شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)- یکی از جنبه های اصلی توسعه روابط عمومی در هر کشور، نیروی انسانی آن است. چیزی که امروز در دنیا با عنوان محیط توانا ساز روابط عمومی شناخته می شود . ارتباط مستقیم با شرایط کارگزار روابط عمومی برای رشد شخصی و حرفه ای اش دارد.

دوران صنعتی شدن، زمانی بود که جهان به سختی به روابط عمومی نیاز پیدا کرد. زمانی که کارگزار روابط عمومی نیز همچون نهادی ستادی در کنار نیروهای صف و در جهت بهبود شرایط مخاطبان درون سازمانی و برون سازمانی خود می کوشیدند. و البته دانش روابط عمومی نیز که عمده نیرویش را از روانشناسی و آرای فروید گرفته بود، می رفت تا با همان دانش محتوایی برای تمام اعصار تولید کند و آن محتوا همچون محتوای سایر علوم فنی برای مدتی معین (حداقل 30 سال) ثابت بماند.

ورود به عرصه جامعه اطلاعاتی قرن بیستم و متعاقب آن جامعه دانایی قرن بیست و یکم، روابط عمومی را به شدت تحت تاثیر خود قرار داد. این امر برای روابط عمومی به معنای توسعه علمی و روزآمد علمی بود. روابط عمومی اینک بایستی خود را بازسازماندهی می کرد، اتفاقی که برای بسیاری از حرفه ها افتاد و برای روابط عمومی که یک علم کاربردی است، بیشتر حائز اهمیت بود.

این بدین معناست که روابط عمومی نیازمند محیطی روزآمد است که باید به طور مرتب خود را با شرایط متغییر که به گاهی به طور لحظه ای اتفاق می افتد همگون و هماهنگ کند.

سئو پی آر مثالی مناسب برای سرعت تغییرات در روابط عمومی
مارس 2012 خبری منتشر شد. «الگوریتم های پنگوئن و پاندای گوگل روزآمد شدند.» خبر کوتاه بود اما دامنه تغییرات آن بسیار بزرگ بود. روابط عمومی باید خود را با حوزه ای به نام سئو نزدیک می کرد و این به معنای تغییری بنیادین در تولید محتوا و ارتباطات رسانه ای روابط عمومی بود.
سئو پی آر، کنفرانس های مطبوعاتی، نگارش متن سخنرانی، دریافت تبلیغات، تولید محتوای اینترنتی و سایر فعالیت های روابط عمومی را دچار تغییر کرد. این حوزه از روابط عمومی حتی بر مواد بصری تاثیر گذاشت. طراحی سایت باید دگرگون می شد و همه این ها چیزهایی بودند که کارشناسان روابط عمومی در شرکت های بزرگ به درستی می آموختند و در غیر این صورت سازمانشان را تحت تاثیر قرار می داد.
 

توانمند سازی محیط روابط عمومی
توانمند سازی که معادل واژه Impowerment است به معنای ایجاد شرایطی است که کارگزار روابط عمومی بتواند خود را در دو سطح توسعه دهد:
1. توسعه شخصی و فردی
2. توسعه شغلی و حرفه ای

این دو سطح توسعه برای افراد در نهایت به ارتقای کیفیت کار می انجامد. اما برخی اوقات این توسعه در سازمان های ضعیف باعث می شود که کارکنان روابط عمومی زمانی که به این حد از توسعه رسیدند، سازمان متبوعشان را به قصد حضور در فضاهای بزرگتر ترک کنند و این یعنی از دست دادن منابع مالی و حرفه ای که سازمان برای توسعه یکی از کارکنان خود خرج کرده است.

اما باید در نظر داشت که یکی از ویژگی های عصر جامعه دانایی بنیان و تفاوت آن با عصر جامعه صنعتی تغییر شغل است. افراد خیلی زود مشاغل خود را به قصد حضور در فضاهای دیگر تغییر می دهند. این تغییر به دلیل تغییراتی است که گاهی در خود سازمان اتفاق می افتد و گاهی نیز به دلیل تغییر شرایط برای کارمندان می باشد. طبیعی است که هر شخص به دنبال فرصت های بهتر برای توسعه فردی اش باشد و این در روابط عمومی بسیار زیاد اتفاق می افتد.

فضای توانمند ساز در روابط عمومی ایران
روابط عمومی ایران به این دلیل که تولد و رشدش را در فضای دولتی تجربه کرده، با رقابت و فضای رقابتی که یکی از جنبه های جامعه دانایی است، به کلی بیگانه است. بنابراین مدیران نیازی به تقویت روابط عمومی نمی بینند. روابط عمومی تنها بخشی از که بیش از 60 درصد بودجه اش صرف تبلیغات می شود و این به طور کل یعنی حرفه ای بیمار در بدنه سازمان های دولتی.
اگر به اوضاع مغازه ها طی 30 سال گذشته در ایران نگاه کنیم اوج فاجعه را مشاهده می کنیم. مغازه ها از 30 سال پیش که بیشتر با نام های خوار و بار فروشی و دکان معروف بودند تا امروز بدون اینکه هیچ دوره دانشگاهی داشته باشند، بدون اینکه هیچ حمایت دولتی از آنها شده باشد، تبدیل به سوپر مارکت های لوکسی شده اند که کیفیت خدمات آن در بسیاری از اوقات با کیفیت سوپر مارکت های شهرهای بزرگ امریکا قابل رقابت است. اما چرا؟

چون سوپر مارکت ها در فضای رقابتی با هم کار کرده اند. حتی اگر نهادهای نظارتی مانند بهداشت نیز نمی بودند، سوپر مارکت ها هرگز روند نزولی را طی نمی کردند. آنها متوجه شده اند که هرچه تمیزتر، شیک تر و مشتری مدارتر باشند، درآمد بیشتری خواهند داشت. به همین دلیل سوپر مارکت در ایران رشد متعادل و متناسبی داشته است. اما تجربه روابط عمومی هرگز اینچنین نبوده. اگر یک کارگر سوپر مارکت در دوره ای آموزشی شرکت کند، می داند که باید تمام مفاهیم آن را در ارتقای مغازه اش که بعدا قرار است برای او درآمدزا شود به کار ببندد. اما یک کارمند روابط عمومی وقتی به یک کنفرانس علمی روابط عمومی می آید، حتی یک کاغذ در دست نمی گیرد که محتوای منتقل شده را یادداشت کند. چراکه او با خودش فکر می کند، چه این ها را به کار ببندد و چه از کنارشان عبور کند، هیچ تغییری در درآمدش ایجاد نمی شود. پس چرا خودش را به زحمت بیاندازد؟

اما محیط توانمند ساز در روابط عمومی می تواند این مشکل را حل کند. کارمند روابط عمومی در حالی می تواند در روابط عمومی که محیط توانمندساز دارد به پیش رود که استانداردها و حداقل ها و استانداردهایی که به طور مرتب به روز رسانی می شود را تامین کند. در ازای آن مورد سنجش و ارزیابی مستمر قرار می گیرد. گزارش می دهد و جهت گیری های جدید را دریافت می کند که بر مبنای توسعه علم روابط عمومی در جهان تعیین شده است.

محیط توانمندساز افراد را به دوره های آموزشی می فرستد که فضا برای اجرای آن وجود دارد. کارمند روابط عمومی در جریان توسعه علمی خود باید تولید محتوای علمی داشته باشد و این مزیت رقابتی او می شود. به عنوان مثال اگر یک کارمند روابط عمومی به دوره زبان فرستاده می شود، ترجمه متون رسانه های خارجی به عنوان بخشی از فعالیت روزنامه او قرار می گیرد. دانش کسب شده به طور مرتب مورد استفاده قرار می گیرد و گاهی باعث می شود که فعالیت ها به یک رتبه بالاتر ارتقا پیدا کند.

محیط توانمندساز در روابط عمومی فضایی است که افراد در آن بر مبنای نظامی مشخص در خود روابط عمومی ارتقا می یابند. این محیطی است که برای ارتقای روابط عمومی در ایران باید به آن سو حرکت کنیم.
نویسنده: عادل میرشاهی (سردبیر شارا)
 

منبع مرجع:http://www.shara.ir/view/9633/روابط-عمومی-در-محیط-توانمند-ساز