حق چو گویی حق بگوید روزگار- حق نگویی صد دغل نآید به کار

چون شناسی خُلق مردم را نکو- با رسانه بی رسانه حق بگو

رهبرانِ فکر و مردم با همند- این قبا با حق به گِردت می تنند

رابطه شفاف و آزاد و غنی- اعتماد و اعتبارت منجلی

حق بسنج و بنگر آنگه در پیام- راهبردی سوی خاص و هم عوام

حال و راه و خواه مردم را بدان- تا نمایی آنچه باید در عیان

قل و دل و واضح و هم سازگار- ده پیامی در خور آگه تبار

نی تحدب نی تعقر بازتاب- صاف و صافی در مصاف خاک و آب

کن حکایت آن روایت در پرند- تا شناسا شد به نورت آن بِرند

همچو آبی رو به چاهی، سو به ما- بر بلندا از بِرندت رو نما

چون اصالت دارد این کاخ برین- اعتماد مردمان آید در این

پیش می بین، تا نگردی بوالعجب- پیش می رو، تا نسوزی بوالحطب

هر قدم تسبیح خود بر ذکر گو- هر قلم با علم خود از فکر گو

گر که کذبی آمدت از چپ و راست- ده جوابی همزمان زانجا که خاست

در نهایت کار خود سنجیده کن- خیر و شر را در الک با شیده کن

کن تو اصلاح امورت هر قدم- این شود فتح فتوحت در عدم

در کنار کار روتینت عمو- فکر بحران  باش، کن فکرِ عَدو

دان که اخلاقت بود اصلی جزیل- گر کنی منشور می گردی خلیل

در فروش و خط�'ِ تبلیغ و برند- شو تو یکسو تا بگردی سربلند

این روابط را عمومی می کند- این ضوابط را درونی می کند

عادلا شعری سرودی در پرند- آید آن روزی که اینها می خرند

دکتر عادل میرشاهی