شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)-|| در اواخر دومین سال جنگ جهانی اول (سال 1915) دولت امپراتوری وقت آلمان (رایش) که در خاورمیانه در کنار متحد خود ـ دولت عثمانی (ترکیه) با ائتلاف انگلستان، فرانسه، روسیه و ... می جنگید و صحنه هایی از این جنگ به داخل ایران (به رغم اعلام بی طرفی) کشانیده شده بود و آلمانی ها از عنوان همنژادی با ایرانیان برای نفوذ در قلوب آنان استفاده می کردند از تمایل چند ایرانی مقیم برلین و از جمله حسن تقی زاده، جمال زاده و قزوینی به انتشار یک نشریه به زبان فارسی و ارسال برای ایرانیان برون مرز و عمدتا «تغییرطلب» و روشنفکران داخلی استفاده کرد و تصمیم به تأمین هزینه مالی این نشریه گرفت تا هدف تبلیغ سیاست های خود به فارسی زبانان و نفوذ در افکار آنان را به اجرا درآورد. این نشریه به صورت مجله دوهفتگی (دو شماره در هر ماه) 24 ژانویه 1916 (بهمن ماه 1294) نخستین شماره خودرا به توزیع داد.
ناشران این مجله، نام «کاوه» نخستین انقلابی جهان و متولد اصفهان (سپاهان) را بر آن گذاردند زیرا که نه تنها معنی دار بود بلکه برای هر ایرانی، نامی آشنا و هر ایرانی نام کاوه آهنگرـ انقلابی ضد ظلم را شنیده و در تاریخ عمومی و انقلابات درج است و پس او، اسپارتاکوس. به رغم پایان جنگ جهانی اول در 11 نوامبر 1918 و شکست آلمان در آن و گرفتار تورم و مشکلات مالی شدن، نظام دولتی بعدی آلمان تا مارچ 1922 (4 سال پس از جنگ) پرداخت هزینه این مجله را قطع نکرد.
ناشران مجله پس از قطع کمک مالی آلمان، انتشار این نشریه را تا 4 سال دیگر (سال 1926) ادامه دادند. نویسندگان مجله بعدا به ایران بازگشتند و تقی زاده نماینده مجلس و سپس سناتور شد و از مشاهیر. به احتمال زیاد، «کاوه» نخستین جریده فارسی است که توسط ایرانیان در اروپا منتشر شد.
اینک به عنوان یک مأخذ از مطالب کاوه استفاده می شود. در تاریخ دیپلماسی و فصل «نفوذ»، از عمل دولت رایش در تأمین هزینه مالی «کاوه» به عنوان آغاز دوره نفوذ یک قدرت از طریق رسانه ها بویژه رسانههای داخلی و همزبان در کشور مورد هدف نام برده شده است.
آلمان، نحست با هدف جلب نظر ایرانیان به حمایت از حود در جنگ و سپس نفوذ اقتصادی و صادرات به ایران و دریافت امتیازات اقتصادی به تأمین هزینه کاوه ادامه داد و سپس به مطبوعات داخلی روی آورد و این روش ادامه یافته و قدرت ها برای نفوذ هر چه بیشتر در یک کشور و جلب حمایت از سیاست های خود متوجه مطبوعات (واینک مجموعه رسانه ها) شده اند.
منبع: www.iranianshistoryonthisday.com
|