شبکه اطلاع‌رسانی روابط‌عمومی‌ ایران (شارا) || در ابتدا باید گفت؛ روابط‌عمومی‌ به عنوان یک شاخه مستقل از علوم ارتباطات، نقش مهمی در بهبود ارتباطات سازمانی و فرهنگ ارتباطی جوامع بازی می‌کند. با پیشرفت فناوری و تغییرات اجتماعی، نیاز به تحقیق و توسعه متدولوژی‌های روابط‌عمومی‌ برای ارتقای کیفیت ارتباطات و رسانه‌ای شدن سازمان‌ها و برندها، همچنان ادامه دارد. در نتیجه، توسعه و بهبود روابط‌عمومی‌ به عنوان یکی از چالش‌های مهم دنیای کسب و کار و جوامع امروزی محسوب می‌شود. ​
 
 در یک بنگاه اقتصادی، روابط‌عمومی‌‌ به عنوان یکی از عوامل مهم موفقیت و رشد در کسب و کار بسیار حائز اهمیت است. روابط‌عمومی‌ به عنوان مجموعه ای از فعالیت ها و روش های ارتباطی با مشتریان، رسانه ها، سایر شرکای تجاری و جامعه به طور کل، برای بنگاه اقتصادی بسیار حائز اهمیت است پس روابط‌عمومی‌ (PR) در بنگاه های کوچک اقتصادی (SMEs) نیز می‌تواند نقش مهمی در رشد تولید ایفا کند.
 
 دلایل مختلفی وجود دارد که ممکن است منجر به این شود که روابط‌عمومی‌ ها در ایران جایگاه واقعی خود را نداشته باشند. در زیر توضیحاتی در این رابطه می گویم:
 
 فرهنگ سازمانی:
 
 در فرهنگ سازمانی ایران، بر خلاف بسیاری از کشورهای دیگر، ارجاعات سنتی به دلیل داشتن سلسله مراتب هنوز هم وجود دارند و بسیاری از تصمیمات بر اساس این ارجاعات گرفته می‌شود. بنابراین، شاید روابط‌عمومی‌ ها که معمولاً در پایین ترین سطح سازمانی قرار دارند، برای تصمیم‌گیری های بالاترین سطح مهم نباشند.
 
 محدودیت‌های قانونی:
 
 در بسیاری از موارد، قوانین از جمله قوانین کشورهای مختلغ از جمله ایران ممکن است تأثیر زیادی بر فعالیت های روابط‌عمومی‌ داشته باشد. برای مثال، در برخی حوزه‌ها، امکان تبلیغات وجود ندارد یا باید به شکل محدود و با رعایت محدودیت‌هایی صورت می‌گیرد.
 
 فرهنگ ارتباطی:
 
 متاسفانه اکثر مواقع شاهد این هستیم که موضوعیت ارتباطات غیر مستقیم و مبهم است، این موضوع باعث می شود که روابط‌عمومی‌ ها به دلیل نیاز به ارتباطات مستقیم برای ایجاد روابط بین سازمانی، نتوانند به طور کامل واقعیت خود را به اجرا در بیاورند.
 
 عدم توجه به روابط‌عمومی‌:
 
 در برخی سازمان ها، روابط‌عمومی‌ ها به دلیل نداشتن قدرت یا تأثیر، نتوانسته اند برای خود جایگاهی بسازند. به عبارت دیگر، در بسیاری از موارد، سازمان ها به عنوان یک ساختار سنتی و قدیمی در نگاه به روابط‌عمومی‌ نسبت به کشورهای دیگر از جمله کشورهای بزرگ اقتصادی، کمتر به آنها اهمیت می‌دهند و به طور کلی توجه کمتری به آنها دارند.
 
 عدم تخصصی روابط‌عمومی‌:
 
 در برخی موارد، روابط‌عمومی‌ ها به عنوان یکی از وظایف جانبی و بر عهده یکی از کارمندان سازمان قرار می‌گیرد، در حالی که برای موفقیت در این حوزه، نیاز به تخصص و تجربه ویژه‌ای دارید.
 
 تحریم ها و محدودیت های اقتصادی:
 
 تحریم های اقتصادی و محدودیت های اقتصادی نیز باعث شده است که بسیاری از شرکت ها و سازمان ها از دسترسی به ابزارهای لازم برای اجرای برنامه های روابط‌عمومی‌ خود محروم باشند، به عنوان مثال اتکا اکثریت جامعه به بسترهای شبکه های اجتماعی جهانی که محدودیت ها، دست انداز جدی برای کار موثرتر در امر روابط‌عمومی‌ است.
 
 در کل، به دلیل عوامل متعددی مانند فرهنگ، ساختار سنتی، قوانین، توجه نکردن به روابط‌عمومی‌ و محدودیت های اقتصادی، روابط‌عمومی‌ ها در ایران با سختی ها و چالش های بیشتر برای رسیدن به جایگاه واقعی خود مواجه هستند. با این حال، با توجه به توسعه فناوری و نیازهای جدید جامعه، به نظر می‌رسد که باید به توانایی های روابط‌عمومی‌ توجه بیشتری انجام شود.