شبکه اطلاع‌رسانی روابط‌عمومی ایران (شارا) || همگان قبول دارند که ما برای سلامتی جسم خود نیازمند یک رژیم غذایی معقول و مناسب هستیم.
اما آیا برای سلامتی روح و روان خود نیز نیازمند یک رژیم غذایی معقول و مناسب نیستیم؟!؟
تلفن همراه و فضای مجازی به یک تعبیر؛ فراهم‌کننده رژیم غذایی روحی روانی ماست. در فضای مجازی انبوهی از خوراک‌های متنوع با خاصیت‌های گوناگون وجود دارد که در صورت عدم استفاده عقلایی و مناسب از آنها چه‌بسا دچار بیماری می‌گردیم.
ساعت‌ها پرسه‌زدن و گشت‌وگذار در فضای مجازی بدون هدف مشخص و سرکشی به انواع و اقسام گروه‌ها و کانال‌ها و اخبار و... گرچه در ظاهر شاید سرگرم‌کننده و خوشایند باشند؛ اما در واقع چیزی جز آشفتگی ذهنی و پراکندگی فکری و به‌تبع آن کلی برداشت‌های نادرست و نتیجه‌گیری‌های غلط و قضاوت‌های ناروا و... که همگی حکم بیماری روحی و روانی برای ما را دارند چیز دیگری نصیب و بهره‌مان نخواهد بود. صدالبته که ما بایستی برای روح و روان خود رژیم غذایی معقول و مناسبی داشته باشیم چرا که بسیاری از تعارضات و تضادهای بین‌فردی و مناسبات اجتماعی ناموفق ما در حقیقت از همین‌جا ناشی می‌شود که متأسفانه در هیچ کجا آن‌طور که بایدوشاید مورد تحلیل و واکاوی و بررسی قرار نمی‌گیرد.
مردم ما این همه پول تلفن همراه و اینترنت می‌دهند و ساعت‌ها در گوشی خود غرق می‌شوند؛ اما خروجی همه اینها واقعاً چقدر باعث سلامتی فکری و توسعه فرهنگی اجتماعی ما شده است؟!؟ این نشان می‌دهد که ما از فضای مجازی به‌درستی تغذیه نمی‌شویم و تا هنگامی که این‌گونه است نباید از اوضاع‌واحوال کشور و پیرامون خود انتظار شگفت‌انگیزی داشته باشیم؛ چون اجزای تشکیل‌دهنده همه اینها ما هستیم. همان گونه که شما هنگام خرید در بازار با وسواس و دقت و مشورت و پرس‌وجو در مورد یک کالا یا خدمات وقت می‌گذارید تا بهترین و باصرفه‌ترین خرید را داشته باشید؛ دقیقاً هنگام استفاده از فضای مجازی نیز باید وسواس و دقت و هوشیاری داشته باشید تا هر حرف و هر مطلب و هر عکس و فیلم نادرست و قلابی را به شما تحمیل نکنند. جان کلام آنکه باید برای دوری از پریشان‌فکری و تشنج ذهنی و آشفتگی روحی مراقب رژیم غذایی خود در سفره گسترده فضای مجازی باشیم. غذا بر سر این سفره بسیار زیاد و متنوع است؛ اما من و شما واقعاً باید همه آنها را بخوریم؟!؟
اگر کسی برای‌آنکه حوصله‌اش سر نرود و صرفاً وقتش را بگذراند و وارد دریای فضای مجازی بشود قطعاً عمل درست و عاقلانه‌ای نیست؛ بلکه بهتر است بجای این حالت برویم در پارک قدم بزنیم و از طبیعت استفاده کنیم و یا کتابی آموزنده بخوانیم و....
آموختن سواد رسانه‌ای و توسعه آگاهی و دانایی و تبدیل‌شدن به یک شهروندی که حقوق شهروندی را می‌داند و بر اساس مسئولیت اجتماعی خویش تلاش برای عمران و آبادانی کشورش را دارد؛ دقیقاً مصداق تقویت و ارتقای سرمایه اجتماعی است که همه ما ملزم به رعایت و پایبندی و عمل بدان هستیم. رشد و توسعه پایدار تنها با انسان‌های بالغ و رشدیافته و آموزش‌دیده محقق می‌گردد و دراین‌خصوص ما مردم هیچ راه فراری نداریم. تا مادامی که مردم نخواهند آموزش ببینند و نخواهند توسعه فردی پیدا کنند و نخواهند که مهارت‌های لازم برای یک زندگی سعادتمندانه را فرابگیرند؛ انتظار پیشرفت و رفاه و آسایش داشتن کاملاً بیهوده است. یک‌قلم این فرایند دقیقاً آن است که لااقل برای توسعه فردی خود و داشتن جامعه‌ای عاری از روان‌پریشی و ناسالم؛ مراقب رژیم غذایی خود در فضای مجازی باشیم.
انتهای پیام/
| 
مقالات
مواد مغذی که ممکن است با افزایش سن از مغز شما محافظت کنند
روابط‌عمومی: اسیر توهمات؟ چالش‌ها و راهکارها
ربات‌های انسان‌نما به دنبال مشاغل تولیدی هستند
می‌سی‌سی‌پی راهنمای از بین بردن مطبوعات آزاد را منتشر می‌کند
ادای احترام به دکتر سید وحید عقیلی در دومین اجلاس ملی مدیران روابط‌عمومی
گوگل ارسال پیام به جمینی را در پیام‌های اندروید آسان‌تر می‌کند