شبکه اطلاع‌رسانی روابط‌عمومی‌ ایران (شارا) || چشم‌انداز واقعی روابط‌عمومی در ایران در چه شرایطی است و آیا می‌شود به آن امیدوار بود؟!

شاید این سوال ذهن دست‌اندرکاران روابط‌عمومی در ایران باشد که پایگاه و جایگاه روابط‌عمومی کجاست و آیا می‌شود برای ادامه کار این بخش نقطه امیدی یافت یا خیر؟!

به نظر راقم سطور که مدت مدیدی در روابط‌عمومی شاغل بودم و با پوست و گوشت خود آنها را لمس کردم، نیک می‌دانم که دولت‌ها کمتر به این مقوله پرداخته و به آن اهمیت قائل شدند.

روابط‌عمومی فقط یک پل ارتباطی بین مردم و مسئولان نیست؛ بلکه جایگاهی است که بتواند سازمان را در منظر مخاطبان و خدمت گیرندگان ارتقا داده و مشکلات و نارسایی‌ها را با راه‌حل‌های کارشناسی مرتفع نماید.

هر ساله در آستانه ۲۷ اردیبهشت روز ارتباطات و روابط‌عمومی مطالب و پیام‌های تبریک بی‌شمار از سوی مسئولان از صدر تا ذیل صادر می‌شود، بنرهایی در باب اهمیت روابط‌عمومی در سازمان‌ها و ادارات نصب می‌شود از دست‌اندرکاران روابط‌عمومی تحلیل می‌شود؛ اما اندکی برای زدودن مشکلات این بخش گامی برداشته نمی‌شود!

روابط‌عمومی‌ها سال‌هاست از نبود کد اعتباری رنج می‌برند و عدم استخدام فارغ‌التحصیلان در مراکز دولتی از دغدغه‌های روابط‌عمومی‌هاست که کمتر به آن پرداخته شده است.

نبود دوره‌های آموزشی منطبق با روابط‌عمومی و نداشتن تجهیزات لازم برای ثبت و ضبط فعالیت ادارات و حتی نبود یک مسئول روابط‌عمومی در اداره از کمبودهای مثال‌زدنی است.

بکار گرفتن نیرویی که از روابط‌عمومی بی‌اطلاع است و کارکردهای روابط‌عمومی را نمی‌شناسد و تعامل با رسانه و آگاهی از خبرنویسی و... ندارد از ضعف‌های موجود در ادارات است که انکارناپذیر است.

با چنین حال و احوالی توقع وزارتخانه‌ها و سازمان‌ها از روابط‌عمومی بالاست که می‌بایست در نزد افکار عمومی خوش بدرخشند و چالش‌های موجود را برطرف سازند.

آیا با چنین رویکردی می‌شود انتظار داشت روابط‌عمومی به سرمنزل مقصود برسد و گره از مشکلات خود و تعامل با رسانه، مخاطبان و... را بردارد؟!

عدم تربیت نیروی انسانی علاقه‌مند به روابط‌عمومی که بتواند در این بخش فعالیت کند از چالش‌های موجود روابط‌عمومی‌هاست که انگیزه لازم را با وجود حساسیت و استرس فراوان به بوته فراموشی می‌سپارد.

روز ارتباطات و روابط‌عمومی را نباید کالایی تجملی فرض کرد که با یک تجلیل و یک پیام به اتمام رساند، بلکه باید مدیران سازمان از این روز تا سال آینده در این فکر باشند که چگونه می‌توانند روابط‌عمومی‌ها را از چالش‌های موجود رهایی داده و کارنامه موفقی برای آن بسازند.

انتهای پیام/