شبكه اطلاع رساني روابط عمومي ايران (شارا)-|| در اواخر دومين سال جنگ جهاني اول (سال 1915) دولت امپراتوري وقت آلمان (رايش) كه در خاورميانه در كنار متحد خود ـ دولت عثماني (تركيه) با ائتلاف انگلستان، فرانسه، روسيه و ... مي جنگيد و صحنه هايي از اين جنگ به داخل ايران (به رغم اعلام بي طرفي) كشانيده شده بود و آلماني ها از عنوان همنژادي با ايرانيان براي نفوذ در قلوب آنان استفاده مي كردند از تمايل چند ايراني مقيم برلين و از جمله حسن تقي زاده، جمال زاده و قزويني به انتشار يك نشريه به زبان فارسي و ارسال براي ايرانيان برون مرز و عمدتا «تغييرطلب» و روشنفكران داخلي استفاده كرد و تصميم به تأمين هزينه مالي اين نشريه گرفت تا هدف تبليغ سياست هاي خود به فارسي زبانان و نفوذ در افكار آنان را به اجرا درآورد. اين نشريه به صورت مجله دوهفتگي (دو شماره در هر ماه) 24 ژانويه 1916 (بهمن ماه 1294) نخستين شماره خودرا به توزيع داد.

ناشران اين مجله، نام «كاوه» نخستين انقلابي جهان و متولد اصفهان (سپاهان) را بر آن گذاردند زيرا كه نه تنها معني دار بود بلكه براي هر ايراني، نامي آشنا و هر ايراني نام كاوه آهنگرـ انقلابي ضد ظلم را شنيده و در تاريخ عمومي و انقلابات درج است و پس او، اسپارتاكوس. به رغم پايان جنگ جهاني اول در 11 نوامبر 1918 و شكست آلمان در آن و گرفتار تورم و مشكلات مالي شدن، نظام دولتي بعدي آلمان تا مارچ 1922 (4 سال پس از جنگ) پرداخت هزينه اين مجله را قطع نكرد.

ناشران مجله پس از قطع كمك مالي آلمان، انتشار اين نشريه را تا 4 سال ديگر (سال 1926) ادامه دادند. نويسندگان مجله بعدا به ايران بازگشتند و تقي زاده نماينده مجلس و سپس سناتور شد و از مشاهير. به احتمال زياد، «كاوه» نخستين جريده فارسي است كه توسط ايرانيان در اروپا منتشر شد.

اينك به عنوان يك مأخذ از مطالب كاوه استفاده مي شود. در تاريخ ديپلماسي و فصل «نفوذ»، از عمل دولت رايش در تأمين هزينه مالي «كاوه» به عنوان آغاز دوره نفوذ يك قدرت از طريق رسانه ها بويژه رسانههاي داخلي و همزبان در كشور مورد هدف نام برده شده است.

آلمان، نحست با هدف جلب نظر ايرانيان به حمايت از حود در جنگ و سپس نفوذ اقتصادي و صادرات به ايران و دريافت امتيازات اقتصادي به تأمين هزينه كاوه ادامه داد و سپس به مطبوعات داخلي روي آورد و اين روش ادامه يافته و قدرت ها براي نفوذ هر چه بيشتر در يك كشور و جلب حمايت از سياست هاي خود متوجه مطبوعات (واينك مجموعه رسانه ها) شده اند.

منبع: www.iranianshistoryonthisday.com