شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)-  به گزارش مورخ 28 تیرماه 1383 روزنامه های تهران، بازپرس شعبه سوم دادسرای کارکنان دولت و رسانه ها طی نامه ای به وزیر وقت فرهنگ و ارشاد اسلامی [دولت به نوشته رسانه های خارجی؛ اصلاح طلبان] اعلام کرده بود که روزنامه «وقایع اتفاقیه» توقیف موقت شده است. متن نامه که یک سند تاریخ درباره وضعیت روزنامه نگاری معاصر ایران است از این قرار است:

وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی ( مسجد جامعی)
با سلام
در پی اعلام شکایت مدعی العموم علیه آقای مصطفی خانزادی مدیرمسئول روزنامه وقایع اتفاقیه دائر به تخطی از مقررات بند «ب» ماده ۳۳ قانون مطبوعات (چاپ و انتشار نشریه به جای نشریه توقیف شده)، تبلیغ علیه نظام، توهین به مقامات و مسئولین رسمی کشور، چاپ مطالب خلاف واقع و نشر اکاذیب به قصد تشویش اذهان عمومی در شماره های متعدد این نشریه تحت عناوین مختلف که تفصیل آن در شکایت های مدعی العموم آمده است و با توجه به حضور مدیرمسئول این روزنامه در دادسرای عمومی و انقلاب تهران و اذعان نامبرده مبنی بر این که نشریه را در اختیار تیم و گروه روزنامه توقیف شده «یاس نو» قرارداده و در واقع روزنامه وقایع اتفاقیه به جای روزنامه توقیف شده یاس نو چاپ و منتشر می گردد و مدیر مسئول حتی یک نیرو در این روزنامه ندارد! و هم چنین رسالتی که طبق قانون مطبوعات بر عهده نشریه مذکور بوده و ملتزم به آن می باشد نه تنها رعایت نگردیده بلکه با خروج از رسالت مطبوعاتی وارد حریم ممنوعه قانون مطبوعات شده و به طور گسترده به نقض صریح بندهای ۱ ، ۸ و ۱۱ از ماده ۶ قانون مطبوعات پرداخته است، لذا با تطبیق عملکرد این روزنامه با بند «ب» ماده ۳۳ قانون مطبوعات که مقرر داشته پس از توقیف یک نشریه انتشار هر نوع نشریه دیگر به جای نشریه توقیف شده ممنوع و نشریه جدید بلافاصله توقیف می گردد و اصل ۲۴ و بند ۵ از اصل ۱۵۶ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و بند «و» ماده ۳ قانون اصلاح قانون تشکیل دادگاه های عمومی و انقلاب دستور توقیف موقت روزنامه وقایع اتفاقیه به مدیرمسئولی آقای مصطفی خانزادی صادر و اعلام می گردد.

***

باید توجه داشت که تا زمان انتشار گزارش بالا و پس از آن حتی به یک روزنامه نگار حرفه ای و قدیمی پروانه انتشار «روزنامه» عمومی داده نشده است که چنین وضعیتی که در نامه دادسرا به وزیر ارشاد آمده است صورت نگیرد. یکی از دلایل ضدیت مردم با شاه محدود و انحصاری بودن صدور پروانه نشریه در اواخر دوران سلطنت او بود.