شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)- روابط عمومی بین المللی قدیمی ترین شکل عمل است اما از این شکل همواره با عنوان روابط عمومی نامبرده نشده است.

اسکندر کبیر سربازانش را با زره های بیش از حد بزرگ والا مقام جلوه می داد، مذاهب از سازمان هایی برای جذب دیگران به مذهبشان سود می جستند و اعلامیه استقلال ایالات متحده چنین موعظه می کرد که: «بگذارید حقایق به جهانی منصفانه عرضه شود».

 اما استفاده از قدرت تبلیغات برای جهان تجارت امری نسبتا جدید است. همانطور که راجر بابسون کارشناس آمریکایی در امر تجارت این مسئله را چنین شرح می دهد: «امروزه وقتی چیزی را می خواهیم به آمریکاییان یا به سایرین بفروشیم، در فروختن آن مهارت داریم». این مهارت در بازار و در سیاست عمومی در هیات روابط عمومی اجرا،تعدیل و تجدید نظر شده است.

بنابراین خواه موضوع یک محصول باشد یا یک فعالیت تجاری یا سیاسی یا سیاست عمومی، هدف روابط عمومی بین المللی انتقال یک پیام است از ورای پل هایی که شکاف تفاوتهای زبانی، فرهنگی، مذهبی و جغرافیایی آن را ایجاد می کنند.

هدف رسیدن به نوعی تاثیر گذاری و برقراری رابطه با مخاطب موردنظر و انتقال معنای خبر است. این هدف با انتقال پیام های نامطبوع و غیر قابل هضم که از گلوی مخاطب پایین نمی روند، به دست نمی آید. اولین پیشگامان روابط عمومی که تبلیغات زمان جنگ را انجام می دادند کسانی بودندکه مهارتهایشان بازار آموخته بودند.

نظم یک اولویت درجه یک است هر چند وقت یکبار مفهوم مدیریت در تعاریف روابط عمومی تغییر می کند. چه کلیدهایی برای روابط عمومی بین المللی وجود دارد؟ برای هر گروهی از شاغلین روابط عمومی و نیز برای شما لیستی از همان پاسخها وجود دارد:

- درباره هر بازار و هر کشور، به طور مجزا بحث کنید؛ در بازارهای محلی به مردم محلی اعتماد کنید.

- مجراهای محلی ارتباط را بشناسید. ترجمه را با متخصصینی که صنعت و لغت شناسی آن را می شناسند، انجام دهید. به روزنامه نگاران برای نوشتن ماجرا کمک کنید. به آنان یک زاویه دید متفاوت بدهید.

- با ادارات محلی در برنامه های کشورهای بیگانه از همان ابتدا درگیر شوید. از سنن و حساسیت های محلی، تعطیلات و منابع در دسترس برای آنان آگاه باشید.

- یک رابط محلی داشته باشید که بتواند جواب تحقیقات محلی را بدهد، ارتباطهای محلی را تعیین کنید و مطمئن شوید که آنان در هنگام پخش رسانه ای در دسترس هستند.

اما اشتباهات اساسی هنوز در ارتباطات بین المللی وجود دارد. یک نشریه ارتباط بین المللی اشتباهات متخصصان روابط عمومی را که روزنامه نگاران مرتکب می شوند مطالعه می کند. روزنامه نگاران وقتی در ضرب الاجل هستند پیام های مطبوعاتی ناکافی می فرستند و نوعی فقدان دانش را نشان می دهند.

فهم اینکه هر رسانه چگونه کار می کند برای یک ملت و برای فعالیت های بین المللی مهم است.

در گزارشهای سراسری یک سوال کلیدی وجود دارد: آیا مخاطب مورد نظر ما واقعا از میان مرزها عبور می کند؟ آیا می توان بهترین و موفق ترین روشهای یک بازار را جزء به جزء به یک وضعیت رسانه ای سراسری تبدیل کرد؟ ما همه می دانیم که پاسخ منفی است. اصرار بر این کار به معنی از دست دادن موقعیت است

 و نهایتا اینکه می توان گفت مسائل مربوط به روابط عمومی بیش از اندازه « آمریکایی شده » اند یعنی تصمیم گیرندگان روابط عمومی هر چند عناوین بین المللی دارند اما جهان را از منشور محلی محدود خودشان مشاهده می کنند.

 اگر یک درس برای ما در 12/26 وجود دارد همین است: احترام گذاشتن به قدرت آنچه در همه ما مشترک است: انسانیت.

منبع مرجع: شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)