شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)- همه‌ی رسانه‌های جمعی استاندارد ابزار تبلیغاتی (Vehicles) هستند. روزنامه‌ها، مجلات، شبکه‌های تلویزیونی و رادیویی، شرکت‌های کابلی، و سایر رسانه‌ها دارای بخش تبلیغات هستند. رسانه‌ها چه در سطح ملی و چه در سطح محلی، به طور جدی به رقابت جهت کسب دلارهای تبلیغات می‌پردازند. هر رسانه‌ی مهمی، نوعی سازماندهی مانند انجمن تبلیغات ملی دارند که اطلاعات لازم را جمع‌‎آوری کند و تلاش می‌کند که رسانه خود را بهترین وسیله‌ی برقراری ارتباط با مخاطبان خاص نشان بدهند. شرکت‌های تجاری یا آژانس‌های تبلیغاتی در انتخاب رسانه، مخاطبان، هزینه‌ی تبلیغات و هم‌چنین میزان تأثیرگذاری رسانه را در نظر می‌گیرند. منابع گوناگونی، اطلاعاتی متفاوت را گزارش کرده‌اند، از میان رسانه‌های ارتباط جمعی مرسوم، روزنامه، بیشترین سهم در جذب دلارهای تبلیغاتی را دارد (1/24%) تلویزیون (با 7/21%)، پست مستقیم (3/19%)، دفترهای راهنمای تلفن (2/7%)، رادیو (7/6%) و مجلات (2/5%) و سایر انواع تبلیغات (8/15%) درصد درآمد تبلیغاتی دارند. نمودار 3-11 حجم مستقیم توزیع‌بندی تبلیغات در ایالت متحده را نشان می‌دهد.

شکل دیگری از تبلیغات شامل خرده تبلیغات‌ها (تابلوها و علائم تبلیغاتی درون فروشگاه‌ها)، تبلیغات ویژه (خودکار، تقویم و ...)، تبلیغات خیابانی (تابلوهای آگهی و سایر علائم تبلیغاتی)، تبلیغات ترانزیت (پوسترهایی که روی اتوبوس‌ها و سایر وسایل نقلیه نصب می‌شود) و تبلیغات تجاری (تبلیغات ویژه‌ای که برای صنایع و شرکت‌های تجاری در نشریات و بروشورهای تجاری عرضه می‌شود) می‌گردد. هم‌چنین می‌توان از تبلیغات الکترونیکی بر روی سیستم‌های تصویری و خطوط اینترنتی که به ارائه اطلاعات با کامپیوترهای شخصی می‌پردازند، اشاره کرد. حتی می‌توان اشکال نامتعارف از تبلیغات از قبیل رئوس آگهی‌های تبلیغاتی الکترونیکی در تاکسی‌ها یا پیام‌های بازرگانی که در توالت‌های عمومی و در بالای اماکن بهداشتی نصب شده‌اند نام برد.

البته نباید از یکی از وسایل تبلیغاتی مهم یعنی پست مستقیم که بسیار در حال رشد است، غافل شد، این روش با توزیع نامه‌ها و بروشورها، آگهی‌ها و سایر موارد از طریق اداره پست آغاز شد، اما اخیراً پست الکترونیکی، پیغام‌های اتوماتیک تلفنی، فاکس، جاذبه‌های ویدئویی و تبلیغات اینترنت وارد این عرضه شده است.