شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)- نگاهی به الگوی توسعه کشورهای ثروتمند و موفق جهان و سرمایه گذاری کلان و زیربنایی ایشان در آموزش به خوبی اهمیت و جایگاه حوزه آموزش را نمایان می سازد. در دنیای امروز سعادت بشری و توفیق ملل کشورهای جهان، در گرو آینده اندیشی در حوزه آموزش و سرمایه گذاری بلندمدت روی توسعه و توانمندی سازی انسان به خصوص در حوزه ارتباطات و روابط عمومی است.

انجمن روایط عمومی آمریکا در سال 2000 هدف خود را تعیین روابط عمومی به عنوان ( بخش ضروری از مدیریت رده بالای سازمان) بیان کرد و بدین گونه جایگاه متخصصان روابط عمومی را به پست های مدیریتی ارتقا داد.

صاحب نظران عقیده دارند که کارگزاران روابط عمومی باید دارای مهارت های مدیریتی باشند. در دهه های اخیر به دلیل گرایش زیاد به داشتن تخصص و پاسخگویی بیشتر در روابط عمومی، متخصصان و صاحبنظران پیشنهاد کرده اند که روابط عمومی به عنوان وظیفه مدیریت تعیین شود البته متخصصان روابط عمومی برای انجام وظایف مدیریتی باید از مهارت های تخصصی لازم برخوردار باشند، تا بتوانند مسئولیت تصمیم گیری های را در سازمان به عهده بگیرند.

برای داشتن مدیریت حرفه ای در روابط عمومی باید به موارد زیر توجه خاص نمود باید درس مدیریت روابط عمومی در درس های دوره کارشناسی گنجانده شود درس مدیریت روابط عمومی باید فنون و مهارت های خاص مدیریت را مورد تاکید قرار دهد. این آموزش زمینه تصمیم گیری راهبردی و به کار بستن مهارت های مدیریتی را ایجاد کنند.

باید دانشجویان روابط عمومی بدانند که فقدان صلاحیت های مدیریتی تاثیر منفی و دراز مدت روی پیشرفت آنها باقی می گذارند. بهتر است همه دست اندرکاران این امر قبل از ورود فارغ التحصیلان روابط عمومی به بازار کار میزان مهارت های مدیریتی آنان را مورد بررسی قرار دهند.

درس مدیریت روابط عمومی باید فنون و مهارت های خاص مدیریت را مورد تاکید قرار دهد. در حالی که فارغ التحصیلان روابط عمومی فاقد مهارت های مدیریتی هستند. هنوز این افراد در زمینه مهارت های نوشتاری نیز دچار مشکل می باشند.

باید در مدیریت روابط عمومی تعهد، تخصص، تجربه و امکانات به خوبی دیده شوند. گفته می شود مدیران موفق آینده، مدیرانی هستند که ارتباطات قوی داشته باشند. بنابراین یکی از ضعف های ما داشتن مدیرانی است که مفهوم ارتباطات را به درستی درک نمی کنند یا اینکه توانایی تقسیم کار ندارند. در خیلی از حوزه کارآیی و بهره وری نرخ مطلوبی ندارد و بخش اعظم این ناکارآیی به ضعف مدیریتی روابط عمومی ها باز می گردد.