شبکه اطلاع‌رسانی روابط‌عمومی ایران (شارا)-|| نتایج یک تحقیق در دانشگاه علامه طباطبایی نشان داد کسانی که تحصیل کرده رشته‌های مرتبط با روابط‌عمومی هستند الزاما به شغل خود دلبسته‌تر نیستند.

به گزارش شارا، این نتیجه با تجزیه و تحلیل داده‌های 136 نفر از کارشناسان و مدیران روابط‌عمومی به دست آمده است.

دلبستگی شغلی

افرادی که دارای دلبستگی شغلی بالا هستند هم از نظر سازمانی و هم از نطر فردی سبب بهره‌وری بیشتر می‌شوند و کمتر احتمال دارد که شغل خود را ترک کنند. علاوه بر این، دلبستگی شغلی سهم مهمی در هویت روان‌شناختی فرد دارد. کارکنان دارای دلبستگی شغلی بالا با هویت‌ها، رغبت‌ها و هدف‌های زندگی پیوند تنگاتنگی دارند.

به همین دلیل به نظر می رسد سازمان‌ها و شرکت‌ها می توانند پرورش دلبستگی شغلی را در دستور کار خود قرار داده و به عنوان یک مزیت رقابتی از نتایج مثبت آن استفاد کنند. ایجاد یک فرهنگ سازمانی باز و مترقی و همچنین اتخاذ و اعمال سیاست‌های منابع انسانی ‌ذینفع‌محور از جمله امنیت روانشناختی، تاثیر مهمی بر دلبستگی شغلی و تولید و عملکرد مثبت سازمانی دارد.

دلبستگی؛ دغدغه‌ مهم مدیران کسب و کار

امروزه یکی از دغدغه‌های مهم مدیران کسب و کار، افزایش علاقه و دلبستگی کارکنان خود با وظیفه و شغل محوله می‌باشد. بسیاری از کارکنان سازمان‌ها خصوصاً در سازمان‌های دولتی، به سبب انجام وظایف غیرتخصصی و یکنواخت در طی دوره خدمت، دچار فرسودگی شغلی می‌شوند و علاقه و دلبستگی خود را نسبت به شغل خود از دست می‌دهند. یکی از مواردی که می‌تواند بر افزایش دلبستگی شغلی کارکنان مؤثر باشد، تحصیلات مرتبط به عنوان یکی از مباحث مهم در روابط‌عمومی و روزنامه نگاری است که به نظر می رسد می‌تواند تأثیر قابل توجهی بر عملکرد مدیران و کارشناسان روابط‌عمومی بگذارد.

روابط‌عمومی و دلبستگی شغلی

عدم دلبستگی به شغل موجب می‌شود تا کارکنان روابط‌عمومی با انگیزه کافی به وظایف خود نپردازند و این بی انگیزگی موجب خدشه به وجهه و چهره سازمان می‌شود. ضروری است افرادی را انتخاب کنیم که به واسطه صرف بخشی از عمر خود در رشته تحصیلی در دوران دانشگاه، برداشت و توقع خاصی از زندگی خود دارند و این تصور در هنگام اشتغال با آنان و سازمان خواهد بود و بر عملکرد آنان تأثیر خواهد گذاشت.

موفقیت یا عدم موفقیت یک سازمان بسته به منابع انسانی آن است بنابراین باید هرچه بیشتر در انتخاب اصلح دقت کرد و از ابزارهای تحقیق استفاده نمود تا گزینه‌های بهتری را برای تصدی پست پیدا کرد (بستانی املشی؛ آراسته؛ حسن پور و ایزدی، ۱۳۹۶). لذا با توجه به موارد فوق، ضرورت و اهمیت این موضوع قابل درک است تا به بررسی رابطه تحصیلات مرتبط با دلبستگی شغلی در کارکنان بر اساس دیدگاه مدیران و کارشناسان روابط‌عمومی صنعت برق بپردازیم.
 

ویژگی‌های جمعیت شناختی نمونه آماری تحقیق

در جامعه مورد بررسی 2/41 درصد دارای مدرک کارشناسی ،4/54 درصد دارای مدرک کارشناسی ارشد و 4/4 درصد مدرک دکتری داشتند. در این جامعه مورد بررسی قرار گرفته 4/79 درصد مرد و 6/20 درصد زن بودند.

بررسی ها نشان می‌دهد که 9/30 درصد از افراد در گروه تحصیلی علوم ارتباطات، 9/2 درصد در گروه تحصیلی امور فرهنگی، 7/14 درصد در گروه تحصیلی علوم اجتماعی، 25 درصد در گروه تحصیلی مدیریت دولتی و 5/26 درصد در سایر گروه‌های تحصیلی بوده‌اند.

 1/47 درصد از این افراد در پست کارشناسی (کارمندی) بخش روابط‌عمومی و 9/52 درصد در سمت مدیریت بخش روابط‌عمومی مشغول بوده‌اند.

آمارها نشان می‌دهد که 8/33 درصد از افراد مورد بررسی در بخش ارتباط با رسانه‌ها، 8/8 درصد در بخش سمعی و بصری، 4/7 درصد در بخش همایش‌ها و نمایشگاه‌ها، 8/8 درصد در بخش پژوهش و افکارسنجی، 4/4 درصد در بخش انتشارات، 9/5 درصد در بخش ارتباطات مردمی و 9/30 درصد در سایر بخش‌ها مشغول به کار بوده‌اند.

یافته‌های بررسی

یافته‌های این بررسی نشان می‌دهد کارکنانی که تحصیلات روابط‌عمومی دارند لزوما نسبت به شغل خود دلبسته تر نیستند و امکان دارد سایرین با تحصیلات متفاوت در سایر حوزه ها، ماندگاری و وابستگی بیشتری به این شغل داشته باشند.

در این بررسی که با عنوان "ارتباط دلبستگی شغلی با تحصیلات مرتبط در کارشناسان و مدیران روابط عمومی" توسط غلامحسین مقیمی اسفندآبادی انجام شده فقط میزان ارتباط بین دلبستگی شغلی با تحصیلات مرتبط مورد بررسی قرار گرفت.