1- تعهد و اشتیاق به تغییر: نخستین و مهمترین گام
اینک که از مشکل آگاهیم، باید برای تغییرعادتمان تلاشی خودآگاهانه آغاز کنیم. به عبارت دیگر اینک می دانیم، مشکلمان خطور افکار ناراحت کننده به ذهنمان است. بنابراین نخستین و مهمترین گام آموختن چگونگی توقف این افکار، تغییر روش ذهن و زیر کنترل درآوردن آن، می باشد.

البته تنها یک بار به کار بستن این توصیه دردی را دوا نمی کند. بلکه باید مدام آن را تکرار نماییم، تا ملکه ذهنمان شود.

2- آموختن مشاهده ذهن
هر روز در لحظه ای خاص به ذهن خود توجه کنیم و ببینیم به چه فکر می کند. البته این به مفهوم انتقاد از افکار نیست. بلکه تنها آموختن مشاهده و فهمیدن شکل و ساختار افکار است. همچنین همه باید بدانند که در این مورد تنها نیستند و سایرین نیز چنین افکاری دارند.

حتما بخوانید: آگاهی چیست؟

3- مشاهده احساسات در پیوند با افکار
پس از آگاهی از افکار باید مشاهده کرد، که سبب ایجاد چه احساساتی می شوند. اگر فکری احساسات منفی (مانند پشیمانی، خشم، اضطراب، گناه، ترس و یا نگرانی) به وجود می آورد، باید آن را مانند یک چیز داغ به زمین انداخت. سپس فکر مثبتی را جایگزینش کرد. زیرا 60 هزار فکر موجود هستند، که می توان آنها را برگزید. بنابراین باید خوبش را انتخاب نمود. زیرا در این سفر کوتاه زندگی بهترست، سبک و تنها با بهترین دیدگاه و خاطرات ممکن طی طریق کرد.

4- جایگزینی انتظارات با قدردانی
عاشق این توصیه تونی رابینسون هستم، که می گوید ما اغلب روزمان را با داشتن انتظارات از دیگران، و در کل از زندگی سپری می کنیم. با انجام چنین کاری سبب نومیدی خویش را فراهم می آوریم. بنابراین باید برداشت خود را تغییر داد و به جایش زندگی با قدردانی را آغاز کرد. تمرین قدردانی به عنوان شیوه زندگی می تواند، کاملا آن را تغییر دهد. زیرا وقتی با قدردانی زندگی کنیم، درمی یابیم که همین زندگیمان هم چقدر کامل و غنی است.

5- بودن در لحظه کنونی

زمانی که مشاهده ذهن را آغاز کردیم، باید از بودن در لحظه کنونی احراز اطمینان نماییم. برای این کار باید چیزهایی بیابیم، که در لحظه کنونی دوستش شان داریم. این لحظه ای است که ما می توانیم با خودآگاهی آن را به وجود بیاوریم و همراه با آن لذت، شادی و خنده ناشی از ساخت افکار زیبا را هم، ایجاد کنیم.

منبع: iranjavan