شبکه اطلاع‌رسانی روابط‌عمومی یران (شارا)-|| بسیاری از سازمان‌های دولتی و خصوصی و حتی اشخاص، یک یا چند نفر را به عنوان مسئول روابط‌عمومی منصوب می‌کنند، اما هنوز هم بسیاری از مدیران و حتی فعالان این حوزه، تعریف روشن و کاملی از این مسئولیت ارائه نمی‌دهند.

روابط‌عمومی یک سازمان، شرکت، دولت یا فرد تلاش می‌کند داستان‌هایی را به گوش مردم و جوامع برساند؛ با این هدف که در آن‌ها حس مثبتی نسبت به اهداف، موفقیت‌ها، موقعیت یا محصول خاصی ایجاد شود و یکی دیگر از تفاوت‌های روابط‌عمومی با تبلیغات در این مورد است.

تبلیغات، جامعه‌ هدف بسیار مشخصی دارد که گاهی برای یک محصول هزینه زیادی پرداخت می کند، اما روابط‌عمومی همان‌طور که از اسم آن پیداست با عموم مردم و کل جامعه سر و کار دارد.

روابط‌عمومی ها در سازمان ها و ادارات همیشه در تلاش هستند که نام نیکی را از جایی که در آنجا فعالیت می کنند در عموم جامعه بر جای بگذارند و در خیلی از موارد این روابط‌عمومی ها هستند که سپر مدیران و دستگاه های خود می شوند.

روابط‌عمومی فقط برای کنترل یا روایت داستان بعد از اتفاق افتادن آن نیست، بلکه برای ساختن درست داستان هم ضرورت دارد.

حرفه‌ای‌های روابط‌عمومی باید به مدیران سازمان مشاوره دهند تا اهداف و سیاست‌ها به بهترین شکل ممکن تبیین شود، تصمیمات مهم در موقعیت‌های مختلف به درستی اتخاذ و برنامه‌های جانبی مناسبی برای حفظ ارتباط سازنده با جامعه طراحی و اجرا شود.

علاوه بر این، روابط‌عمومی زبان پاسخ‌گوی سازمان است و باید آماده‌ توضیح در مورد تمام عمل‌کردها باشد و بتواند موضع سازمان در برابر مسائل مختلف را بیان کند.

جایگاه حوزه روابط‌عمومی از اهمیت بالایی برخوردار است و اگر نقش آن در درون سازمان خوب تعریف و شأن آن به درستی حفظ شود، قطعا در آن سازمان و اداره پویایی و شکوفایی مشاهده می‌شود.

امروزه در سازمان ها، شناخت، درک متقابل و ارتباطات به منظور دستیابی به اهداف، به عنوان یک اصل اساسی مدیریت پذیرفته شده و این نوع ارتباط که از آن به روابط‌عمومی یاد می‌شود یکی از مهمترین عوامل مؤثر در سرنوشت هر سازمان و گروه محسوب می‌شود و در دنیای امروز روابط‌عمومی ها به عنوان عناصر قوی در ارزیابی و تقویت برنامه ها و پیشبرد اهداف سازمان ها تلقی می شوند.

اما چرا هنوز در جامعه ما این حوزه به درستی شناخته نشده است و مدیران از قدرت مثبت روابط‌عمومی ها آگاهی ندارند، جای سئوال است و باید پرسید این زیر پله نشین های بی ادعا همان افرادی هستند که می توانند در رشد و توسعه سازمانی مهمترین نقش را ایفا کنند.

روابط‌عمومی کارآمد و برنامه ریزی شده یکی از ابزارهای قوی مدیریت ها است و روابط‌عمومی به عنوان اصلی ترین حلقه ارتباط بین مدیران و بخش های دیگر ، مسئولیت خطیری در فرایند دسترسی مدیران به سایر بخش ها دارند. عدم آگاهی و شناخت کافی از وظایف و حیطه عملیاتی و توانمندی های تخصصی روابط‌عمومی در ابعاد درون سازمانی و برون سازمانی از جمله مشکلاتی است که باعث شده روابط‌عمومی با موانع جدی متعددی روبرو باشد.

برخی مشکلات فنی و ضوابط قانونی و اداری برای کار روابط‌عمومی ها، آسیب پذیری همبستگی و روح کار جمعی، کم توجهی به طرح های پژوهشی افکارسنجی و... موجبات ضعف روابط‌عمومی را فراهم آورده و فقدان مشارکت مدیران و کارکنان را در تصمیم گیری ها باعث شده است.

و اما نامگذاری ۲۷ اردیبهشت به عنوان روز ملی ارتباطات و روابط‌عمومی در تقویم بیانگر اهمیت و جایگاه والای روابط‌عمومی است، خدمات ارزشمند و کوشش خردمندانه دست اندرکاران حوزه ارتباطات و روابط‌عمومی که در جهت ایفای رسالت خطیر اطلاع رسانی و تنویر افکار عمومی و تسهیل خدمت رسانی به مردم گام بر می‌دارند قابل تقدیر است.

شکی نیست مدیران و کارشناسان روابط‌عمومی با اطلاع رسانی و اطلاع یابی و انعکاس به موقع مسائل، مشکلات و نیازهای مخاطبین، مدیران را در فرآیند مهم تصمیم گیری و تصمیم سازی یاری می کنند و بر همین اساس مدیران باید همیشه تقدیر از خادمان این حوزه را در اولویت قرار دهند و به تنها یک روز بسنده نکنند و جایگاه اصلی روابط‌عمومی ها را به اهل فن بسپارند و این جایگاه را به تبعیدگاه کارکنان تبدیل نکنند.
 

منبع: http://econews.ir