شبکه اطلاع‌رسانی روابط‌عمومی ایران (شارا)-|| کلر هالینگوُرث Clare Hollingworth ژورنالیست بنام قرن بیستم که رویدادهای ده ها جنگ و انقلاب را در سراسر جهان گزارش کرده بود، دهم ژانویه 2017 در 105 سالگی درگذشت.

آوازهِ کلر از 1939 و از روزی بلند و جهانی شد که سه روز پیش از آغاز جنگ جهانی دوم، گزارش از آمادگی هیتلر برای تعر�'ض نظامی به لهستان داده بود. کلر برای پوشش آوارگی چِک هایی که پس از الحاق سودتنلند Sudeteland به آلمان ـ طبق سازش سران قدرت های وقت اروپا در مونیخ ـ به لهستان مهاجرت کرده بودند به این کشور رفته بود. بخشی از چِک های ساکن سودتنلند که تابعیت آلمان را قبول نداشتند به لهستان رفته بودند و در اردوگاه آوارگان بسر می بردند.

کلر که در عین حال به این آوارگان کمک می کرد احساس بوی جنگ کرد و با سفارت انگلیس در ورشو تماس گرفت و ضمن اشاره به احساس خود گفت که می خواهد با کرایه کردن یک «اتومبیلِ با راننده» به آلمان برود و اوضاع نزدیک به مرز را به چشم ببیند و می خواهد از سفارت اجازه بگیرد که اگر در آلمان از او بپرسند که چرا در آنجا است بگوید کارمند سفارت انگلیس است و پیام برای سفارت انگلیس در برلین دارد که موافقت شد.

«کلر» پس از ورود به آلمان، ترد�'ُد نظامیان آلمان و حرکت آنان به سوی مرز لهستان را مشاهده کرد و به لهستان بازگشت و قضیه را گزارش کرد که سه روز بعد تعر�'ض آغاز شد و کلر دنباله کار جنگ را به عنوان خبرنگار روزنامه «دیلی تلگراف» دنبال کرد.

پس از رسیدن سپاهیان آلمان به فرماندهی فیلد مارشال رومل به مصر، کلر به مصر فرستاده شد تا اخبار این جبهه را گزارش کند. وی در مصر، دو نبردِ العلمین را گزارش کرد و با نیروهای هِندی ـ انگلیسی ژنرال مونتگمری، نیروهای آلمانی ـ ایتالیایی در حال عقب نشینی را تا لیبی دنبال کرد.

وی از اینجا به عراق و ایران فرستاده شد تا وضعیت اشغال نظامی ایران و کمک رسانی غرب به شوروی از طریق ایران را گزارش کند. در همین سفر بود که وی با پهلوی دوم که شاه ایران شده بود مصاحبه کرد. یکی از پرسش هایش این بود که آیا می دانست استالین اصرار داشت که ایران پس از جنگ، جمهوری شود، ولی چرچیل موافق نبود و سرانجام موفق شد. شاه گفته بود که این را می دانست ولی چرچیل و روزولت از قصد نهایی استالین و کمونیست کردن ایران و گسترش اتحاد جماهیر شوروی تا خلیج فارس خبر داشتند و قبول نکردند.

«کلر» که جزئیات چند جبهه دیگر جنگ جهانی دوم را گزارش کرده بود پس از جنگ جهانی دوم، برای تکمیل معلومات خود درباره جنگ، جنگ وسیله اجرای سیاست و عملیات نظامی، شِبهِ جنگ ها و امور مربوط، در کلاس های دانشگاهی دروس استراتژی، تاریخ جنگ ها، عملیات نظامی و ... شرکت کرد.

او سپس جنگ داخلی چین تا پایان سال 1949، عقب نشینی چیان کای شِک به تایوان و جمهوری خلق شدن چین و جنگ عرب و اسرائیل از زمان انفجار در هتل «کینگ دیوید» در اورشلیم که ضمن آن 91 کشته شدند را دنبال کرد. در دو دهه بعد، قیام استقلال طلبانه الجزایری ها تا تبدیل شدن آن به جنگ با فرانسه و کسب استقلال در 1962 را پوشش داد و در این سرزمین بسربُرد. پوشش مبارزات یمن جنوبی ها، استقلال این سرزمین تا کسب استقلال و جمهوری سوسیالیستی شدن آن به پایتختی عدن و درگیری با عُمان بر سر ظفار و کمک نظامی ایران به عُمان کار دیگر کلر بود. کلر مسئله لبنان و دو جنگ داخلی این کشور و کودتاهای پی در پی سوریه را پوشش داد.

«کلر» جنگ ویتنام را نیز پوشش داد و نظر داد که آمریکا و ائتلاف آن پیروز نخواهند شد، جنگ به بُن بَست می رسد و رئیس جمهوری بعدی آمریکا از آن خارج خواهد شد که چنین شد. کلر از ویتنام به چین رفت و با چوئن لای مصاحبه کرد. همچنین گزارش جنگ اندونزی و انگلیس بر سر یک ایالت مالزیا و پوشش یک مورد از سه جنگ هند و پاکستان در کارنامه اوست. در جریان انقلاب ایران، کلر به تهران آمد و آخرین روزنامه نگار خارجی بود که با شاه مصاحبه کرد و گزارش کرد که شاه امید خود را از دست داده و مردم از خیابانها خارج نمی شوند و اعتصاب روزنامه نگاران کمک بزرگی به گسترش و تداوم انقلاب بوده است. کلر در سفر بعدی خود به چین، شاهد ماجرای میدان Tiananmen بود.

کلر که برای بسیاری از رسانه ها ازجمله دیلی تلگراف، ابزرور، اکونومیست و ... کار کرده بود در سال 1982 از ملکه انگلستان لقبِ OBE گرفت که از قدیم الای�'ام آن را به کسانی می دهند که خدمت عمومی کرده باشند.

کلر دو بار ازدواج کرد که هر دو ازدواج، قربانی عشق و وفاداری او به ژورنالیسم شدند. پس از ازدواج اول، گفته بود که روزنامه نگار فقط باید با روزنامه نگار ازدواج کند تا ازدواجشان دوام داشته باشد. شوهر دوم او روزنامه نگار بود ولی نَه روزنامه نگار جنگ و انقلاب که تحول و تغییر ایجاد می کند و نَه سفر به این گوشه و آن گوشه جهان برای گزارش رویدادها.

«کلر» سال های آخر عُمر را در هنگ کنگ گذارند و همین جا فوت شد و جنازه اش برای دفن به انگلستان انتقال یافت. وی کتاب های متعدد از تجربه ها خود منتشر کرده است ازجمله؛ فرانت لاین (خطِ آتش ـ خطِ اولِ جبهه)، «مائو و افراد مقابل او»، «عرب و غرب»، «سه هفته جنگ در لهستان»، «آلمانی ها همه جا در جستجوی من» و .... وی خاطرات خود را تنظیم کرده بود و آماده چاپ که پس از وفات، خواهرزاده اش آن را منتشر ساخت. کلر فرزند نداشت.
 

منبع: iranianshistoryonthisday