شبكه اطلاع رساني روابط عمومي ايران (شارا)- ما در بحث آموزش يك دروه طلايي را پشت سر گذاشتيم. دانشكده براي ما امكانات خوبي را ايجاد كرده بود و با حمايت هايي هم كه از طرف شركت نفت و روزنامه كيهان صورت مي گرفت و دانشكده نيز دولتي شده بود، شرايط خوبي براي آموزش فراهم شده بود. ما درآن دوره در دانشكده دو اتاق مخصوص تايپ لاتين و فارسي داشتيم كه حدود 25 ماشين تايپ داشت، اين در حالي بود كه در آن زمان براي داشتن يك ماشين تايپ در خانه، نياز به مجوز داشتيم.
دكتر حسينعلي افخمي كه دكتراي ارتباطات خود را از انگليس دريافت كرده است در حالي عضو هيات علمي دانشگاه علامه طباطبايي و رئيس گروه روابط عمومي اين دانشكده است كه مدرك كارشناسي خود را هم از همين دانشگاه دريافت كرده است. در ادامه گفت و گوهاي مربوط به پروژه تاريخ شفاهي روابط عمومي و در حالي كه چند ماهي بيشتر از انتقال ساختمان دانشكده علوم ارتباطات دانشگاه علامه طباطبايي از محل اوليه آن در مركز شهر تهران به مجموعه اصلي دانشگاه در حوالي دهكده المپيك درغرب تهران نگذشته بود، به سراغ دكتر حسينعلي افخمي رفتيم و پاي صحبت هاي او نشستيم.آنچه مي خوانيد بخشي كوتاه از اين گفت و گوست.
از اين مجموعه قبلا بخش هايي كوتاه از ياد مانده هاي زنده ياد استاد كاظم متولي، استاد ميرزابابا مطهري نژاد، دكتر سيد محمد صحفي، دكترمحسن اميني، سيد شهاب سيد محسني، حامدرضا اسماعيلي و مجتبي آقايي در شارا منتشر شده است. آنچه مي خوانيد بخشي كوتاه از صحبت ها و نظرات اين كارشناس با سابقه حوزه روابط عمومي و ارتباطات است.
- راستي اساسا آقاي دكتر چي شد كه رشته روابط عمومي را انتخاب كرديد؟
من بسيار اتفاقي اين رشته را انتخاب كردم اما اتفاقي در اين رشته نماندم، در ابتدا من انگيزه اي نداشتم و نمره هايم هم تعريفي نداشت تا اينكه در ترم سوم مطابق با سبك دانشكده، مدير گروه ما يعني آقاي صدرالدين الهي از ما 40 نفر خواستند تا دو يا سه كار عملي در حوزه نوشتن انجام دهيم و ايشان ارزيابي كنند كه ما به آن استعداد تحصيلي مي گفتيم و در دانشكده به آن سنجش استعداد مي گفتند. ايشان با تك تك دانشجوها دو جلسه نيم ساعته وقت گذاشتند و از جمله از من پرسيدند به چه دليل اين رشته را انتخاب كرديد، من در پاسخ گفتم من بدون انگيزه وارد اين رشته شدم و اگر فرصتي پيدا كنم ديگر ادامه نمي دهم اما ايشان گفتند من مطالب شما را خواندم و متوجه شدم كه استعداد و توانمندي در درون شما وجود دارد. ايشان دونفر از دانشجويان با تجربه را انتخاب كردند و به انها گفتند كه با اين جوان كار كنيد در نتيجه من را به مرحوم سپهر سپردند و آقاي سپهر از من خواستند كه چند مطلب بنويسم و ترم چهار تصميم گرفتم كه بمانم و از ترم چهار پيشرفت كردم و در يك سال و نيم قبل از انقلاب به اين رشته نگاه جديدي پيدا كردم.
يكي از دلايلي سختي كار در اين زمينه و در آن دوره اين بود كه فضاي آن روز براي فعاليت حرفه اي در روابط عمومي، فضاي مناسبي نبود و نوعي سردرگمي در جامعه حاكم بود و چون مطبوعات در كار حرفه اي خود پنهان كاري مي كردند و مطالب اصلي و حقيقي را منتشر نمي كردند، در نتيجه انگيزه اي براي كار روزنامه نگاري و روابط عمومي در جامعه باقي نمي ماند.
- در چنان اوضاع و احوالي وضعيت آموزش دانشكده چگونه بود؟
از اين جهت كه خيلي خوب بود. ما در بحث آموزش يك دروه طلايي را پشت سر گذاشتيم. دانشكده براي ما امكانات خوبي را ايجاد كرده بود و با حمايت هايي كه از طرف شركت نفت و روزنامه كيهان صورت مي گرفت و دانشكده نيز دولتي شده بود،شرايط خوبي فراهم شده بود. ما درآن دوره دردانشكده دو اتاق مخصوص تايپ لاتين و فارسي داشتيم كه حدود 25 ماشين تايپ داشت، اين در حالي بود كه در آن زمان براي داشتن يك ماشين تايپ در خانه، نياز به مجوز داشتيم.
از سويي ديگر ما لابراتوار زبان خارجي با معلم زبان خارجه بومي داشتيم و به گونه اي بود كه اگر مي خواستيم مي توانستيم براي روزنامه هاي خارجي نيز كار كنيم و چون آموزش ديده بوديم به كار در آن زمينه هم مسلط بوديم و ضمنا مي توانستيم دو زبان خارجه را ياد بگيريم و يك امتياز تشويقي ديگر هم اين بود كه 5 درصد دانشجويان مي توانستند بورسيه خارج از كشور بگيرند. ضمنا مسئله بعدي هم اين بود كه ما لابراتوار عكاسي داشتيم و وضعيت به گونه اي بود كه مي توانستيم در دانشكده توليد برنامه هاي راديو و تلويزيوني داشته باشيم.
- الان وضعيت ما در اين زمينه و توليد برنامه در دانشكده ها و مراكز آموزش عالي چگونه است؟ آيا همان روند حالا هم هست؟
نه متاسفانه حدود بيست سال است كه توليد برنامه هاي راديو و تلويزيون منحصرا در دست سازمان صدا و سيما است و ما جزو معدود كشورهايي هستيم كه دانشگاه هاي ما اجازه و شرايط توليد برنامه هاي راديو و تلويزيوني را ندارند. اما آن زمان براي چنين كاري امكانات لازم هم فراهم شده بود. يعني دانشكده براي انجام چنين كارهايي اتاق گرافيك و صفحه بندي چاپ دستي و تمام امكانات حداقلي كه يك دانشجوي روزنامه نگاري يا زبان خارجي براي آشنايي با شرايط كاري خود لازم داشت فراهم كرده بود. از طرف ديگر همكاري براي كارآموزي جزو ضرورت ها بود و در جاهاي ديگر مانند روابط عمومي ها و روزنامه اطلاعات به راحتي دانشجويان را مي پذيرفتند
دكتراي علوم ارتباطات و مدير گروه روابط عمومي دانشگاه علامه طباطبايي
منبع مرجع: شبكه اطلاع رساني روابط عمومي ايران (شارا)