شبکه اطلاع‌رسانی روابط‌عمومی ایران (شارا) || حال و روز حرفه روابط‌عمومی‌‌ در ایران متاسفانه یا خوشبختانه با عملکرد مثبت یا منفی دولتمردان و سیستم حکمرانی کشور در ارتباط مستقیم است. با روی کار آمدن دولت سیزدهم در یادداشتی متذکر شدم که دولت فقط سال 1401 را فرصت دارد تا توانمندی؛ تفاوت؛ عملکرد مثبت خود را به صورت انقلابی و جهادی به مردم اثبات و نشان دهد؛ زیرا با ورود نمایندگان جدید مجلس پس از انتخابات اسفند 1402 به احتمال زیاد سیستم دولت با چالش‌های جدی با نمایندگان جدید روبرو خواهند شد که خود تحلیل جداگانه ای را می‌طلبد.

برخی دولتمردان با چند حرکت نمایشی و همایشی تلاش کردند تا در سال 1401 گام‌هایی برای تقویت و دیده شدن جایگاه روابط‌عمومی‌ها‌ بردارند که از جمله آنها حضور ریاست محترم جمهوری جناب آقای رئیسی در همایش 26 آبان 1401 در سالن اجلاس سران بود. مطالبات اصلی و کلان روابط‌عمومی‌ها‌ در آنجا بطور شفاهی و کتبی تقدیم رئیس جمهور محترم شد؛ اما تسلط و سیطره مباحث داغ اقتصادی و تورمی و...؛ نگذاشت که خواسته های برحق و زمین مانده اهالی روابط‌عمومی‌‌ کشور به حد لازم و کافی به سرمنزل مقصود برسد و ما همچنان در این حسرت به سر می‌بریم.

حقیقت ماجرا آن است که بدلایل نامعلومی؛ چیزی به نام روابط‌عمومی؛ اساسا دغدغه مدیران ما نیست و تا مادامی‌که این مسئله حل و فصل نشود بی‌مهری ها نسبت به روابط‌عمومی‌‌ همچنان ادامه خواهد داشت. در سال 1401 دولت همه تست‌ها و آزمون و خطاهای مورد نظر خود را دانسته یا ندانسته در عرصه های مختلف انجام داد و شاید تا حد زیادی به این موضوع نیز پی برده اند که باید به روابط‌عمومی‌ها‌ بها داده شود. چرا که به اعتقاد نگارنده؛ روابط‌عمومی‌‌ همه چیز سازمان و دار و ندار هر سازمان است.

برای یک شروع طوفانی و اثر گذار؛ دولت بایستی برای 27 اردیبهشت روز ملی روابط‌عمومی‌‌ و ارتباطات سنگ تمام گذاشته و با ارائه دستاورد و یا سندی جامع و مانع ؛ مطالبات برحق این عرصه را ادای دین و ابلاغ و اجرایی نماید.
مجددا تاکید می‌شود که دولت محترم موارد ذیل را بطور عاجل و آجل عملیاتی نماید:

1- تشکیلات و ساختار سازمانی روابط‌عمومی‌ها‌ بطور کاملا مستقل و در بالاترین سطح سازمانی و در سطح معاون وزیر؛ معاون استاندار و یا معاون ریاست سازمان در کنار مقامات ذیربط دستگاه ها باشند.

2 - روابط‌عمومی‌ها‌ دارای ردیف بودجه شفاف؛ مستقل و لازم و کافی باشند.

3 - روابط‌عمومی‌ها‌ امکان جذب و بکارگیری بهترین کارشناسان؛ متخصصان؛ نخبگان و کارآفرینان این عرصه را داشته باشند.

4 - روابط‌عمومی‌ها‌ به جهت الزامات کاری و فعالیت 24 ساعته همراه با استرس و اضطراب و فشار بسیار زیاد روحی روانی؛ به عنوان مشاغل سخت و زیان آور شناخته شده و از مزایای قانونی آن بهره‌مند شوند.

5 - روابط‌عمومی‌ها‌ به ابزار و تجهیزات و امکانات روز مربوطه به اندازه لازم و کافی مجهز شوند.

6 - بسترهای فنی و مخابراتی لازم برای امکان همراهی با مقوله هوش مصنوعی و توسعه دولت الکترونیک با دسترسی سریع؛ ارزان و بدون مزاحمت برای روابط‌عمومی‌ها‌ فراهم شود.

7 - روابط‌عمومی‌ها‌ می‌بایست صرفا بر اساس تخصص و حرفه ای گرایی اداره و مدیریت شوند و هرگونه نگاه جناحی و سلیقه ای و شخصی از آنها دور باشد.

8 - می‌بایست تمام ظرفیت‌های بالقوه و بالفعل دستگاه‌ها و سازمان‌ها به گونه ای یکپارچه در اختیار روابط‌عمومی‌ها‌ قرار داده شده تا آنها وظایف خود را با همراهی و همکاری نهادهای مدنی؛ انجمن‌ها و تشکل‌های غیر دولتی در خصوص انجام درست مسئولیت اجتماعی؛ آموزش حقوق شهروندی؛ تقویت و ارتقاء سرمایه اجتماعی ادا نمایند.