شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)- ما در بحث آموزش یک دروه طلایی را پشت سر گذاشتیم. دانشکده برای ما امکانات خوبی را ایجاد کرده بود و با حمایت هایی هم که از طرف شرکت نفت و روزنامه کیهان صورت می گرفت و دانشکده نیز دولتی شده بود، شرایط خوبی برای آموزش فراهم شده بود. ما درآن دوره در دانشکده دو اتاق مخصوص تایپ لاتین و فارسی داشتیم که حدود 25 ماشین تایپ داشت، این در حالی بود که در آن زمان برای داشتن یک ماشین تایپ در خانه، نیاز به مجوز داشتیم.

دکتر حسینعلی افخمی که دکترای ارتباطات خود را از انگلیس دریافت کرده است در حالی عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی و رئیس گروه روابط عمومی این دانشکده است که مدرک کارشناسی خود را هم از همین دانشگاه دریافت کرده است. در ادامه گفت و گوهای مربوط به پروژه تاریخ شفاهی روابط عمومی و در حالی که چند ماهی بیشتر از انتقال ساختمان دانشکده علوم ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی از محل اولیه آن در مرکز شهر تهران به مجموعه اصلی دانشگاه در حوالی دهکده المپیک درغرب تهران نگذشته بود، به سراغ دکتر حسینعلی افخمی رفتیم و پای صحبت های او نشستیم.آنچه می خوانید بخشی کوتاه از این گفت و گوست.

از این مجموعه قبلا بخش هایی کوتاه از یاد مانده های زنده یاد استاد کاظم متولی، استاد میرزابابا مطهری نژاد، دکتر سید محمد صحفی، دکترمحسن امینی، سید شهاب سید محسنی، حامدرضا اسماعیلی و مجتبی آقایی در شارا منتشر شده است. آنچه می خوانید بخشی کوتاه از صحبت ها و نظرات این کارشناس با سابقه حوزه روابط عمومی و ارتباطات است.

- راستی اساسا آقای دکتر چی شد که رشته روابط عمومی را انتخاب کردید؟
من بسیار اتفاقی این رشته را انتخاب کردم اما اتفاقی در این رشته نماندم، در ابتدا من انگیزه ای نداشتم و نمره هایم هم تعریفی نداشت تا اینکه در ترم سوم مطابق با سبک دانشکده، مدیر گروه ما یعنی آقای صدرالدین الهی از ما 40 نفر خواستند تا دو یا سه کار عملی در حوزه نوشتن انجام دهیم و ایشان ارزیابی کنند که ما به آن استعداد تحصیلی می گفتیم و در دانشکده به آن سنجش استعداد می گفتند. ایشان با تک تک دانشجوها دو جلسه نیم ساعته وقت گذاشتند و از جمله از من پرسیدند به چه دلیل این رشته را انتخاب کردید، من در پاسخ گفتم من بدون انگیزه وارد این رشته شدم و اگر فرصتی پیدا کنم دیگر ادامه نمی دهم اما ایشان گفتند من مطالب شما را خواندم و متوجه شدم که استعداد و توانمندی در درون شما وجود دارد. ایشان دونفر از دانشجویان با تجربه را انتخاب کردند و به انها گفتند که با این جوان کار کنید در نتیجه من را به مرحوم سپهر سپردند و آقای سپهر از من خواستند که چند مطلب بنویسم و ترم چهار تصمیم گرفتم که بمانم و از ترم چهار پیشرفت کردم و در یک سال و نیم قبل از انقلاب به این رشته نگاه جدیدی پیدا کردم.

یکی از دلایلی سختی کار در این زمینه و در آن دوره این بود که فضای آن روز برای فعالیت حرفه ای در روابط عمومی، فضای مناسبی نبود و نوعی سردرگمی در جامعه حاکم بود و چون مطبوعات در کار حرفه ای خود پنهان کاری می کردند و مطالب اصلی و حقیقی را منتشر نمی کردند، در نتیجه انگیزه ای برای کار روزنامه نگاری و روابط عمومی در جامعه باقی نمی ماند.

- در چنان اوضاع و احوالی وضعیت آموزش دانشکده چگونه بود؟
از این جهت که خیلی خوب بود. ما در بحث آموزش یک دروه طلایی را پشت سر گذاشتیم. دانشکده برای ما امکانات خوبی را ایجاد کرده بود و با حمایت هایی که از طرف شرکت نفت و روزنامه کیهان صورت می گرفت و دانشکده نیز دولتی شده بود،شرایط خوبی فراهم شده بود. ما درآن دوره دردانشکده دو اتاق مخصوص تایپ لاتین و فارسی داشتیم که حدود 25 ماشین تایپ داشت، این در حالی بود که در آن زمان برای داشتن یک ماشین تایپ در خانه، نیاز به مجوز داشتیم.

از سویی دیگر ما لابراتوار زبان خارجی با معلم زبان خارجه بومی داشتیم و به گونه ای بود که اگر می خواستیم می توانستیم برای روزنامه های خارجی نیز کار کنیم و چون آموزش دیده بودیم به کار در آن زمینه هم مسلط بودیم و ضمنا می توانستیم دو زبان خارجه را یاد بگیریم و یک امتیاز تشویقی دیگر هم این بود که 5 درصد دانشجویان می توانستند بورسیه خارج از کشور بگیرند. ضمنا مسئله بعدی هم این بود که ما لابراتوار عکاسی داشتیم و وضعیت به گونه ای بود که می توانستیم در دانشکده تولید برنامه های رادیو و تلویزیونی داشته باشیم.

- الان وضعیت ما در این زمینه و تولید برنامه در دانشکده ها و مراکز آموزش عالی چگونه است؟ آیا همان روند حالا هم هست؟
نه متاسفانه حدود بیست سال است که تولید برنامه های رادیو و تلویزیون منحصرا در دست سازمان صدا و سیما است و ما جزو معدود کشورهایی هستیم که دانشگاه های ما اجازه و شرایط تولید برنامه های رادیو و تلویزیونی را ندارند. اما آن زمان برای چنین کاری امکانات لازم هم فراهم شده بود. یعنی دانشکده برای انجام چنین کارهایی اتاق گرافیک و صفحه بندی چاپ دستی و تمام امکانات حداقلی که یک دانشجوی روزنامه نگاری یا زبان خارجی برای آشنایی با شرایط کاری خود لازم داشت فراهم کرده بود. از طرف دیگر همکاری برای کارآموزی جزو ضرورت ها بود و در جاهای دیگر مانند روابط عمومی ها و روزنامه اطلاعات به راحتی دانشجویان را می پذیرفتند
 

دکترای علوم ارتباطات و مدیر گروه روابط عمومی دانشگاه علامه طباطبایی

منبع مرجع:  شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)