شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)-|| صنعت بیمه را می توان صنعتی برای تضمین فعالیت های اقتصادی و زندگی دانست. درنتیجه با چنین رویکردی نقش بیمه ها در تحقق جهش تولید، نقشی پررنگ خواهد بود و شاید بیش از گذشته مورد توجه مردم قرار می گیرد. اما حال این سوال مطرح است که درشرایط کنونی روابط‌عمومیهای این صنعت به عنوان پل ارتباطی میان مردم و بیمه چطور می توانند به تحقق این شعار کمک کنند.

همزمان با فرارسیدن 27 اردیبهشت ماه روز جهانی ارتباطات و روابط عمومی با مصطفی زندی مدیر روابط عمومی بیمه مرکزی ایران به گفت و گو نشسته ایم که مشروح آن را در زیر می خوانید:

آقای زندی لطفا درباره نقش روابط عمومی ها درتحقق شعار سال،«جهش تولید»، توضیح دهید.

به طور کلی هر ساله شعاری از سوی مقام معظم رهبری به عنوان شعار سال انتخاب می شود که این شعار راهکار یا استراتژی است که برای کل کشور و فعالیت های موجود خط مشی تعیین می کند. حال با بررسی خواهیم دید در چند سال گذشته با توجه به اینکه یکی از مسائل مهم کشور ما بحث های اقتصادی است، شعارهای این سال ها بیشتر حول محور مسائل اقتصادی بوده است. بدون شک زمانی که شعار سال در حوزه اقتصادی باشد، نهادها و دستگاه ها اقتصادی کشور نیز بیشتر مورد خطاب قرار می گیرند و باید فعالیت های خود را با شعار سال منطبق کنند.

سال گذشته بحث رونق تولید و امسال نیز با شعار سال جهش تولید مواجه هستیم، درنتیجه یکی از بخش هایی که باید برنامه های خود را تغییر داده و محتوای مناسبی برای مخاطبان خود تهیه کند، صنعت بیمه است، زیرا برای تولید یکی اصلی ترین موارد بحث امنیت تولید است. درنتیجه این موضوع به صنعت بیمه باز می گردد و این صنعت باید درراستای جهش تولید دغدغه های تولید کننندگان را از طریق محصولات بیمه ای برطرف کند. به نظر بنده صنعت بیمه باید بتواند محصولات مورد نیاز و جدیدی را در این زمینه ارائه دهد.

اما اینکه نقش روابط عمومی ها در تحقق شعار سال چیست، باید گفت،در راستای شعار سال استراتژی هایی تعیین می شود که روابط عمومی ها می توانند در این باره نقش مهمی ایفا کنند.

درواقع باید برنامه ریزی برای جهشی که می تواند برای صنعت بیمه رخ دهد یا جهش تولیدی که می تواند از طریق این صنعت مورد حمایت قرار بگیرد، انجام شود. روابط عمومی باید در این باره محصولات را به خوبی معرفی کنند.

نقش روابط عمومی های صنعت بیمه در توسعه فرهنگ بیمه در جامعه چیست؟

یکی از مهمترین و اصلی ترین وظایف روابط عمومی ها در هر حوزه ای بالا بردن آگاهی و دانش نسبت به وظایف، ماموریت ها و حتی عملکرد سازمان است، که این افزایش آگاهی در سازمان منجر به سواد اختصاصی در آن سازمان می شود. حال اگر بخواهیم اشاره ای به بیمه مرکزی یا صنعت بیمه داشته باشیم، باید آگاهی مردم نسبت به بیمه را افزایش داد تا سواد بیمه ای کسب کنند. سواد بیمه ای بدان معنا که با مفهوم بیمه به طور مشخص آشنا شوند.

ما روابط عمومی ها چند موضوع مهم در این بخش در دستور کار داریم، به عنوان مثال بیمه با معقوله های دیگر تفاوت دارد و شاید کار روابط عمومی ها در این صنعت سخت تر باشد زیرا بیمه یک مفهوم خاص است و باید سعی کنیم پیچیدگی علم بیمه را به ساده ترین روش و با استفاده از ساده ترین مفاهیم برای مردم تشریح کنیم زیرا بیمه از جنبه های مختلف برخوردار است. اما انتظاری که جامعه دارد آن است که بتوانند به شکل آسان تر این مفاهیم را درک کنند و این موضوع جزو وظایف روابط عمومی ها قرار می گیرد تا این ارتباط میان مردم و صنعت بیمه ایجاد شود.

اگر مردم این مفاهیم را به راحتی متوجه نشوند به سراغ بیمه نمی آیند. درنتیجه ما باید علاوه بر ساده سازی مفاهیم بیمه برای جامعه، باید محصولات بیمه را به صورت ساده و شفاف برای مردم تشریح کنیم. به عنوان مثال بیمه منازل به نام بیمه آتش سوزی معروف است، اگر نتوانیم پوشش هایی که این بیمه دارد را تبیین کنیم استقبال از آن کم خواهد شد، زیرا عنوان آن آتش سوزی است و در نگاه اول جامعه فکر می کند مخصوص آتش سوزی است درحالی که این بیمه پوشش های تفاوتی از جمله آتش سوزی، زلزله، سیل، طوفان و پوشش سرقت وسایل خانه را در بر می گیرد. اگر روابط عمومی نتواند این موارد را معرفی کند استقبال از آن کاهش پیدا می کند.

آموزش های بیمه ای باید به چه صورت در جامعه انجام شود؟

در کنار ساده سازی باید از تمامی ابزارها برای آموزش استفاده کنیم. آموزش در صنعت بیمه را باید از دو منظر عمومی و اختصاصی بررسی کرد. در مورد آموزش های عمومی همانطور که اشاره شد باید مفاهیم تشریح شود. اما در بخش آموزش های اختصاصی باید از لایه های پایین تر آغاز کرد تا بیمه به صورت یک تفکر در اذهان جامعه شکل بگیرد. در این میان می توان به کتاب های درسی در مدارس اشاره کرد. در این حوزه بیش از 100 کتاب آموزشی با مطالب بیمه ای داریم که دانش آموزان بتوانند از دوران ابتدایی و دبیرستان با مفاهیم آشنا شده و به یک نگرش تبدیل شود. اینکه می گوییم نگرش به این معنا است که اگر بخواهیم به معقوله بیمه به صورت مفهوم تبلیغی نگاه کنیم شاید چندان موفق نباشیم زیرا اگر بخواهیم یک محصول بیمه را تبلیغ کنیم آن تبلیغ در یک مقطع زمانی بازده دارد.

 یعنی فروش در آن برهه زمانی افزایش پیدا می کند اما هدف در فرهنگ سازی آن است که افراد را به شرایطی از نظر فکری برسانیم که نیاز نباشد تک تک رشته های بیمه ای را تبلیغ کنیم. یعنی اگر فرد به این حد از آگاهی رسیده باشد که بیمه را یک ضرورت برای خود بداند آن زمان برای هر فعالیتی که آن فرد بخواهد انجام دهد ناخودآگاه به سوی بیمه مرتبط آن می رود. تصور کنید فردی به لحاظ نگرشی بیمه را یک ضرورت بداند، در این صورت برای هر کاری به سراغ بیمه می رود، در آنجا شرکت های بیمه ای می توانند نوع پوشش ها را معرفی کنند و دیگر نیازی نیست که از فواید بیمه بگویند زیرا فرد به نگرش خوب بودن دست یافته است. درواقع در بحث آموزش باید به چنین مرحله ای دست پیدا کنیم به همین دلیل بحث آموزش را از لایه های پایین یعنی از دانش آموزان شروع کردیم زیرا آنها مدیران آینده کشور هستند.

چطور می توان در این آموزش از ابزارهای جدید استفاده کرد؟

همانطور که در پاسخ سوال قبلی اشاره شد ما از ابزارهایی که در اختیار داشتیم استفاده کرده ایم. حتی در این میان آموزش خبرنگاران را در برنامه داشتیم تا اطلاع رسانی درستی از سوی آنها صورت بگیرد. اما در حال حاضر با پیشرفت های صورت گرفته در تکنولوژی و تغییر شیوه های ارتباطی با مردم ما روابط عمومی ها باید چه کنیم؟ بدون شک در پاسخ به این سوال باید گفت ما نیز باید تغییر کنیم. امروز روابط عمومی ها باید از تکنولوژی ها استفاده کنند. در حال حاضر روش هایی که مورد استفاده قرار می گیرد با روش های 5 سال گذشته تفاوت معنا داری پیدا کرده است و حتی می توان گفت با 15 سال گذشته قابل مقایسه نیست. بنده معتقد هستم و درخواست کرده ام ساختار روابط عمومی تغییر کند. روابط عمومی که در 5 سال گذشته یک ساختار خاص داشته است امروز نمی تواند با آن ساختار حرکت درستی انجام دهد.

باید ساختار درونی روابط عمومی تغییر کرده و شاید در این تغییر برخی واحدهای درونی از بین بروند. به عنوان مثال سال ها پیش ما بریده جراید داشتیم که به صورت بولتن به مقام مافوق ارائه می شد اما سال هاست این روش منسوخ شده است. پس از آن بولتن به صورت الکترونیکی ارسال می شد اما امروز خبرها به صورت آنلاین منتشر می شود. این موارد تغییر شیوه ها است که باید انجام شود. حال با تغییر ساختار شرایط کار برای نیروهای روابط عمومی به چه صورت می شود؟ بدون شک ما امروز به واسطه شیوع کرونا بیشتر متوجه این موضوع شده ایم که روابط عمومی ها چاره ای جز تغییر نداریم. ما مجبور هستیم به سوی روابط عمومی هوشمند حرکت کنیم. شاید روابط عمومی هوشمند خوشایند برخی افراد فعال در این حوزه نباشد زیرا باید برخی واحدها حذف شود اما چاره ای جز این کار نیست. به طور کلی ابزارهای روابط عمومی باید به شدت تغییر کرده و کارکرد خود را متفاوت کند. اگر این تغییرات اعمال نشود نمی توان به اهداف پیش بینی شده دست پیدا کرد که این موضوع برای روابط عمومی سم است.

باتوجه به موارد گفته شده، روابط عمومی اخلاق مدار باید چه ویژگی هایی داشته باشد؟

ما در کشوری هستیم که قانون اساسی ما برگرفته از تعالیم دینی است به همین جهت توصیه هایی که به همه اقشار می شود رعایت مبانی اخلاقی است تا در درجه اول خودمان به سمت کمال پیش برویم. اما اگر این موضوع را در حوزه روابط عمومی بررسی کنیم باید گفت، در درجه اول باید مسئولیت خود را در مقابل سازمان و مخاطبان بهتر بشناسیم. آیا می توانیم هر موضوعی را به بهترین شکل برای مخاطب جلوه دهیم، به نظر بنده این موضوع اخلاق مدار نیست.

به نظر بنده باید علاوه بر حفظ منافع سازمان، شرایط مخاطبان را نیز در نظر گرفت. یعنی اگر اشکالی در سیستم سازمانی وجود دارد بهتر آن است که درصدد اصلاح آن اشکال باشند تا آنکه تمرکز را بر توجیه بگذارند. توجیه کردن به دور از اخلاق است. یکی از شیوه هایی که ما در سیستم خود داریم آن است که اگر انتقادی مطرح شود، ابتدا صحت ماجرا را بررسی می کنیم، اگر درست بود آن را به مسئول مربوطه منتقل می کنیم تا برطرف شود، اما اگر درست نباشد با فرد یا رسانه ای که این انتقاد را مطرح کرده است مذاکره می کنیم. اما به طور کلی باید ما روابط عمومی ها سعی کنیم علی رغم دفاع از سازمان خود از اخلاق دورنشویم.