شبکه اطلاع‌رسانی روابط‌عمومی‌ ایران (شارا) || امروزه این انتظار از رسانه ملی وجود دارد که بتواند با مخاطبانش، طبق نیازهای حقیقی آنها ارتباط برقرار کرده و در مسیر هدایت فرهنگ و افکارعمومی با رویکردی آینده نگرانه، زمینه ساز رشد و تعالی فردی و اجتماعی شده و تلاش کند تا پس از شناسایی پیشران های اصلی حوزه افکارعمومی جامعه ایران، عرصه های مهمی که این رسانه می تواند در آن ها ایفای نقش مؤثر کند و مقوم جریان هدایت افکارعمومی باشد معرفی شوند.

اما مدتی‌ست که شاهد آنیم که رسانه ملی از درون دچار چالش‌های مخرب گردیده و این مجموعه که چند سالی بود از بعد محبوبیت و جذابیت رو به افول بود، اینک با مدیریتی نه چندان کارآمد به میدان ستیز افکار و طیف‌های سیاسی مبدل گشته و چنان این امر عیان گردیده که این پایگاه ملی رسانه‌ای بدور از توجه به خواست مخاطب همچون سال‌های گذشته، به جولانگاه تندروهای تبدل گردیده و برخی از برای کسب شهرت، جمعی از باب کسب نعمت و عده‌ای از باب سهم‌خواهی‌های جناحی به میدان کارزار آمده اند و هر کس به نوعی بر آتش این اختلافات دمیده تا در نهایت کلاهی برای خویش از آن نصیب گردد.

حال آنکه حاکمیت چگونه می بایست بر احوال این مجموعه به اصطلاح فرهنگ ساز و مردمی نظارت کرده و کنترل لازمه از برای کاهش چنین تنش هایی در این سطح در درون بدنه یکی از ابزارهای مهم رسانه ای حکمرانی در کشور را در دست بگیرد، سوالی است که اهالی رسانه و بویژه افکار عمومی چندیست برای‌شان شکل گرفته اما همچنان در کنار بسیاری ابهامات دیگر در این ایام گذر بی پاسخ مانده که این امر بخودی خود می تواند در کنار صدها چالش روزمره این طیف از برای دغدغه های اقتصادی و خصوصاً معیشتی، آسیب جدی روانی بر آن ها تحمیل و ایشان را آزرده خاطر تر از گذشته از رسانه ملی نماید.

دو قطبی سازی، تفکیک محوری و به شکل کلی ایجاد خطی در میان خواست افکار عمومی در برابر عقاید و باورهای آن ها خود زنگ خطری است که این چالش درونی رسانه ملی در حال شکل دادن است و ورود به این فضا می تواند چالش های بنیادین تری در جامعه ایجاد که رفع و گذر از آن بی شک دارای هزینه های سنگین برای نگاهداشت افکار عمومی و همسویی آن ها با آنچه پس از این می بایست این رسانه بر اساس ماهیت وجودی خود ارائه کند و جامعه نیز نیاز است پذیرای آن بر پایه ی باور باشد، خواهد بود.

اینک که رسانه های مخرب و ایران ستیز غرب در حال نفوذ بر افکار و نگرش عمومی کشور از مسیرهای گوناگون رسانه ی خویش هستند، می طلبد رسانه ملی با حفظ صلابت و آرامش درونی خویش با بهره گیری از تمامی ظرفیت ها ملی که برای ایجاد و به ثمر نشاندن آن ها این نظام هزینه های بسیار کرده و گاه با اصلاح و ایجاد فضای گفتمان های درون خانوادگی در صدد رفع برخی سوء تفاهمات میان طیف های مختلفی فکری درونی خویش بوده تا این مجموعه فرهنگی و ملی دست مایه ی برخی سو استفاده ها قرار نگرفته و با بازیابی مجدد خود سعی کند در مسیر صحیح محتوایی که مورد پذیرش عمومیت جامعه، البته با بکارگیری ابزارهای مورد علاقه مخاطبین واقع گردد و یک بار دیگر به درستی از عنوان ملیت خود و کاربرد رسانه ی خویش با اقتدار دفاع نماید.