شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)-|| ارتباطات، عمل انتقال اطلاعات از شخص به شخص دیگر است. ما در هر کاری که انجام می دهیم ارتباط برقرار می کنیم. در حقیقت، ما نمی توانیم از برقراری ارتباط با دیگران جلوگیری کنیم.

ارتباطات، ابزاری اساسی در مدیریت برنامه هاست. در واقع، برای برقراری ارتباط موثر، مدیران برنامه باید فرایند ارتباط را به خوبی بشناسند.

فرآیند ارتباطات سه عنصر اصلی دارد:

فرستنده
کانال
گیرنده

فرستنده
فرستنده شخصی است که مکالمه را آغاز می کند. در واقع، این شخص است که این ایده را که او قصد انتقال به دیگران را دارد تصور کرده است. فرستنده پیام را با استفاده از کلمات یا نمادها، علائم و غیره به گیرنده منتقل می کند. کیفیت رمزگذاری بستگی به دانش، مهارت و سوابق فرستنده دارد. پس از اتمام مراحل رمزگذاری، پیام آماده شده است تا از طریق کانال ارتباطی برای گیرنده ارسال شود.

کانال
کانال ارتباطی برای انتقال پیام از شخص به شخص دیگر استفاده می شود. فرستنده رسانه ای را انتخاب می کند که از طریق آن می خواهد پیام (یا او) خود را به گیرنده منتقل کند. علاوه بر این، انتخاب رسانه می تواند به عوامل زیادی از جمله فوریت پیام، رابطه بین فرستنده و گیرنده و سبک ارسال کننده بستگی داشته باشد.

گیرنده
گیرنده شخصی است که پیام را دریافت می کند. او (یا او) سعی می کند پیام را به بهترین شکل رمزگشایی کند. در حقیقت، میزان رمزگشایی پیام به عوامل زیادی از جمله دانش گیرنده از موضوع و تجربه بستگی دارد. علاوه بر این، سطح اعتماد و ارتباط بین فرستنده و گیرنده می تواند در اثربخشی ارتباطات تأثیر بگذارد.

یادت باشه
سرانجام، هنگامی که گیرنده پیام را دریافت کرده و آن را به درستی تفسیر کند، همانطور که توسط فرستنده در نظر گرفته شده بود، وی (یا او) می تواند بازخوردی را برای فرستنده ارسال کند. بازخورد به فرستنده اجازه می دهد تا از کارآیی پیام (یا او) خود مطلع باشد.

منبع: francescopecoraro

منبع مرجع: شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)