شبکه اطلاع‌رسانی روابط‌عمومی ایران (شارا)-|| چارچوب های متنوعی برای یافتن محصول یا ایده استارتاپی وجود دارد. فوربز در مقاله ای تلاش کرده از یک چارچوب تازه در این باره بگوید. چارچوبی که کمتر درباره آن شنیده اید.

این چارچوب از دل نظریه TRIZ And TIPS استخراج شده است. این نظریه مجموعه ای از روش ها برای حل یا بهبود مشکلات، یافتن و حل تناقض ها را ارائه می کند. درواقع این نظریه می گوید روش هایی یکسان برای حل مشکلات فنی و تناقض های متفاوت وجود دارد. در این نظریه، کاربران برای حل یک مشکل خاص، در گام نخست آن مشکل را در یک چارچوب کلی کوچک ارزیابی می کنند. بعد تلاش می کنند آن مشکل کلی را با روش های مناسب اما معمول حل کنند. پس از انجام این کار، آن ها مشکل را به موقعیت خاصی که در آن ایجاد شده باز می گردانند و تلاش می کنند راه حل پیدا شده را، اجرا کنند.

به عبارت ساده تر، این نظریه بر این فرض استوار است که هر مشکلی که هر فردی، در هرجایی و هر زمانی به آن بر می خورد، راه حلی وجود دارد و آن راه حل پیشتر پیدا شده است. فوربز در توضیح بیشتر، به نحوه سفارش غذا در سال های گذشته اشاره می کند. مردم در گذشته باید برای خرید پیتزا به پیتزا فروشی زنگ می زدند و با یک نفر صحبت می کردند و سفارش می دادند. بعضی اوقات این کار غیرممکن بود، به ویژه در روزهای جمعه. دلیل این بود که اپراتور در پیتزافروشی نمی توانست با بیش از یک نفر صحبت کند.

راه حل این مشکل ساده به نظر می رسید. رستوران ها چند اپراتور استخدام کردند. اما در واقع، بهترین ایده عدم وجود اپراتور در پیتزافروشی ها و ثبت سفارش توسط خود مشتریان بود. پس از گذشت سال ها، بالاخره یک نفر این مشکل را در رستوران ها دید و اپلیکیشن هایی برای سفارش و تحویل غذا ایجاد شد.

مردم کمتر درباره نظریه TIPS در حل چالش‌ها شنیده‌اند. دلیل این است که این نظریه توسط یک مهندس در اتحاد جماهیر شوروی به نام گنریچ آلتشولر توسعه یافته است. با این حال، پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، بعضی شرکت ها از این نظریه استفاده کرده اند. سامسونگ یکی از آن ها و نمونه ای خوب در این زمینه است.

استفاده از رویکرد TIPS برای استارتاپ ها

یکی از نکته های اساسی در نظریه TIPS تعریف این نظریه از سیستم های ایده آل است. در این نظریه سیستم ایده آل، سیستمی است که وجود ندارد، اما وظایفش را به درستی انجام می دهد. ماکسیم بابیچ، موسس Spdload در فوربز می گوید «ممکن است الان فکر کنید می خواهم بگویم ویژگی های محصول را کوچک کنید تا به ارزش بیشتری برسید، اما منظور من این نیست. نکته هیجان انگیز این است که بسیاری از محصولات موفق، ویژگی های بسیاری داشتند. عرضه کنندگان این محصولات نه تنها از ویژگی ها کم نکردند بلکه به آن افزوده اند. این برخلاف یک سیستم ایده آل در نظریه TIPS به نظر می رسد. پس مشکل چیست؟».

نکته مهم این است که این محصولات با همه ویژگی هایشان توانستند زمان استفاده و اجرای عملیات را کم کنند. به عبارت ساده تر، در نسخه اولیه از یک محصول، کاربر باید یک ساعت زمان برای انجام کار اختصاص می داده اما در نسخه دوم، این زمان به 10 دقیقه کاهش یافته است. در نسخه سوم، به طور تقریبی زمان خاصی به انجام کاری اختصاص نیافته و این نتیجه به کمک هوش مصنوعی به دست آمده است. نسخه سوم، محصولی ایده آل از دید مشتریان است چراکه بدون صرف زمان، کاری که لازم است انجام می شود. نکته قابل توجه اینکه در مورد محصولاتی که به نوعی، به عنوان قاتل زمان اشخاص شناخته می شوند، مثل تیک تاک، نتفلیکس، اینستاگرام و ... نظریه TIPS راهگشا به نظر نمی رسد.

پیدا کردن مشکلات با راه حل های شناخته شده

نکته جالب درباره نظریه TIPS یافتن راه حل مشکلات است، اما در استارتاپ ها مشکلات را پیدا می کنند تا حل کنند. باتوجه به این رابطه، موسس استارتاپ می تواند مسیر را برعکس حرکت کند. آن ها می توانند براساس نظریه TIPS، راه حل های شناخته شده را پیدا کنند و از این راه حل ها برای حل مشکلات استفاده کنند. روش سریع و ارزان برای توسعه محصولات با ارزش، داشتن چیزی برای اعتبارسنجی سریع ایده هاست. یک نمونه در این زمینه، کارخانه تسلاست. این شرکت هیچ خودروی مدرنی را اختراع نکرده بلکه این خودروها را به عنوان راه حلی برای پایان یافتن بحران انرژی و آلودگی زیست محیطی در جهان ارائه کرده است.

منبع: tccim