شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)- شکاف، تضاد و گسست نسلی را نتیجۀ تحولات سریع اجتماعی دانسته اند که از میان گسترش آموزه های مدرن و تغییرات شتابان جوامع در حال توسعه – از جمله ایران- این جوامع را مستعد بروز پدیده هایی همچون شکاف بین نسلی می کند. شکاف نسلی که به عنوان اختلافی در نگرش یا رفتار جوانان و افراد سالمندتر تعریف شده است، موضوع بحث و بررسی دیرینه و مشترک جامعه‌شناسان، روانشناسان اجتماعی، صاحب‌نظران علوم تربیتی و مردم‌شناسان فرهنگی بوده است. (معیدفر،1383: 56)

تفاوت و فاصله نسلی در همه دوره ها وجود داشته است و خاص دروه ی حاضر نیست چراکه از ابتدا هر نسلی با ویژگی خاص زمانی خویش شکل گرفته و از آنجایی که زمان در گذر است و متوقف نمی شود، فاصله نسلی نیز هم چنان ادامه پیدا می کند ولی هر دوره به شیوه و اندازه خاص خودش. به طوری که افلاطون در کتاب "پنج رساله" اذعان می دارد که: "حقیقت این است که بین ما و پدرانمان اختلاف زیادی است و از این بابت شرمساریم اما پدرانمان را سرزنش می کنیم که وقتی ما جوان بودیــم در تربیت ما کاهلی کردنــد و بیشتـر به امور دیگران پرداختند." ( افلاطون، 1362: 23).

بنابراین با پذیرش فاصله نسلی باید اذعان داشت که گاه تغییرات اجتماعی– فرهنگی طوری شتاب می گیرند که فاصله نسلی را شدت می بخشند و از حالت معقول و طبیعی خود خارج می کنند. "آگبورن اعتقاد داشت که یک نوآوری مهم تقریباً همه ی ابعاد جامعه را دگرگون می سازد... همانگونه که آگوست کنت خاطر نشان کرده است در جامعه پاره ای عوامل سبب تغییر می شوند و پاره ای دیگر سبب ثبات و به نظر می رسد که وقتی دامنه ی سرعت تغییرات افزایش می یابد درک کاملتر این عوامل ضروری تر می شود" ( محسنی،1372: 128).

بنابراین می‌توان گفت از نگاه آسیب‌شناسی رفتاری دور شدن تدریجی دو یا سه نسل پیاپی از همدیگر از حیث عاطفی، فکری و ارزشی وضعیت جدیدی را خلق می‌کند که اصطلاحا گسست نسل‌ها و یا شکاف فکری آنها نامیده می‌شود. در این وضعیت غالبا نوجوانان و جوانان این نسل‌ها تلاش می‌کنند تا آخرین پیوندهای وابستگی خود را از والدین یا بهتر بگویم نسل بالغ بگسلند. مولفه‌ها و ویژگی‌های تشخیص این گسست، کاهش ارتباط کلامی است یعنی آنچه امروز در بعضی از خانواده‌ها اتفاق می‌افتد و به طور مستمر و مداوم عمیق‌تر و حادتر می‌شود بیانگر جدایی دو نسل از یکدیگر است.

کاهش فصل مشترک‌های عاطفی، عدم حضور نسل جوان در مشارکت‌های اجتماعی، عدم تعهد به فرهنگ و باورهای خودی، از خودبیگانگی، نابردباری نسل‌ها و گسست فکری، شاخصه‌های گسست نسل‌ها بوده که بطور کلی اشتغال روزافزون والدین و دوران بلوغ دشوار نوجوانان و جوانان، نفوذ فرهنگ بیگانه به ویژه فرهنگ ماهواره‌ای و اینترنتی، کم‌کاری نهادهای فرهنگی و ناتوانی نسل‌های قبلی از همدلی با نسل‌های بعدی که ناشی از ضعف مهارت‌های اجتماعی است. پس براین اساس با توجه به شتاب تغییرات فنی به نسبت ارتباطات انسانی آماده سازی اجتماعی تغییرات جزو وظایف اساسی روابط عمومی در این دوران است.