شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)-  ندا لهردی: شاید تا حالا به این موضوع چندان دقت نکرده بودید، اما جالب است بدانید که اغلب افراد هنگام نوشتن یک پیام متنی به احتمال بسیار زیاد دست‌کم از یک شکلک یا ایموجی استفاده می‌کنند. طی سال‌های گذشته ایموجی جایگاه خاصی در گفت‌وگوهای دیجیتالی همه ما پیدا کرده‌ است. این شکلک‌های جالب اما در واقع از دهه 1990 وجود داشته‌اند؛ وقتی که «شیگتاکا کوریتا» در حالی که در شرکت مخابراتی ژاپنی بزرگ NTT Docomo کار می‌کرد، آنها را اختراع کرد. ایموجی راهی بود برای اینکه نوجوانان هنگام نوشتن و ارسال پیام می‌توانستند از آنها استفاده کنند تا به این ترتیب پیام‌های ارسال شده از طریق اپراتور Docomo با دیگر شرکت‌های رقیب متمایز باشد. 


 با این حال اما این شکلک‌ها معروف و شناخته شده نبودند تا زمانی که اپل در سال 2011 دسترسی راحتی به کیبورد ایموجی در iOS 5 را معرفی کرد. به این ترتیب بود که فرهنگ ارسال پیام متنی با ایموجی در سراسر دنیا به تدریج شکل گرفت. حالا در سال 2015 ایموجی همه‌جا هست و به خوبی برای همه قابل درک و محبوب است. حالا دیگر ایموجی‌ها همه‌جا هستند؛ از پیام‌های متنی گرفته تا شبکه‌های اجتماعی به خوبی نقش انتقال احساسات کاربران را ایفا می‌کنند. حالا ایموجی‌ها از هدفی که برای آن اختراع شدند، فاصله گرفته و به یک امکان رایج برای ارتباطات تبدیل شده‌اند. 

ایموجی به فیلم‌ها می‌رود
شاید عجیب‌ترین و جالب‌ترین نمونه استفاده از ایموجی‌ها در فیلم‌ها باشد. اما احتمالا می‌دانید که شرکت Sony Pictures Animation در ماه جولای گذشته جنگ رقابتی برای ساخت فیلم ایموجی را برنده شد. این اتفاق می‌تواند نشانه‌ای از رشد ایموجی در فرهنگ عامه مردم سراسر جهان باشد که به سرعت در حال رشد و نفوذ است. ایموجی‌ها این روزها حتی در ویدئو کلیپ‌ها هم حضور پررنگی دارند و محبوبیت‌شان هر روز بیشتر و بیشتر می‌شود.  حتی شرکت‌های فعال در حوزه مد هم جواهرات، زیورآلات و لوازم جانبی موبایل ایموجی را طراحی کرده‌اند. ایموجی‌ها حالا به صنایع مختلفی مانند پوشاک و لوازم آرایش هم راه پیدا کرده‌اند. با این اوصاف است که امسال ایموجی در اشکال و مدهای مختلف دیده می‌شود. این در حالی است که بسیاری از مردم و شرکت‌ها تایید کرده‌اند که ایموجی می‌تواند علاوه بر حوزه سرگرمی در بخش‌های دیگر بسیار مفید و کاربردی باشد. در همین راستا مجموعه هتل‌های Manhattan’s Aloft سرویسی به نام «پیام متنی بزن و دریافت کن» را در ماه اکتبر امسال راه‌اندازی کرده است که به میهمانان هتل این امکان را می‌دهد تا درخواست‌های مختلف خودشان از بخش خدمات اتاق‌ها را با ارسال پیام آن هم با استفاده از ایموجی‌ها اعلام کنند. رستوران‌های زنجیره‌ای Domino در آمریکا هم این امکان را به مشتریانشان در نیویورک، شیکاگو و سانفرانسیسکو داده‌اند که پیتزای مورد علاقه‌شان را به ارسال ایموجی پیتزا یا ایموجی مربوط به ساندویچ‌ها و فست‌فودها، سفارش دهند. در ماه جاری میلادی هم شرکت Uber به جای ستاره در سیستم امتیازدهی خودش از ایموجی‌ها استفاده کرده است.

واکنش‌های نمادین
با این همه اما شاید بزرگ‌ترین اتفاق در زمینه ایموجی سیستم واکنش‌های فیس‌بوک بود. در ماه اکتبر امسال فیس‌بوک در نهایت شکلی از کلید dislike را معرفی کرد که در واقع برای ابراز احساسات مختلف در یک پست با استفاده از ایموجی است. در ماه نوامبر امسال هم توییتر پلتفرمی را به کاربرانش ارائه کرد که در آن امکان دسترسی به انواع عکس‌العمل‌های مبتنی بر ایموجی را داشتند.  در همه این مثال‌ها، ایموجی نقش‌راه جدیدی برای برقراری ارتباط را ارائه کرده است تا بتوان به کمک آن و به‌راحتی احساسات متفاوت درباره موضوعات و شرایط مختلف را نشان داد. بعضی از کارشناسان از تاثیر منفی ایموجی بر زبان انتقاد می‌کنند و بعضی دیگر می‌گویند که ایموجی خودش یک زبان بین‌المللی جدید است. مهم نیست که ما چه فکری می‌کنیم؛ واقعیت این است که دیکشنری آکسفورد یک ایموجی (شکلک اشک ریختن ناشی از شدت خوشحالی) را به‌عنوان کلمه سال 2015 انتخاب و معرفی کرده است. همین موضوع نشان می‌دهد که ایموجی در حال تبدیل شدن به زبان رایجی است که برای همه مردم دنیا با هر زبان و فرهنگ قابل درک و فهم است.