شبكه اطلاعرساني روابطعمومي ايران (شارا)-|| نتايج يك تحقيق در دانشگاه علامه طباطبايي نشان داد كساني كه تحصيل كرده رشتههاي مرتبط با روابطعمومي هستند الزاما به شغل خود دلبستهتر نيستند.
به گزارش شارا، اين نتيجه با تجزيه و تحليل دادههاي 136 نفر از كارشناسان و مديران روابطعمومي به دست آمده است.
دلبستگي شغلي
افرادي كه داراي دلبستگي شغلي بالا هستند هم از نظر سازماني و هم از نطر فردي سبب بهرهوري بيشتر ميشوند و كمتر احتمال دارد كه شغل خود را ترك كنند. علاوه بر اين، دلبستگي شغلي سهم مهمي در هويت روانشناختي فرد دارد. كاركنان داراي دلبستگي شغلي بالا با هويتها، رغبتها و هدفهاي زندگي پيوند تنگاتنگي دارند.
به همين دليل به نظر مي رسد سازمانها و شركتها مي توانند پرورش دلبستگي شغلي را در دستور كار خود قرار داده و به عنوان يك مزيت رقابتي از نتايج مثبت آن استفاد كنند. ايجاد يك فرهنگ سازماني باز و مترقي و همچنين اتخاذ و اعمال سياستهاي منابع انساني ذينفعمحور از جمله امنيت روانشناختي، تاثير مهمي بر دلبستگي شغلي و توليد و عملكرد مثبت سازماني دارد.
دلبستگي؛ دغدغه مهم مديران كسب و كار
امروزه يكي از دغدغههاي مهم مديران كسب و كار، افزايش علاقه و دلبستگي كاركنان خود با وظيفه و شغل محوله ميباشد. بسياري از كاركنان سازمانها خصوصاً در سازمانهاي دولتي، به سبب انجام وظايف غيرتخصصي و يكنواخت در طي دوره خدمت، دچار فرسودگي شغلي ميشوند و علاقه و دلبستگي خود را نسبت به شغل خود از دست ميدهند. يكي از مواردي كه ميتواند بر افزايش دلبستگي شغلي كاركنان مؤثر باشد، تحصيلات مرتبط به عنوان يكي از مباحث مهم در روابطعمومي و روزنامه نگاري است كه به نظر مي رسد ميتواند تأثير قابل توجهي بر عملكرد مديران و كارشناسان روابطعمومي بگذارد.
روابطعمومي و دلبستگي شغلي
عدم دلبستگي به شغل موجب ميشود تا كاركنان روابطعمومي با انگيزه كافي به وظايف خود نپردازند و اين بي انگيزگي موجب خدشه به وجهه و چهره سازمان ميشود. ضروري است افرادي را انتخاب كنيم كه به واسطه صرف بخشي از عمر خود در رشته تحصيلي در دوران دانشگاه، برداشت و توقع خاصي از زندگي خود دارند و اين تصور در هنگام اشتغال با آنان و سازمان خواهد بود و بر عملكرد آنان تأثير خواهد گذاشت.
موفقيت يا عدم موفقيت يك سازمان بسته به منابع انساني آن است بنابراين بايد هرچه بيشتر در انتخاب اصلح دقت كرد و از ابزارهاي تحقيق استفاده نمود تا گزينههاي بهتري را براي تصدي پست پيدا كرد (بستاني املشي؛ آراسته؛ حسن پور و ايزدي، ۱۳۹۶). لذا با توجه به موارد فوق، ضرورت و اهميت اين موضوع قابل درك است تا به بررسي رابطه تحصيلات مرتبط با دلبستگي شغلي در كاركنان بر اساس ديدگاه مديران و كارشناسان روابطعمومي صنعت برق بپردازيم.
ويژگيهاي جمعيت شناختي نمونه آماري تحقيق
در جامعه مورد بررسي 2/41 درصد داراي مدرك كارشناسي ،4/54 درصد داراي مدرك كارشناسي ارشد و 4/4 درصد مدرك دكتري داشتند. در اين جامعه مورد بررسي قرار گرفته 4/79 درصد مرد و 6/20 درصد زن بودند.
بررسي ها نشان ميدهد كه 9/30 درصد از افراد در گروه تحصيلي علوم ارتباطات، 9/2 درصد در گروه تحصيلي امور فرهنگي، 7/14 درصد در گروه تحصيلي علوم اجتماعي، 25 درصد در گروه تحصيلي مديريت دولتي و 5/26 درصد در ساير گروههاي تحصيلي بودهاند.
1/47 درصد از اين افراد در پست كارشناسي (كارمندي) بخش روابطعمومي و 9/52 درصد در سمت مديريت بخش روابطعمومي مشغول بودهاند.
آمارها نشان ميدهد كه 8/33 درصد از افراد مورد بررسي در بخش ارتباط با رسانهها، 8/8 درصد در بخش سمعي و بصري، 4/7 درصد در بخش همايشها و نمايشگاهها، 8/8 درصد در بخش پژوهش و افكارسنجي، 4/4 درصد در بخش انتشارات، 9/5 درصد در بخش ارتباطات مردمي و 9/30 درصد در ساير بخشها مشغول به كار بودهاند.
يافتههاي بررسي
يافتههاي اين بررسي نشان ميدهد كاركناني كه تحصيلات روابطعمومي دارند لزوما نسبت به شغل خود دلبسته تر نيستند و امكان دارد سايرين با تحصيلات متفاوت در ساير حوزه ها، ماندگاري و وابستگي بيشتري به اين شغل داشته باشند.
در اين بررسي كه با عنوان "ارتباط دلبستگي شغلي با تحصيلات مرتبط در كارشناسان و مديران روابط عمومي" توسط غلامحسين مقيمي اسفندآبادي انجام شده فقط ميزان ارتباط بين دلبستگي شغلي با تحصيلات مرتبط مورد بررسي قرار گرفت.