شبکه اطلاع‌رسانی روابط‌عمومی‌ ایران (شارا) || ورزش؛ دیگر صرفاً تنها مقوله‌ای مربوط به تندرستی و سلامت جسم و... نیست؛ بلکه امروزه ورزش علاوه بر ایفای نقش اقتصادی و صنعتی و با گردش مالی بسیار بالا؛ تأثیر بسیار مهمی هم در حوزه سیاست؛ دیپلماسی و روابط بین‌الملل دارد.

آمدن رونالدو به تهران و حضور انبوهی از علاقه‌مندان در اطراف هتل محل اقامت او و پر شدن فضای مجازی از انواع و اقسام حرف و حدیث‌ها و... نشان می‌دهد که ورزش نقش حساس و مهمی در مناسبات؛ تعاملات و روابط میان کشورها و سازمان‌ها و افراد دارد. بازیکنی نام‌آور در عرصه ورزش مثل رونالدو می‌تواند با یک اظهارنظر سیاسی و یا یک حرکت ورزشی و یا یک عکس و مصاحبه خاص؛ روابط دیپلماتیک میان کشورها را تحت‌الشعاع مثبت یا منفی خود قرار دهد و اینجاست که کشورهای هوشمند و رشدیافته می‌توانند از دیپلماسی ورزش برای توسعه روابط خود؛ ایجاد هم‌افزایی و ایجاد ارزش‌افزوده بهره لازم و کافی را ببرند.

کشور ما نیز باید از ظرفیت دیپلماسی ورزشی برای پیشبرد امور خود خصوصاً در عرصه روابط خارجی بیش‌ازپیش هوشمندانه و هدف‌مند بهره‌گیری نماید. متأسفانه دستگاه حکمرانی به‌دلایلی‌چند؛ از ورزشکاران جهانی و شناخته شده ما نظیر علی دایی و... آن‌طور که بایدوشاید برای مقوله دیپلماسی ورزشی استفاده نمی‌کنند. در حوزه صنعت فیلمسازی و سینما نیز وضعیت مشابه است. ما از چهره‌های فیلم‌ساز و یا بازیگران نام‌آشنای سینمایی خود جهت ارزش‌آفرینی برای کشور استفاده نمی‌کنیم که به نظر می‌رسد در سطح سران سه قوه برای این ضعف بزرگ بایستی چاره‌ای اندیشیده شود تا بیش از این فرصت‌ها را از دست ندهیم. گاهی یک ورزشکار می‌تواند تضادها و تعارضات میان دو کشور را با صلح و صفا و کمترین هزینه برطرف کند. پس چرا نباید از این ظرفیت‌ها استفاده بهینه کنیم؟!

بازی‌های آسیایی هانگ ژو چین پیشروی ماست و ورزشکاران تمام رشته‌های اعزامی ما به این دوره از مسابقات می‌بایست در نقش یک سفیر دانا و توانا اهداف تمدنی و فرهنگی ایران عزیزمان را به دیگران شناسانده و هر کدام با روش و منش و قدرت و جایگاهی که دارند تلاش نمایند ایران و ایرانی هر چه سربلندتر معرفی و جلوه‌گری نماید. ارتباط تنگاتنگ وزارت امور خارجه و وزارت ورزش و جوانان به‌صورت سازمان‌یافته و مستمر می‌تواند در حوزه دیپلماسی ورزشی گره‌گشای بسیاری از مشکلات باشد.
 

انتهای پیام/