شبکه اطلاع‌رسانی روابط‌عمومی‌ ایران (شارا) || این یک مهارت جدید است که حتی چند سال پیش از مدیران خواسته نشده بود آن را عملی کنند، اما رهبران اکنون باید بیاموزند که بفهمند و تشخیص دهند که کارمندان‌شان با چه چیزی در کار با آن مواجه هستند: خواه این چالش‌های تعادل بین کار و زندگی باشد. یا مسائل مربوط به سلامت روان مانند استرس، فرسودگی شغلی، اضطراب یا کاهش سطح انرژی. به عنوان رهبر، ما باید مراقب تغییراتی در رفتار کارکنان باشیم که ممکن است نشان دهنده مشکلات بالقوه باشد و مایل به رسیدگی دلسوزانه به مسائل باشیم. بخشی از این امر پذیرش فروتنانه و درک این است که چگونه ما - به عنوان رهبران آنها - ممکن است به مشکل کمک کنیم.

بهترین رهبران برای رسیدگی به حوزه‌های خاصی که باعث افزایش اضطراب می‌شوند، وقت می‌گذارند: برای نمونه، آنها تمام تلاش خود را می‌کنند تا از عدم اطمینان کارکنان در مورد آینده، به‌ویژه در مورد استراتژی سازمان برای مقابله با چالش‌ها و چگونگی تأثیر آن بر امنیت شغلی‌شان، جلوگیری کنند.

رهبران همچنین به تعادل کار بین اعضای تیم کمک می‌کنند و هر یک از اعضای تیم را در اولویت‌بندی مهم‌ترین وظایف خود راهنمایی می‌کنند. آنها همچنین در مورد چشم‌اندازهای افراد برای رشد و توسعه شغلی شفافیت ارائه می‌دهند و مطمئن می‌شوند که همه احساس می‌کنند در تیم حضور دارند.
 

منبع انگلیسی: فوربس

منبع فارسی: شارا

انتهای پیام/

<div id="div_eRasanehTrustseal_24429"></div>
<script src="https://trustseal.e-rasaneh.ir/trustseal.js"></script>
<script>eRasaneh_Trustseal(24429, false);</script>