|
|
    - اندازه متن: + -
| کد خبر: 6320 | صفحه نخست » ادامه مطلب چهار | دوشنبه، 29 مهر 1392 - 11:08 |
|
|
| هیچ مصلحتی مهم‌تر از آگاه بودن جامعه نیست |
|
| شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)- |
| |
شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)- علی‌اکبر قاضی‌زاده معتقد است:  ارتباط میان آگاهی‌رسانی و مردم‌سالاری بسیار مهم است و برای ایجاد یک محیط شفاف که مقدمه‌ی رسیدن به مردم‌سالاری و دموکراسی است، یک محیط شفاف خبری لازم است.
به گزارش شارا به نقل از ایسنا، این روزنامه‌نگار که امروز در نخستین کنفرانس «حرفه‌یی‌گرایی در روابط عمومی» سخن می‌گفت، با بیان این‌که حقوق مخاطبان بارزترین نکته‌ای است که در روابط بین رسانه‌ها و روابط عمومی‌ها اهمیت دارد، اظهار کرد: رسانه‌ها نسبت به روابط عمومی‌ها قدیمی‌تر هستند، اما هر دو این علوم تازه‌اند. از زمان پیدایش روابط عمومی‌ها، یک تقابل نیمه‌پنهان میان روزنامه‌نگاران و کارگزاران روابط عمومی وجود داشته که مبنای آن هم خبر و اطلاع‌رسانی بوده است.
او ادامه داد: روزنامه‌نگاران علاقه دارند به اطلاعات دسترسی پیدا کنند، اما روابط عمومی‌ها وظیفه دارند چهره‌ی مطلوبی از سازمان خود نشان دهند و این حرف هر دو طرف است؛ اما این فشار و مقاومت صورت‌های نامطلوبی را در بعضی از اوقات به خود می‌گیرد.
قاضی‌زاده با اشاره به موضوع تشویق مادی خبرنگاران توسط روابط عمومی‌ها، تصریح کرد: این موضوع صرفا مربوط به جامعه‌ی ما نیست و در اولین دادگاه‌های اروپا که در زمینه‌ی خبری برگزار می‌شد نیز همین موضوع مطرح بود که حدود 80 سال از آن می‌گذرد. بنابراین جامعه‌ی ما از این رفتار الگوبرداری کرده است. فضای نامهربانانه‌ی حاکم میان این دو طرف موجب به‌وجود آمدن دو نوع رابطه می‌شود، یا این‌که این روابط به کلی قطع می‌شود یا هر دو طرف تلاش می‌کنند محیطی آرام ایجاد کنند. در هر دو رابطه، گروهی که می‌بازد افکار عمومی و مخاطبان هستند، چون از دسترسی آزاد به اطلاعات محروم می‌مانند.
او با بیان این‌که بهانه‌ای که همیشه از سوی سازمان‌ها برای کتمان اطلاعات مطرح می‌شود، مصالح عمومی یا ملاحظات امنیتی است، گفت: در سال‌های اخیر، این دو مقوله چنان گسترده شده که حتی حاصل پیش پا افتاده‌ترین اطلاعات نیز چنین چیزی است و روزنامه‌نگاران برای به‌دست آوردن کوچک‌ترین آمارها، به درهای بسته می‌خورند. من تأکید می‌کنم که هیچ مصلحتی مهم‌تر از مطلع بودن و آگاه بودن جامعه نیست.
قاضی‌زاده با اشاره به تاریخچه‌ی تشویق مادی خبرنگاران توسط روابط عمومی‌ها در ایران، توضیح داد: از سال 1370 آثاری از برقراری این‌گونه تشویق‌ها میان روابط عمومی‌ها و رسانه‌ها دیده شد و اندکی بعد، صورتی رسمی به خود گرفت تا جایی که روزنامه‌نگاران از روابط عمومی‌ها طلبکار بودند.
این مدرس رشته‌ی روزنامه‌نگاری با تأکید بر این‌که برای دستیابی به یک محیط حرفه‌یی باید از این نوع تشویق‌ها فاصله گرفته شود، بیان کرد: البته به‌وجود آمدن این اتفاق‌ها، زمینه‌هایی نیز دارد که بخشی از آن به نیاز روزنامه‌نگاران و بخش دیگر به سازمان‌ها مربوط است. در سال‌های اخیر، بیش از آن‌که تولید و کیفیت مطرح باشد، جایگاه مدیران سازمان‌ها مطرح بوده است. در نتیجه، دوستان روابط عمومی می‌خواستند تلاش‌های خود را بر این موضوع استوار کنند.
قاضی‌زاده با اشاره به این‌که در حال حاضر فضا تغییر کرده است، اظهار کرد: این تغییر فضا می‌تواند زمینه‌ای برای کشیدن خط بطلان روی این ماجرا باشد.
وی همچنین تأکید کرد: قانون‌گذاران می‌توانند همچنان که به روزنامه‌ها برای منتشر نکردن بسیاری از مطالب با استفاده از قوانین فشار می‌آورند، برای از بین بردن چنین سنتی نیز قانون تصویب کنند، چون سلامت اطلاع‌رسانی آن‌قدر ارزش دارد که ما بخواهیم آن را به قوانین و مقررات سختگیرانه مقید کنیم.
او در پایان به روابط عمومی‌ها توصیه کرد که برای داشتن یک روابط عمومی حرفه‌یی به سلاح‌های نو دست پیدا کنند و تخصص‌گرایی در روابط عمومی را در اولویت قرار دهند. |
| |
| |
اخبار مرتبط:
اضافه نمودن به:
|
|
مقالات
درگیری در سازمان رادیو ملی آمریکا پس از متهم شدن به جانب‌داری لیبرالی
مکث بومر: نشانه‌ای که نشان می‌دهد باید واقعاً رسانه‌های اجتماعی را کنار بگذارید
برنامه‌های انجمن متخصصان روابط‌عمومی به مناسبت روز روابط‌عمومی
فراخوان دومین اجلاس ملی مدیران روابط‌عمومی
چه اتفاقی برای لوگوی کوکاکولا افتاد؟
10 عبارت برای ابراز قدردانی بدون گفتن "متشکرم"