شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)، حدود یک سال از زمان بازسازی گوگل، ایجاد شرکت مادر آلفابت و انتصاب ساندار پیچای به‌عنوان مدیرعامل گوگل می‌گذرد. با این همه اما در همین مدت پیچای به مدیری محبوب تبدیل شده است. با وجود احترامی که پیچای در میان کارمندانش دارد، اما بعضی از آن‌ها این روزها از کار کردن در گوگل ناراضی هستند. با این اوصاف است که مجله بیزینس اینسایدر به بررسی شرایط و وضعیت کاری در گوگل تحت فرماندهی ساندار پیچای و آنچه کارمندان گوگل در این مورد می‌گویند، پرداخته است. قبل از آنکه پیچای در ماه آگوست 2015 به‌عنوان مدیرعامل گوگل انتخاب و معرفی شود، او یک رهبر قدرتمند و بانفوذ در گوگل بود و به‌عنوان مدیر بخش محصولات فعالیت می‌کرد. اولین موفقیت پیچای درست بعد از روزهای بد گوگل اتفاق افتاد؛ زمانی که مایکروسافت موتور جست‌وجوی پیش‌فرضش را از Internet Explorer به Bing تغییر داد. در آن روزها که سال 2006 بود، تقریبا همه مردم از مرورگر IE استفاده می‌کردند.

پیچای مسوولیت خلق یک واکنش مناسب به این اتفاق را به عهده گرفت. راهکار او یک نوار ابزار گوگل بود که تولیدکنندگان کامپیوترهای شخصی آن را به‌صورت مستقیم روی کامپیوتر‌ها و مرورگر آنها نصب می‌کردند. پس از آن پیچای مدیریت تیم توسعه کروم را به دست گرفت. تمام این موفقیت‌های اولیه به دو دلیل به او کمک کردند؛ او به یک سیاستمدار و مدیر خوب در گوگل و در ابعاد بزرگ‌تر صنعت تکنولوژی تبدیل شده و اینکه او به خاطر انجام کارها با مشارکت و بدون ایجاد دشمنی معروف شده است. پیچای همچنین همیشه به خاطر رابطه نزدیکش با لری پیج زبانزد بوده است. بعضی‌ها او را به‌عنوان مترجم پیج می‌شناسند که می‌تواند دیدگاه پیج را به‌خوبی دریافت کرده، انجام دهد و کارها را میان گروه‌های مختلف در گوگل هماهنگ کند.

او همچنین به خاطر آنکه با رویاپردازی به اید‌ه‌هایی خوب درباره اینکه گوگل چطور سرویس‌هایش را با هوش مصنوعی توسعه دهد یا اینکه چطور دسترسی به وب روی موبایل را سرعت ببخشد، معروف است. پیچای معمولا در جلسات به آرامی می‌نشیند و به همه گوش می‌دهد. سپس ایده‌ای را ارائه می‌دهد که می‌تواند برای همه مفید باشد. پیچای همچنین به خاطر داشتن حافظه تصویری خوب به‌خصوص برای به خاطر سپردن اعداد و ارقام معروف است. او گاهی قدرت این حافظه‌اش را در جلسات کاری به نمایش می‌گذارد. پیچای به آرامی صحبت می‌کند، اما فکر می‌کند و به سرعت ایده‌هایش را مطرح می‌کند. پیچای همیشه به‌عنوان یک رهبر خوب که بیشتر به نتیجه اهمیت می‌دهد تا کسب اعتبار، شناخته می‌شود. حالا محبوبیت او به‌عنوان مدیرعامل گوگل افزایش یافته است. یکی از کارمندان گوگل در این مورد می‌گوید: «در گوگل احترام بسیار زیادی به او می‌گذارند. مهندسان دوستش دارند. مدیران محصولات دوستش دارند و حتی کارمندان بخش‌های تجاری هم او را بسیار دوست دارند.»

یکی دیگر از کارمندان گوگل می‌گوید: «او می‌تواند ایده‌های بسیار پیچیده را با عبارت‌های بسیار ساده بیان کرده و درک آن را برای مخاطبانش راحت کند. حتی وقتی کسی از او چیزی می‌پرسد که بی‌معنا و بی‌ربط است، او وقت می‌گذارد و به آن پاسخ می‌دهد. همه این ویژگی‌ها، محبوبیت 98 درصدی پیچای را در وب‌سایت معروف بررسی مشاغل Glassdoor به همراه آورده است. او حالا به‌عنوان یکی از بهترین مدیرعامل‌های سال 2016 شناخته می‌شود. به هر حال پیچای در حال حاضر مدیریت یک شرکت بسیار بزرگ و با اهمیت را به عهده دارد. شرکت مادر گوگل یعنی آلفابت حدود 62 هزار نفر کارمند دارد که اغلب آنها در گوگل کار می‌کنند. این به معنای وجود نظرات و سلایق مختلف در گوگل است که طبیعتا باعث نارضایتی بعضی‌ها هم می‌شود. برای مثال بعضی از کارمندان معترض هستند که سیاست‌های زیادی در این شرکت وجود دارد و کیفیت زندگی کاری شما تا حد بسیار زیادی به گروه‌های کاری که در آن هستید، بستگی دارد. یکی از کارمندان در این مورد گفته است که اختلافات زیادی درباره چگونگی ایجاد تفاوت میان بخش‌های مختلف وجود دارد. برقراری تعادل میان زندگی شخصی و کاری بسته به بخشی که در آن مشغول هستی، حتی می‌تواند بسیار سخت باشد.

این در حالی است که بسیاری از کارمندان گوگل معتقدند که این شرکت حالا بسیار بزرگ شده است و به همین دلیل مقررات و بوروکراسی زیادی در آن وجود دارد. به این ترتیب بسیاری از کارمندانی که بعد از انتخاب پیچای به‌عنوان مدیرعامل، به گوگل پیوسته‌اند، دیدگاه مثبت و امیدوارانه‌ای به‌کار و آینده این شرکت دارند. یکی از این کارمندان می‌گوید: «تسهیلات و پاداش‌ها درست مثل همان چیزهایی است که قبلا شنیده بودم. من هر روز شگفت‌زده و غافلگیر می‌شوم. هیچ تجربه‌ای بهتر از کار در گوگل نیست. هر شخص جدیدی که می‌بینم، باهوش‌ترین شخصی است که تا حالا دیده‌ام. محیط کار ما را به سمت خلاقیت و نوآوری بیشتر هدایت می‌کند.»

منبع: روزنامه دنیای اقتصاد – شماره 3821