شبکه اطلاع‌رسانی روابط‌عمومی‌ ایران (شارا) || روز معلم فرصتی است تا با نکوداشت استادانی که از طریق دانش و منش خود تسهیل‌گر شکوفایی و بالندگی شاگردان خود شدند، قدرشناسی کنیم.

 وقتی به زندگی #خواجه_نصیرالدین_طوسی رجوع می کنیم، متوجه تربیتی می شویم که از طریق آن، به مرتبه والای علمی می رسد. تربیتی که با تکیه بر آن، هیچ گاه از گورستانی که معلم یهودی اش به خاک سپرده شده، سواره نگذشته؛ بلکه از مرکب پایین آمده و به احترام او با پای پیاده طول یا عرض گورستان را طی کرده است!! کسی نمی داند که آن معلم یهودی چه کسی بوده و چه بسا انسان مشهوری نبوده است؛ اما خواجه نصیر الدین که فقیه، فیلسوف و دانشمند است، برای مقام و منزلت معلم خود چنین رابطه ای را تعریف می کند که در تکوین شخصیت او تاثیر می گذارد.

 اینجانب تا کنون سعی کرده ام به مناسبت های مختلف در حد توان با کلام و قلم، دٍین خود را به معلمان؛ از دوره دبستان تا دانشگاه ادا نمایم و خرسندم که از دو دهه قبل تا کنون، بزرگداشت چهره های علمی و فرهنگی از سوی علاقه مندان در زمان حیات شان برگزار می گردد و این اقدام شکوهمند به یک سنت حسنه اخلاقی تبدیل شده است.

 یکی از استادان گرانقدری که برای دانشجویان علوم ارتباطات اجتماعی الگو و نماد دانش ورزی، متانت، صبوری و تجربه می باشد، دکتر مهدی فرقانی است.
 

شروع آشنایی بنده با ایشان سال ۱۳۶۵ بود؛ زمانی که در بخش رادیویی آموزش روستایی جهاد سازندگی (سابق) فعالیت داشتم و با مدیریت شادروان مهندس سید احمد اسحاق حسینی جلسه هایی را با حضور زنده یاد دکتر کاظم معتمدنژاد، دکتر نعیم بدیعی و ... به منظور تدوین دوره آموزشی مدیران برنامه های رادیویی جهادٍ استان ها برگزار می نمودیم. 

 در این نشست ها بنا شد برای آموزش ارتباطات انسانی و شیوه های گزارش نویسی از آقایان دکتر محسنیان راد و دکتر فرقانی دعوت به عمل آید.

به منظور هماهنگی با دکتر فرقانی در یکی از روزهای پاییزی راهی روزنامه کیهان شدم و  در سرویس گزارش با ایشان ملاقات نمودم که بسیار خاطره انگیز بود؛ زیرا در اولین دیدار با چهره ای صمیمی و پرجاذبه مواجه گردیدم.

خوشبختانه آن آشنایی اولیه در سال های بعد در دانشگاه علامه طباطبایی و نشست های آموزشی به دوستیٍ عمیق تبدیل شد.

 دکتر فرقانی این توفیق را داشته که  کنش‌گری مطبوعاتی را از خبرنگاری تا دبیری سرویس گزارش و عضویت در شورای تیتر روزنامه، با فراز و نشیب های حرفه ای پشت سر گذارده و با کوله باری از تجربهٍ میدانٍ عمل، به وادی نظر و صحنه آکادمی گام نهاده و با آموزش و مدیریت در مرکز مطالعات رسانه ها و دانشکده علوم ارتباطات اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی اُفق گشایی نموده است.

به قول دکتر پدرام الوندی، قریب پنج دهه زیستن با روزنامه نگاریٍ دغدغه مند و جامعه محور، چه پشت میز تحریریه و چه در قامت استاد روزنامه نگاری، مهم ترین ویژگی مهدی فرقانی بوده است.

از این رو مقاله ها و مصاحبه های ایشان در مطبوعات و نیز آثاری که تألیف کرده آند، به دلیل برخورداری از پشتوانه عملی، دلنشین و راه گشا می باشد.

فراموش نمی کنم که در دهه ۱۳۷۰، مطالعه مقاله ای از دکتر فرقانی در فصلنامه رسانه برای اینجانب به قدری دلپذیر و اقناع کننده بود که بلافاصله با ایشان تماس گرفتم و مراتب خشنودی خودم را اعلام نمودم.

هر کدام از کتاب های «راه دراز گذار»، «گزارش نویسی؛ چشم عقاب روزنامه نگاری»، «روزنامه نگاری؛ ارتباطات و جامعه» و «درآمدی بر ارتباطات سنتی»، در دوره های آموزشی که با دانش پژوهان داشته ام، کاربردی و تأثیر گذار بوده است.

 دکتر فرقانی در مصاحبه با آقایان دکتر پدرام الوندی و دکتر علی شاکر ( روزنامه همشهری ۲۵ اسفند ۱۳۹۹ ) خاطرنشان می سازد:

«هیچ گاه روزنامه نگاری را به عنوان ابزار پرش و واسطه ای برای رسیدن به هدفی دیگر نگاه نکرده ام. روزنامه نگاری را به دلیل نقشی که می توانست برای بلند کردن صدای حاشیه نشینان، محرومان و بی صداها داشته باشد، دوست داشتم و بر آن تمرکز نمودم و تلاش کردم در طول سال هایی که کار کردم، به صورت مستقیم یا غیر مستقیم بتوانم نقشی هرچند کوچک در برآوردن صدای بی صداها داشته باشم و ...»

دکتر فرقانی که حدود ۴۰۰ گزارش چاپ شده دارد، در جایی دیگر می نویسد: «گزارش صدای آدم هایی است که در حاشیه قرار گرفته آند؛ روایت مکان هایی است که ناشناخته مانده اند؛ بازشناسی و بازگویی مسائلی است که پنهان نگاه داشته شده اند، دیدن و شناختن و فاش کردن اعمال و رفتاری است که منافع و مصالح عمومی را نادیده گرفته آند. به بیان دیگر گزارش اوج هنر و دانش روزنامه نگاری حرفه ای است».

 دکتر فرقانی مظهر صبر، امید، تلاش و اخلاق مداری است. از خداوند متعال برای این استاد فرزانه سلامتی و طول عمر باعزت مسئلت می نماییم.

منبع: دهکده جهانی

انتهای پیام/