شبکه اطلاع‌رسانی روابط‌عمومی‌ ایران (شارا) || یک مدیر روابط‌عمومی‌ خوب باید درک عمیقی از راهبُرد سازمان، هویت و مخاطبان هدف خود داشته باشد و بتواند از روند ارتباط موثر با رسانه‌ها و مردم، به شفافیت و تقویت اعتماد به سازمان کمک کند که این کار را با استفاده از نشست‌های خبری، بیانیه‌های مطبوعاتی، مصاحبه‌ها و اقدامات دیگر انجام می‌دهد.

این اقدامات می‌بایست همسو با بخش تبلیغات و بازاریابی باشد تا پیام اثرگذاری بهینه و درستی داشته باشد.

بر خلاف تصور برخی مدیرانِ روابط‌عمومی که گمان می‌کنند همیشه آن‌ها می‌توانند از خبرنگاران در محاکم عمومی طرح دعوی حقوقی کنند، باید توجه داشته باشند که اظهارات آن‌ها نیز می‌تواند پیامدهای قانونی داشته باشد؛ از این‌رو مدیران روابط‌عمومی‌ باید با متخصصان حقوقی سازمان خود همکاری نزدیک داشته باشند.

مدیر روابط‌عمومی‌ به‌عنوان یک شخصیت عمومی سازمان باید بتواند در شرایط بحرانی به‌وضوح با جامعه هدف خود که می‌تواند شامل کارفرمایان، پیمانکاران و مردم عادی باشد ارتباط برقرار کند و در شرایط بحرانی کمک‌کننده باشد.

رصد رسانه‌های اجتماعی، ایجاد ارتباطات تجاری، سازماندهی رویدادهای ویژه، ایفای نقش مشاور و ایجاد ارتباط بین رهبران و مدیران سازمان هم می‌تواند دیگر وظایف مهم آن‌ها باشد که بسته به نوع فعالیت، مسئولیت‌ها و تفاوت‌های ظریفی که در این حوزه وجود دارد، می‌تواند فرصت‌هایی را برای تعاملات منحصربه‌فرد و رشد شخصی مدیران روابط‌عمومی‌ نیز فراهم کند.

مدیریت روابط‌عمومی‌ در واقع تلفیقی از مهارت‌هایی مانند مدیریت ارتباطات، مدیریت بحران، مدیریت حل مسئله، مدیریت شهرت، مدیریت منابع، مدیریت روابط و مدیریت راهبُردی است که اگرچه تشریح هر یک از این مهارت‌ها در این مقال نمی‌گنجد اما می‌تواند در انسجام و تشکیل یک ساختار قوی در روابط‌عمومی‌ سازمان یا شرکت حائز اهمیت باشد.

دانش تولید محتوای رسانه‌ای، دقیق بودن و توجه به جزئیات، پشتکار و اراده، توانایی تعامل با دیگران، توانایی پذیرش انتقاد و کار در شرایط سخت و پرفشار، ابتکار عمل و دانش رایانه‌ای، می‌تواند مهم‌ترین مهارت‌ها و ابزاری باشد که یک مدیر روابط‌عمومی‌ با تسلط و وقوف بر اهمیت آن‌ها، در شغل و حرفه خود موفق ظاهر شود.

تصور کنید مدیر روابط عمومی یک سازمان هستید؛ زمانی که بخواهید عملکرد شما و سازمانتان با دیگر رقبا یا سازمان‌ها متمایز باشد، شایستگی‌های فردی از جمله سخنرانی عمومی، تحقیق در مصاحبه، استفاده از هوش هیجانی، مدیریت پروژه و به‌کارگیری استدلال قیاسی و استقرایی قادر است عملکرد شما را تا حد زیادی بهبود ببخشد و شما را از سایر مدیران روابط‌عمومی‌ و رقبا متمایز کند.

با این مقدمه، کارکرد یک مدیر روابط‌عمومی را می‌توان در چند حیطه فراگیر یعنی «تحصیلات، تجربه، مهارت و دانش» مورد ارزیابی قرارداد.

حال اگر بخواهیم باتوجه‌به همین دسته‌بندی عمومی، عملکرد روابط‌عمومی‌های استان هرمزگان را مورد سنجش قرار دهیم، به عقیده نگارنده در همه حوزه‌های مورد اشاره، اشکالاتی وجود دارد.

همان‌طور که پیش‌از این گفته شد، نگاه تخصصی به حوزه روابط‌عمومی‌ می‌تواند بسیار اهمیت داشته باشد، اما این‌ رویکرد به طور غالب اگر نگوییم در همه سازمان‌ها و ادارات دولتی بلکه در بخش اعظم این سازمان‌ها حاکم است که انتخاب افراد فقط با روابط درون‌سازمانی صورت می‌گیرد؛ در واقع تخصص و شایستگی‌های فردی که پیش‌ از این به آن اشاره شد مورد توجه قرار نمی‌گیرد.

ورای برخی ضعف‌های موجود که جای نقد هم دارد، شاید یکی از عمده‌ترین دلایل بروز برخی نارضایتی‌ها در جامعه هرمزگان، عدم آگاهی از اقدامات انجام شده توسط سازمان‌های دولتی است که بخش بزرگی از این قصور احتمالی، متوجه مدیران روابط‌ عمومی‌ها است.

رهبری معظم انقلاب و مجموعه دولت از یک‌سو بر انتشار بذر امید در جامعه تاکید دارند؛ اما از سوی دیگر ساختار ضعیف روابط‌ عمومی‌ها به‌عنوان حلقه اصلی ارتباط مردم با حاکمیت و در برخی موارد اتخاذ سیاست‌های غیر همسو با خط‌ مشی اصلی حاکمیت و دولت، باعث شده این عملکرد، آنگونه که باید به چشم نیاید.

نبود نگاه تخصصی و انتشار محتوا بدون رعایت مولفه‌هایی چون تکریم جامعه هدف، گاهی اوقات زمینه‌ساز ایجاد تشنج و تشدید سوگیری‌های غیرمنصفانه می‌شود که به دلیل همان ساختار ریشه‌ای ضعیف، نه‌تنها پایشی در خصوص عملکرد آن‌ها صورت نمی‌گیرد، بلکه این‌ روند دفعات بسیاری تکرار می‌شود و در نهایت مسئله‌ای که به‌هیچ‌وجه ظرفیت تبدیل‌شدن به یک مبحث امنیتی ندارد، به یک بحران بدل می‌شود که هزینه گزافی را به‌ جامعه و دستگاه حاکمیتی تحمیل می‌کند.

دانش تولید محتوا یک اصل مهم در روابط‌عمومی‌ است؛ اما روابط‌ عمومی‌های هرمزگان و سازمان‌های دولتی به چه میزان بر این حوزه اشراف دارند؟ با نگاهی به تولیدات رسانه‌ای و محتوای منتشر شده در پرتال‌های خبری روابط‌عمومی‌ هر یک از دستگاه‌ها، به‌ راحتی می‌توان دریافت که حداقل ٩٠درصد این محتوا بدون توجه به بسیاری از مولفه‌های ضروری تولید شده‌اند. حتی ساختار ابتدایی و معمول خبرنویسی یعنی تیتر، لید و متن هم با اشکالات فراوانی روبروست و با همان کیفیت راهی خروجی رسانه‌ها می‌شود.

یکی از انتقادهای مهم بخش دولتی از رسانه‌های هرمزگان، عدم پوشش اخبار مربوط به عملکرد آن‌هاست که در این‌ خصوص باید به چند نکته مهم اشاره کرد:

نخست؛ همان‌طور که سازمان‌های دولتی دارای خطوط قرمز و ناچار به رعایت چارچوب‌هایی هستند، رسانه‌ها نیز ملزم به رعایت سیاست‌ها و خط‌مشی خود هستند و نگاه متفاوت رسانه ها به عملکرد و تولیدات رسانه‌ای روابط‌ عمومی‌ها، یک‌ رویه مرسوم نه در ایران بلکه در کل دنیا است.

دوم؛ وقتی روابط‌عمومی یک سازمان به دلایل متعددی که در ادامه به آن اشاره خواهد شد، دور خود حصاری امن می‌کشد، رسانه‌ها چگونه مجالی برای بروز و ظهور پیدا کنند؟ ارتباط با رسانه‌ها یا به‌طور کلی از سوی روابط‌ عمومی‌ها مسدود و محدود شده و یا به دلایل مختلفی مانع از ارتباط نزدیک خبرنگاران با مدیران می‌شوند که پرداختن به این موضوع، خود بحث مفصلی را می‌طلبد.

سوم؛ بسیاری از روابط‌ عمومی‌ها گمان می‌کنند کارکرد یک خبرگزاری را دارند و با انتشار خبر در پرتال خبری سازمان یا شرکت خود، گمان می‌کنند قله‌های اطلاع‌رسانی را فتح کرده‌اند! که این‌ رویه به طور معمول نشأت گرفته از عدم توجه به شایستگی‌های فردی در انتخاب مدیران روابط‌عمومی است. مدیرانی که به دلیل عدم ارتباط با رسانه‌ها و شناخت ظرفیت‌های هر رسانه، عدم ارتباط با فعالان و جریان‌های مرسوم رسانه‌ای، در وهله اول به دلیل عدم شناخت افراد شاخص حوزه تخصصی خود، امکان تعامل با محیط بیرون از سازمان را ندارند و در نگاهی دیگر اساسا تمایلی به ارتباط با رسانه‌ها ندارند.

چهارم؛ یکی از انتقادهای شاید به‌ حق روابط‌ عمومی‌ها نبود خبرنگار تخصصی در استان است، خبرنگاری که بتواند در یک حوزه تخصصی همچون فولاد، صنایع دریایی یا در نگاهی آینده‌نگرانه‌تر باتوجه‌ به طرح‌های توسعه‌ای استان در زمینه شهرهای شیشه و نساجی قدرت تولید محتوا و تحلیل داشته باشد.

البته که این نگاه دارای عمومیت نیست و به‌وفور رسانه‌های استان به‌دنبال تولید محتوای تخصصی بوده‌اند؛ اما مدیران روابط عمومی که به طور عمده دارای تخصص لازم نیستند، با وجود آگاهی از ظرفیت رسانه‌ها، به دلایل مختلفی از ارتباط آن‌ها و خبرنگاران با مدیران یک سازمان یا شرکت ممانعت می‌کنند؛ به‌طور حتم باید توجه داشت، همان‌طور که روابط عمومی‌ها دارای ضعف عمده در مسئولیت‌های تخصصی خود هستند و امکان به چالش کشیدن بسیاری از اقدام‌های آنان وجود دارد، رسانه‌ها نیز دارای نقاط ضعفی هستند و باید آموزش‌های لازم را برای کسب مهارت بگذرانند؛ اما یکی از ظرفیت‌های مهم برای ارتقای مهارت خبرنگاران تخصصی، فراهم کردن فضای مناسب از سوی سازمان‌ها و به‌ویژه روابط عمومی‌های صنایع و سازمان‌های تخصصی برای ورود آنان به عرصه تولید محتوای تخصصی است.

به طور کلی می‌توان گفت، روابط عمومی‌های دولتی و خصولتی در هرمزگان فاقد یک استراتژی منسجم و برنامه هدفمند هستند که امید می‌رود با ارتقای سطح استانداری هرمزگان به درجه یک و تفکیک و ترفیع جایگاه اداره‌کل روابط عمومی استانداری هرمزگان، تغییرات ساختاری مورد انتظار مجموعه دولت و رسانه‌های استان دست‌کم در روابط عمومی‌های بخش دولتی و خصولتی اعمال شود./ ایرنا

فعال رسانه‌ در استان هرمزگان

انتهای پیام/

<div id="div_eRasanehTrustseal_24429"></div>
 <script src="https://trustseal.e-rasaneh.ir/trustseal.js"></script>
 <script>eRasaneh_Trustseal(24429, false);</script>