شبكه اطلاع رساني روابط عمومي ايران (شارا)-|| مديريت نمونه كارها (PPM) به شركت ها كمك مي كند تا با تمركز بر مهمترين و استراتژيك ترين پروژهها و برنامهها، به شكوفايي خود بپردازند. بگذاريد تحليل كنيم كه چه اتفاقي مي افتد براي شركت هايي كه از PPM استفاده مي كنند.
PPM چگونه مي تواند به شركتها كمك كند؟
مديريت نمونه كارها قادر به ارائه مزاياي زيادي به غير از زمان، كيفيت و بودجه به سازمان مي باشد. نظرسنجي با هدف بررسي مزاياي تكنيك مديريت نمونه كارها در صنعت توليد، مزاياي زير را نشان داد:
- افزايش سود
- افزايش پس انداز هزينه
- تخصيص بهينه از منابع
- سرمايه گذاري وجوه در مناطق تجاري مناسب
- كمك به كاهش زمان
- تراز سطح محصولات/ پروژه ها با استراتژي تجارت
- شناسايي فناوري مناسب براي همسويي با پويايي بازار
- شناسايي و مديريت شكاف در سبد محصولات
- از بين بردن تلاشها براي افزونگي محصول/ پروژه
- برنامه هاي حذف پروژه هاي بي فايده
علاوه بر اين، شركت ها از مديريت نمونه كارها براي بهبود عملكرد مالي ضعيف استفاده مي كنند. مطالعات نشان مي دهد كه مديريت نمونه كارها به شركتها كمك مي كند تا نسبت به رقباي خود، موقعيتهاي بازار خود را به ميزان قابل توجهي بهبود بخشند. در حقيقت، مزاياي ديگري نيز وجود دارد كه مي توان هنگام اتخاذ روشهاي مديريت نمونه كارها انتظار داشت:
- به حداكثر رساندن ارزش سرمايه گذاري ضمن كاهش خطرات
- تقويت ارتباطات و تراز رهبران تجاري
- بهبود توزيع منابع و خاتمه برخي از پروژه ها
مضرات عدم استفاده از PPM
تاكنون، ما تمام مزايايي را كه يك شركت مي تواند از مديريت پروژه نمونه كارها بدست آورد، تحليل كرده ايم. در عين حال، جالب است بدانيد كه عدم استفاده از مديريت نمونه كارها چه مضراتي دارد. به طور كلي، سازمانها با عدم وجود اقدامات مديريت نمونه كارها با مشكلات زير روبرو مي شوند (كندال و رولينز، 2003):
- نمونه كارهاي نامتعادل
- پروژه ها با اهداف استراتژيك مرتبط نيستند
- پروژه هايي كه ارزش افزوده اي ندارند در نمونه كارها هستند
- پروژه هاي فعال زيادي در نمونه كارها وجود دارد
علاوه بر اين، شركت هايي كه از روش هاي مديريت نمونه كارها استفاده نمي كنند مي توانند با مشكلات ديگري روبرو شوند (پين، 1995):
- عدم هماهنگي بين پروژه ها
- تحويل ديرهنگام پروژه ها
- تنگناهاي منابع غير منتظره
- تضاد اهداف پروژه
- نااميدي از مزاياي پروژه نهايي
- مقاومت در برابر تغييرات سازماني
منبع: Francesco Pecoraroby