شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)- ممکن است، علاقه مندی من به مسائل مربوط به ارتباطات به عنوان یک روانکاو عجیب به نظر برسد، اما در حقیقت تمام کار یک روانکاو به شکست و یا پیروزی او در ارتباطات بستگی دارد.

چنان چه فرد از نظر احساسی در درون خود به یک تعادل نرسد، «ارتباط» او با دیگران نیز صدمه خواهد خورد. به عبارت دیگر عدم آگاهی از تمایلات فرد و یا انکار آن در راه ارتباط او با دیگران مشکلاتی را به وجود می آورد که باید هم در درون و هم در ارتباطات شخصی خود این مشکلات را تحمل نماید.

هدف روانکاوی کمک روانکاو به افراد جهت دستیابی به اهداف فردی آنان می باشد و موقعی که فرد به این اهداف نایل آمد، می تواند بیشتر، آزادانه تر و مؤثرتر با دیگران ارتباط برقرار کند.

بنابراین روانکاوی «یک ارتباط خوب با خود و مردم می باشد» و البته می توانیم از یک عبارت در موارد دیگر نیز استفاده کنیم و در عین حال صحیح هم باشد و به جرأت می توان گفت که یک ارتباط خوب یا آزاد با خود یا با مردم همیشه شفابخش است.

در طول مدت تجربیاتم در مشاوره و روانکاوی، دریافتم که یک مانع اصلی برای ارتباط وجود دارد و آن این است: تمایل افراد به ارزیابی. بدین معنی که افراد در تمام مدتی که به سخنان دیگری گوش می دهند، در حال ارزیابی او می¬باشند.

خوشبختانه، در کنار این موضوع نیز کشف نمودم، اگر مردم چگونه «گوش دادن» را که توأم با درک و فهم نیز باشد، بیاموزند، می توانند تمایل به ارزیابی خود را کاهش دهند و ارتباطشان را به طور وسیعی با دیگران افزایش دهند.

مانع: تمایل به ارزشیابی
همه ما برای قضاوت، ارزیابی و ثابت نمودن و یا رد کردن عقاید دیگران اصرار داریم. تصور کنید شخصی براساس آنچه من بیان کردم، این گونه نظر بدهد: «من آن چه را که آن مرد می گوید دوست ندارم». شما چگونه پاسخ می دهید؟ اغلب و به طور ثابت پاسخ های شما براساس تأکید بر نگرش خود شما خواهد بود. مثلاً ممکن است پاسخ دهید: «من هم همین طور فکر می کنم، حرف های او وحشتناک است.» و یا این که می گویید «اوه، نه، من فکر می کنم که حرف هایش واقعاً جالب است.» به عبارت دیگر اولین عکس العمل شما ارزیابی حرف های او از نظر خودتان می باشد.

و یا تصور کنید من می گویم: «من فکر می کنم دموکرات ها، این روزها خوب فعالیت می نمایند.» اولین عکس العمل شما چیست؟ به احتمال زیاد، یک نظر ارزیابی خواهید داشت. شما در این مورد یا موافق و یا مخالف می باشید و شاید این گونه قضاوت نمایید که «او باید یک لیبرال باشد و یا او به نظر می رسد در افکارش خیلی خشک باشد.»

اگرچه ارزیابی در اغلب محاورات وجود دارد و این یک عکس العمل طبیعی می باشد، اما در موقعیت هایی که احساس افراد در آن بیشتر است، این پدیده بیشتر وجود دارد. اگر شما در یک بحث داغ شرکت نموده باشید، ممکن است این فکر در ذهن شما جای گرفته باشد که «آن ها واقعاً در مورد یک چیز صحبت نمی کنند» در یک بحث داغ هر فرد براساس چهارچوب ذهنی خود، قضاوت و ارزیابی خاصی دارد و چیزی وجود ندارد که بتوان آن را «ارتباط» خواند.

دروازه: گوش دادن همراه با درک و فهم
چنان چه ما در زمان محاوره با فرد یا افراد دیگر خوب به صحبت های او گوش دهیم در واقع از ارزیابی پرهیز نموده و یک ارتباط حقیقی توأم با درک و فهم را نیز به وجود آورده ایم و این بدان معنی است که عقاید تأکید شده ی دیگران را با دیده ی بصیرت مشاهده کرده، نگرش آنان را در مورد نظرات دیگران احساس نموده و چهارچوب فکریشان را درباره ی موضوع مورد بحث دریافته ایم. این موضوع در مرحله ی اول ممکن است ساده به نظر برسد، اما به هیچ وجه این گونه نیست.

در حقیقت این موضوع یک هدف اصلی در روانکاوی نیز می¬باشد و باید گفت چنین راه حلی مؤثرترین شیوه برای تغییر در ساختار شخصی فرد و بهبود ارتباطات او با دیگران است.