شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)- ارتباطات موثر در سه سطح کلامی، لحن سخن و زبان بدن برقرار می‌شود. سطح اول «ارتباطات کلامی» است که تاکنون در روابط داخلی و خارجی ایران بسیار مورد توجه قرار داشته است. درواقع مدیران و سیاستمداران ایرانی به صحبت‌های طولانی و اغلب غیرموثر با انواع مخاطبان داخلی و خارجی می‌پرداختند. فرهنگ استفاده از ارتباط کلامی بیش از اندازه مورد توجه قرار گرفته است در حالی‌که بر اساس تحقیقات آلبرت مهرابیان ارتباط کلامی تنها از هفت‌درصد اثرگذاری برخوردار است. نباید فراموش کرد که هفت‌درصد اثرگذاری ارتباط کلامی مشروط به استفاده مناسب از واژگان و ترکیب جملات است. سطح دوم در ارتباطات موثر «لحن کلام» است. لحن سخن به میزان 38درصد، در تاثیر پیامی که داده می‌شود نقش دارد. بیشتر افراد بر اساس عادت و تکرار، از لحن‌هایی که در روابط خانوادگی و دوستانه دارند، به‌طور ناخودآگاه در روابط اجتماعی و رسمی نیز استفاده می‌کنند. اما مدیران و به‌خصوص مدیران روابط عمومی و روابط بین‌الملل بر اساس اصولی که در «برنامه‌ریزی کلامی و عصبی» یا ان.ال.پی (NLP) ارایه می‌شود می‌بایست بر اساس موقعیت‌های ارتباطی مختلف از لحن مناسبی استفاده کنند. همچنین برای تاثیر بیشتر کلام لازم است تا سخن با لحن همسو باشد. یعنی برای اعلام دوستی با مدیر یا سازمان یا کشوری علاوه بر کلمات دوستانه باید از لحن دوستانه نیز استفاده کرد تا قدرت کلام از هفت‌درصد با 38درصد لحن جمع شده و به 45درصد قدرت ارتباطی دست یابد. سطح سوم در ارتباطات موثر «زبان بدن» یا «ارتباط غیرکلامی» است. این بخش از ارتباط با 55درصد تاثیر علاوه بر اینکه از بیشترین تاثیر در روابط برخوردار است دارای رتبه اول ارتباط موثر نیز هست. یعنی مخاطبان ما ابتدا از طریق روابط غیرکلامی با ما ارتباط برقرار می‌کنند و بعد با سخن و لحن ما. در صورتی‌که زبان بدن ما توانایی تاثیر‌گذاری مناسب در جهت اهدافمان نداشته باشد، قدرت سخن ما کاری از پیش نخواهد برد. پس برای انتقال پیام موثر به طرف ارتباط باید از زبان جهانی که بی‌نیاز از تفسیر و ترجمه است، استفاده کرد. زبان جهانی ارتباط همان زبان بدن است که برای تمامی مردم جهان قابل درک و فهم است. هرچند تفاوت‌هایی در برخی از علایم زبان بدن در فرهنگ‌های مختلف وجود دارد، با این حال نزدیکی این زبان به جوامع مختلف به حدی است که در صورت استفاده درست از آن به میزان 55درصد در ارتباط خود موفق خواهیم شد. از مهم‌ترین عناصر در زبان بدن به موارد زیر می‌توان اشاره کرد: لباس و پوشش مناسب، آرایش سر و صورت، حرکات ماهیچه‌های صورت، حالات دهان، لب و چشم، نحوه نشستن، حالات دست و... اما تیم خارجی ایران که همراه با آقای روحانی در نیویورک بودند ضمن استفاده مناسب از اصول NLP در روابط خود، یکی از مهم‌ترین و موثرترین پیام‌های ناخودآگاه را به دفعات به سیاستمداران جهانی و شهروندان سایر کشورها مخابره کردند. دکتر روحانی و دکتر ظریف که بیش از سایرین در معرض دیدار و ملاقات‌های حضوری و رسانه‌ای قرار دارند از یکی از جهانی‌ترین نمادهای زبان بدن یعنی «خنده» استفاده کردند. خنده به‌عنوان عنصری مهم از زبان بدن به میزان 55درصد تاثیری عمیق در روابط خارجی و جهانی ایران به‌همراه دارد تا از این فهم مشترک تاریخی در جهان بهره گرفته و در ناخودآگاه جمعی جهانیان این پیام موثر را بنشاند که ایران و ایرانیان مردمانی صلح‌طلب و دوست‌داشتنی و شاد هستند، نه مردمانی گرفته، عبوس و جنگ‌طلب؛ بلکه آنها با روی گشاده و خندان به روابط جهانی با منافع مشترک می‌نگرند.