محیط سازمان بدهند (و آن را) به حالت تعادل در آورند. هدف، قرار گرفتن در موقیعتی است که به برنامه ریز اجازه دهد تا نقش مرزی خود را که نقش کاملا حساسی است، ایفا کند.

طرز فکر جاری این است که نزدیکی به راس سازمان و محیط سازمان هر دو بسیار مهم است. طرز فکر جاری این است که نزدیکی به راس سازمان یا واحد سازمانی مربوطه می تواند میزان معینی از استقلال و خود مختاری را که برای ایفای نقش مرزی ضرورت دارد، فراهم گرداند.

در زمینه کاربرد نظام ها در روابط‌عمومی باید گفت که حداقل از جهت نظری هیچ شکل دیگری از ارتباطات برنامه ریزی شده بیش از روابط‌عمومی، از طریق تفکر در نظریه ها تنظیم نشده است. استناد به نظریه نظام ها را حتی در عملی ترین تعاریف روابط‌عمومی، مثل، تعریف « هارلو» (harlow)، یعنی تعریفی که انجمن بین المللی روابط‌عمومی آن را پذیرفته است، می توان یافت:

«روابط‌عمومی یکی از وظایف مشخص مدیریت است که کمک می کند تا همکاری دو جانبه، میان سازمان و مردمی که با آن سرو کار دارند، برقرار و حفظ شود. روابط‌عمومی «مدیریت مشکلات و مسائل» را در بر می گیرد و به مدیریت کمک می کند تا از افکار عمومی آگاه و پاسخگوی آن باشد؛ مسئولیت مدیریت را خدمت به منافع عمومی می داند و بر این نکته تاکید می ورزد. هم چنین به مدیریت کمک می کند تا از تغییرات دور نماند و آنها را به کار گیرد و به عنوان نظامی هشدار دهنده، روزهای آتی را پیش بینی کند. روابط‌عمومی تحقیق و فنون ارتباطی سنجیده و اخلاقی را به عنوان ابزارهای اصلی خود به کار می گیرد.»

یکی دیگر از تعاریف روابط‌عمومی که به روشنی از نظریه نظام ها تاثیر پذیرفته است، تعریف «لانگ و هازلتون » است:

« روابط‌عمومی کارکرد ارتباطی مدیریت است که از طریق آن سازمان ها با محیط خود سازگار می شوند، آن را اصلاح می کنند و تغییر می دهند، یا آن را حفظ می کنند تا به اهداف سازمانی دست یابند.