شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)- در حال حاضر که شرکت ها با بهای سنگین املاک تجاری و کمبود نیروی ماهر کاری روبرو هستند، بیش از همیشه تمایل دارند از خدمات دورکاری کارکنان خویش بهره مند شوند. کارکنانی که امکان دارد خودشان هم نتوانند، از عهده پرداخت اجاره یا خرید مسکن در شهرهای بزرگ محل استقرار شرکت های متبوع شان برآیند.

در برخی از استان های کانادا که میزان بیکاری پایین است، کارکنان دارای تخصص و مهارت نیز که در بازار کار پرطرفدار هستند، دوست دارند در شرکت هایی استخدام شوند، که با دورکاری آنها موافق باشند.

از دیگر سو البته اینگونه نیست، که همه شرکت ها چنین تمایلی داشته باشند. اما شرایط موجود دارند برخی از آنها را هم، به سوی تغییر دیدگاه سوق می دهند. تارا درگن بنیانگذار شرکت مشاوره موسوم به انقلاب کاری مستقر در ادمنتون است، که به کارجویان کمک می کند مشاغل دورکار بیابند، و به شرکت ها یاری می رساند که خود را با دورکاری مطابقت دهند.

 وی در این پیوند می گوید: تجربیات حاصل از بحث و گفت و گوی من با کارفرمایان نشان می دهند، که آنها نیز آرام آرام درک می کنند کارکنان چنین انتظاری دارند. بنابراین دارند این روند را می پذیرند. زیرا شرکت ها باید بتوانند اینگونه چیزها را ارائه دهند، تا هم کارکنان حرفه ای را جذب نموده، و هم آنها را برای خود حفظ کنند.

وی در ادامه  می افزاید: برخی از کارفرمایان نیز دورکاری کارکنان را فرصتی مغتنم می دانند، که سبب می شود از پرداخت مخارج املاک تجاری در امان بمانند.

وی تایید می کند که این فرصت واقعا هم مغتنم است. چراکه هزینه ارائه محل کار به هر یک از کارکنان می تواند، سالانه سر به 10 هزار دلار بزند.

به گفته وی از دیگر سو بعضی دیگر از کارفرمایان هم با استفاده از روش دورکاری می توانند از خدمات آن دسته از نیروهای ماهری هم بهره مند شوند، که در محدوده شرکت این کارفرمایان زندگی نمی کنند. به این ترتیب مشکل استخدام نیروهای ماهر آنها هم حل می شود. در عین حال می توانند، به این کارکنان حقوق کمتری هم بپردازند.

چراکه کارکنان مورد اشاره ناچار نیستند هر روز میزان قابل توجهی از وقت، انرژی و پول خود را، برای رسیدن به محل کار صرف کنند. همچنین اجباری نمی بینند که برای نزدیک تر بودن به محل کار خویش، از محله ای به محله ای دیگر و یا حتی شهری به شهر دیگر کوچ کنند. به ویژه اینکه کوچ به شهرهای بزرگ بسیار گران تمام می شود. زیرا در این شهرها نه تنها اجاره بها و یا خرید مسکن پول زیادی می خواهد، بلکه هزینه بزرگ کردن فرزند، خورد و خوراک و… نیز، در آنها بسیار بیشتر است.

فواید بیشتری که کمتر به چشم می آیند
دیگر فایده دورکاری برای کارفرمایان این است، که نیروهای ماهرشان به سبب دوری راه از کار خود استعفاء نمی دهند. براساس برآورد خانم درگن استعفای هر یک از کارکنان، برای شرکت به اندازه 9 ماه از حقوق وی هزینه برمی دارد. این هزینه از جمله شامل زمان صرف شده برای استخدام و آموزش دادن به نیروی جایگزین و… می باشد. از دست دادن مشتری هایی که عادت داشته و یا ترجیح می داده اند با کارکنان مستعفی تعامل داشته باشند هم، جای خود دارد.

البته این فایده دوسویه است. چراکه مثلا کندیس برز 30 ساله ساکن همیلتون که شش ماه پیش روش دورکاری را در پیش گرفت، می گوید وقت و پولی را که هر روز برای رسیدن به تورنتو صرف می کرد، اینک به خود و خانواده اش اختصاص می دهد. فراتر اینکه دیگر ناچار نیست همه روزه و به ویژه برخی روزهای خاص، اعصاب خردشدن های ناشی از معطلی های طولانی در ترافیک سنگین را تحمل کند. از دیدگاه وی پرت نشدن حواس به سبب رفت و آمد دیگران، از سایر مزایای پرشمار دورکاری می باشد.

نقش مهم استفاده از فناوری ها
اندکی توجه نشان می دهد، که فناوری های نوین مهم ترین عوامل موفقیت دورکاری به شمار می روند. زیرا مثلا استفاده از اینترنت و شبکه های اجتماعی مجازی به کارکنان و کارفرمایان این اجازه را می دهد، که در هر وقتی از شبانه روز به سرعت با یکدیگر و همچنین مراجعان شان در تماس باشند. شرون بنت مربی کارکنان بخش آموزش لینکدین که 12 سال است دورکاری می کند، بر این باور می باشد که کلید مهم موفقیت این سبک اشتغال استفاده از فناوری ای است، که اجازه می دهد اعضای گروه کاری از راه دور با هم همکاری داشته باشند. کمااینکه گرچه شرکت متبوعش در کارپینتریا واقع در در ایالت کالیفرنیا مستقر است، اما خودش در گوئلف واقع در استان انتاریو زندگی می کند. همکارانش هم در نقاط گوناگون قاره اقامت دارند.