شبکه اطلاع‌رسانی روابط‌عمومی ایران (شارا)-|| نشانه‌های یک محیط کاری سمی لزوماً آشکار نیست. شاید مستقیماً به سراغ آزار و اذیت‌ کلامی یا جنسی بروید، اما آنقدرها هم ساده نیست.

با توجه به تلاش‌های اتحادیه‌های کارگری آمازون و استارباکس، تعداد بی‌سابقه‌ای از افراد از شغل‌های خود استعفا داده و در بازگشت به دفاتر کاری خود همچنان تاخیر دارند. به نظر می‌رسد که کارکنان با توجه به شرایط کاری نه چندان ایده‌آل، یک سیاست قاطعانه را اتخاذ کرده‌اند.

تحقیقات نشان داده است که کارفرمایان و کارمندان باید به کیفیت محیط‌های کاری اهمیت دهند.

یک مطالعه صورت گرفته توسط مجله بین‌المللی تحقیقات محیطی و بهداشت عمومی در سال ۲۰۲۰ نشان داد که یک محیط کاری سمی «می‌تواند بسیار زیان آور باشد و منجر به تجربه استرس‌های غیر ضروری، فرسودگی شغلی، افسردگی و اضطراب کارکنان شود.» علاوه بر این، آن‌ها دریافتند که وضعیت رفاهی نامطلوب یک نیرو می‌تواند به سایر کارکنان نیز سرایت کرده و کیفیت کاری که این نیروها انجام می‌دهند را پایین بیاورد.

این مطالعه همچنین عکس این موضوع را نیز بیان می‌کند:

رفاه مطلوب کارکنان کیفیت عملکردهای کاری را ارتقاء داده و محیط‌های کاری که فعالانه از کارمندانشان حمایت می‌کنند، پایداری عملکردهای سازمانی را برای خود به ارمغان می‌آورند.»

اساساً، یک محیط کار سمی برای همه افرادی که به نوعی در آن به فعالیت می‌پردازند حامل خبر بدی خواهد بود.

آلیشا پاول، درمانگری که به طور ویژه در حوزه‌های مربوط به ایجاد تعادل بین کار و زندگی به فعالیت می‌پردازد، می‌گوید: «از نظر کارکنان، افزایش استرس و افسردگی ناشی از وضعیت نامطلوب شغلی می‌تواند بر روابط بین فردی کارکنان نیز فشار وارد کند.»

پاول توضیح می‌دهد:

«بسیاری از اوقات کارمندان می‌توانند این استرس را به خانواده‌هایشان نیز انتقال دهند. این موارد حتی در زمانی که افراد در محل کار خود نیستند نیز بر زندگی روزمره آن‌ها تأثیر خواهد گذاشت.»

دکتر کریستن فولر، منتقد حوزه پزشکی و متخصص حوزه‌های سلامت روان و اعتیاد با سابقه فعالیت در زمینه پزشکی خانواده، می‌گوید: «علاوه بر بدتر شدن سلامت روان و تیره شدن روابط بین افراد، ممکن است کارکنان برای مقابله با این استرس‌ها به مواد مخدر یا الکل نیز روی آورند.»

در این مطلب، به شما کمک می‌کنیم تا بسنجید که آیا در یک محیط کاری سمی هستید یا خیر و در صورت کار در همچین محیطی، به شما می‌گوییم که عملکرد و اقدام درست چه خواهد بود.

شناخت یک محیط کاری سمی

فولر می‌گوید: برخلاف تفکر اکثر مردم، نشانه‌های یک محیط کاری سمی لزوماً آشکار نیست. شاید ذهن شما مستقیماً به سراغ آزار و اذیت‌های کلامی یا جنسی برود، اما برخی از نشانه‌ها آنقدرها هم ساده نیست.

فولر ادامه می‌دهد:

«هر محیط کاری که باعث شود احساس ناراحتی کنید، سمی خواهد بود. این شامل هر چیزی می‌شود که به شما این احساس را القا کند که نمی‌توانید نیازهایتان را درخواست کنید و به درستی حمایت نمی‌شوید.»

پاول می‌گوید که یک محل کار سمی می‌تواند محیطی باشد که در آن کارمند احساس درجا زدن و پیشرفت نداشتن کند.»

او توضیح می‌دهد:

«در بسیاری از مواقع محیط‌های کاری سمی، به افراد فرصتی برای پیشرفت یا ارتقای شغلی نمیدهد. ترفیع نگرفتن و عدم حرکت رو به جلو می‌تواند بر روحیه افراد و وضعیت یک محیط کاری تأثیر بگذارد. زیرا به شما این احساس را القا می‌کند که هر چقدر هم که سخت کار کنید، هیچ ارتقای شغلی کسب نخواهید کرد.»

پاول می‌گوید که یک نشانه آشکار محیط کاری سمی زمانی مشخص می‌شود که سرپرستان کارمندان را به صورت ذره بینی مدیریت کنند و تحت نظارت قرار دهند. زمانی که یک مدیر کارمندانش را زیر نظر می‌گیرد و دائماً هر کار کوچک آن‌ها را مورد بررسی قرار می‌دهد، به کارمندان این احساس القا می‌شود که شرکت به آن‌ها اعتماد ندارد.

پاول تشریح می‌کند:

«اگر شما را به صورت ذره بینی تحت نظر بگیرند، به احتمال زیاد به این باور می‌رسید که شغل شما منفعت زیادی برایتان ندارد و بالادستی‌ها برای انجام کاری که به واسطه آن حقوق می‌گیرید، به شما اعتماد لازم را ندارد.»

یکی دیگر از نشانه‌های نه چندان آشکار یک محیط کاری سمی وجود این تصور است که شما باید همیشه خارج از ساعات کاری نیز در دسترس باشید.

فولر می‌گوید که شاید کارفرمایان از شما بخواهند که آخر هفته‌ها یا ساعات طولانی‌تری را بدون دریافت دستمزد اضافی به کار بپردازید. این‌ها می‌توانند «نشانه‌های وجود مشکلات قابل توجه» باشند اما مردم اغلب آن‌ها را به عنوان فرهنگ‌های کاری نرمال و رایج قلمداد می‌کنند.

پاول توضیح می‌دهد:

«این فرهنگ‌های کاری سمی همچنین زمانی مشخص می‌شود که کارکنان احساس می‌کنند موظف هستند به تماس‌ها، پیام‌ها و ایمیل‌های کاری در خارج از ساعت کاری نیز پاسخ دهند و این به منزله اضافه کاری بدون دستمزد می‌باشد.»

او ادامه می‌دهد:

«در بیشتر مشاغل مستقیما به شما نمی‌گویند که «ما انتظار داریم که شما پس از پایان ساعت کاری در مورد مسائل کاری پاسخگو باشید» اما اغلب اوقات این انتظار ناگفته وجود دارد.»

در یک محیط کاری سمی چه عملکردی داشته باشیم؟

پاول و فولر هر دو توصیه می‌کنند که اگر فکر می‌کنید محیط کاریتان سمی است، شاید زمان آن رسیده باشد که به دنبال شغل جدیدی بگردید.

فولر می‌گوید:

«شما می‌توانید از تمام مکانیسم‌های لازم برای سازش پذیری یا انطباق با این محیط‌ها بهره ببرید. اما من فکر میکنم که نباید با آن سازش کنید بلکه باید از آن محیط خارج شوید.»

پاول توضیح می‌دهد که او مراجعینش را تشویق می‌کند تا برای خود یک جدول زمانی شخصی برای جستجوی شغل جدید ایجاد کنند. شاید لازم باشد که هدفی را برای شروع فعالانه جستجوی شغل جدید طی سه تا شش ماه آینده تعیین کنید. او همچنین توصیه می‌کند که به هنگام جستجوی موقعیت‌های شغلی جدید، هر اقدام یا رفتاری که نشان دهنده وضعیت ناسالم محیط کاری جدید است را ثبت کنید.

پاول می‌گوید که با این حال، با توجه به دلایل مالی، بسیاری از افراد قبل از پیدا کردن شغل جدید نمی‌توانند بلافاصله شغل خود را ترک کنند.

اگر نمی‌توانید شغل خود را ترک کنید، پاول برای شما چند پیشنهاد دارد. او می‌گوید که که برای بهبود وضعیت محیط کاری خود، باید به این موضوع فکر کنید که چه مرزهایی را می‌خواهید ایجاد کنید و شروع به کارکردن روی آن‌ها کنید.

اگر می‌خواهید به همکارانتان نشان دهید که خارج از ساعات کاری در دسترس نیستید اما از پرداختن مستقیم به این موضوع می‌ترسید می‌توانید تلفنتان را طوری تنظیم کنید که خارج از ساعت کاری، تماس آن‌ها به گذاشتن پیام صوتی منتقل شود. یا شناسه ایمیل خود را طوری تنظیم کنید که نشان دهد پس از یک زمان مشخص، در روز کاری بعدی پاسخگو خواهید بود.

پاول اضافه می‌کند که اگر مسائلی وجود دارد که می‌خواهید سرپرست خود را از آن‌ها مطلع کنید، می‌توانید از قبل با نوشتن یک سناریو، میزان دلهره‌آور بودن آن را برای خود کاهش دهید.

او توصیه می‌کند که در خارج از محل کار، روش‌های خود مراقبتی مانند فعالیت بدنی یا پرداختن به یک سرگرمی را در برنامه روزانه خود وارد کنید. او همچنین به دریافت درمان‌های لازم برای مدیریت استرسِ ناشی از کار تاکید می‌کند. برخی از کارمندان تمام وقت می‌توانند از طریق برنامه کمک به کارمندان ارائه شده توسط شرکتشان، به درمان‌های لازم دسترسی پیدا کنند.

او می‌گوید: «زمان آن فرا رسیده است که برخی از این شیوه‌های خود مراقبتی را به کار بگیرید تا بهتر بتوانید استرس‌ها را مدیریت کنید، زیرا مواجهه با استرس‌ها و اضطراب‌های موجود در یک محیط کاری سمی غیرقابل اجتناب است.»

منبع: hodhod