شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)-|| مدیریت نمونه کارها (PPM) به شرکت ها کمک می کند تا با تمرکز بر مهمترین و استراتژیک ترین پروژهها و برنامهها، به شکوفایی خود بپردازند. بگذارید تحلیل کنیم که چه اتفاقی می افتد برای شرکت هایی که از PPM استفاده می کنند.
PPM چگونه می تواند به شرکتها کمک کند؟
مدیریت نمونه کارها قادر به ارائه مزایای زیادی به غیر از زمان، کیفیت و بودجه به سازمان می باشد. نظرسنجی با هدف بررسی مزایای تکنیک مدیریت نمونه کارها در صنعت تولید، مزایای زیر را نشان داد:
- افزایش سود
- افزایش پس انداز هزینه
- تخصیص بهینه از منابع
- سرمایه گذاری وجوه در مناطق تجاری مناسب
- کمک به کاهش زمان
- تراز سطح محصولات/ پروژه ها با استراتژی تجارت
- شناسایی فناوری مناسب برای همسویی با پویایی بازار
- شناسایی و مدیریت شکاف در سبد محصولات
- از بین بردن تلاشها برای افزونگی محصول/ پروژه
- برنامه های حذف پروژه های بی فایده
علاوه بر این، شرکت ها از مدیریت نمونه کارها برای بهبود عملکرد مالی ضعیف استفاده می کنند. مطالعات نشان می دهد که مدیریت نمونه کارها به شرکتها کمک می کند تا نسبت به رقبای خود، موقعیتهای بازار خود را به میزان قابل توجهی بهبود بخشند. در حقیقت، مزایای دیگری نیز وجود دارد که می توان هنگام اتخاذ روشهای مدیریت نمونه کارها انتظار داشت:
- به حداکثر رساندن ارزش سرمایه گذاری ضمن کاهش خطرات
- تقویت ارتباطات و تراز رهبران تجاری
- بهبود توزیع منابع و خاتمه برخی از پروژه ها
مضرات عدم استفاده از PPM
تاکنون، ما تمام مزایایی را که یک شرکت می تواند از مدیریت پروژه نمونه کارها بدست آورد، تحلیل کرده ایم. در عین حال، جالب است بدانید که عدم استفاده از مدیریت نمونه کارها چه مضراتی دارد. به طور کلی، سازمانها با عدم وجود اقدامات مدیریت نمونه کارها با مشکلات زیر روبرو می شوند (کندال و رولینز، 2003):
- نمونه کارهای نامتعادل
- پروژه ها با اهداف استراتژیک مرتبط نیستند
- پروژه هایی که ارزش افزوده ای ندارند در نمونه کارها هستند
- پروژه های فعال زیادی در نمونه کارها وجود دارد
علاوه بر این، شرکت هایی که از روش های مدیریت نمونه کارها استفاده نمی کنند می توانند با مشکلات دیگری روبرو شوند (پین، 1995):
- عدم هماهنگی بین پروژه ها
- تحویل دیرهنگام پروژه ها
- تنگناهای منابع غیر منتظره
- تضاد اهداف پروژه
- ناامیدی از مزایای پروژه نهایی
- مقاومت در برابر تغییرات سازمانی
منبع: Francesco Pecoraroby
|