شبکه اطلاع‌رسانی روابط‌عمومی ایران (شارا)-|| هر چند سال 1400 تحت عنوان: تولید؛ پشتیبانی ها؛ مانع زدایی ها نامگذاری شد؛ اما با کمال تاسف و تاثر فراوان؛ شاهد هستیم که برآیند این نامگذاری؛ نه منجر به افزایش تولید ناخالص ملی و رفاه عمومی شده و نه منجر به افزایش درآمد سرانه کشور.

طبیعی است که روابط‌عمومیها نیز قطعا در این مقوله مسئولیت‌ها و وظایف و ماموریت‌هایی داشته اند که به هر دلیل به سرانجام مطلوب نرسیده است. دولت ها همواره از بدو پیروزی انقلاب اسلامی تاکنون متاسفانه یا نخواستند و یا نتوانستند که با موضوع روابط‌عمومی در ایران یک انس و الفت علمی و اجرایی و... داشته باشند که در جای خود نیاز به آسیب شناسی لازم و کافی دارد.

با روی کارآمدن دولت سیزدهم احساس می‌شد که ممکن است روابط‌عمومی و ارتباطات در کشور جان تازه ای بگیرد. اما تجربه چند ماهه اخیر عملکرد دولت سیزدهم نشان داد که احتمالا امیدی به گشایش در این موضوع نیست؟!؟ چرا که سکان روابط‌عمومی ها همچنان عمدتا در دست غیر متخصص هاست.

بار سنگین روشن نگاه داشتن چراغ روابط‌عمومی در سال 1400 همچون سال‌های گذشته نیز در غیاب دولتمردان بر دوش بخش خصوصی و انجمن‌ها و نهادهای مردمی بود. شیر مادر و نان پدر؛ حلالشان. در سال 1400 دو دولت داشتیم. یکی در پایان کار و دیگری در شروع کار. همین امر باعث دوگانگی و سردرگمی برای روابط‌عمومی بخش دولتی بود که در برزخ بود و نبود به سر می‌بردند و این صد البته بد حالتی است!؟!

نگاهی به بودجه سال 1400 و مروری بر بخشنامه ها و دستورالعمل‌های صادره سازمان اداری و استخدامی کشور و ملاحظه و دقت در پیگیری‌ها و نوع دغدغه نمایندگان مجلس؛ وزراء و خصوصا استانداران و فرمانداران نشان می‌دهد که هیچ اهمیت و حساسیت قابل دفاعی نسبت به روابط‌عمومی وجود نداشته است. قبلا هم به زبان ساده گفته ام که روابط‌عمومی؛ نخود و نمک هر آش است.

روابط‌عمومی؛ دار و ندار سازمان است. روابط‌عمومی؛ رهبر ارکستر سازمان است. پس چرا روابط‌عمومی باید اینقدر در بخش دولتی غریب و مظلوم و بی پناه باشد.؟!؟ روابط‌عمومی ها در مقوله کرونا؛ یارانه ها؛ بورس؛ خودرو؛ مسکن؛ ازدواج؛ اشتغال؛ قاچاق کالا و ارز؛ مواد مخدر؛ صادرات و... در بخش دولتی واقعا چه کردند و چه می‌توانستند بکنند و نکردند؟

روابط‌عمومی ها در حوزه شفافیت و پاسخگویی واقعا چه عملکرد قابل ذکری دارند؟ روابط‌عمومی ها در زمینه مبارزه با فساد و رانت و اختلاس و... چه کارنامه موفقی دارند؟ روابط‌عمومی ها در خصوص رساندن صدای مشکلات جامعه بزرگ و شریف بازنشستگان؛ معلمان؛ پرستاران و... به فرادستان ذیربط چه نقش سازنده ای داشته اند؟

ملاحظه می‌شود که هزار راه نرفته وجود دارد که زمین مانده و می‌بایست تعیین تکلیف شوند. به نظر می‌رسد روابط‌عمومی قوای سه گانه کشور و نهادهای استراتژیک و سازمان‌های تصمیم ساز و تصمیم گیرنده بطور جدی نیازمند باز طراحی و مهندسی مجدد در ساختارها و ماموریت‌ها و اختیارات خود هستند و اگر قرار است گشایشی صورت گیرد حتما روابط‌عمومی باید یک پای ثابت کار باشد و ایفای نقش نماید. چه بخواهیم چه نخواهیم روابط‌عمومی در جهان؛ یک حرفه؛ فن؛ هنر؛ علم و مهارتی ضروری؛ پذیرفته شده؛ محترم و راهگشاست که می‌تواند کاری کند کارستان.

حال روابط‌عمومی و ارتباطات در سال 1400 حال خوشی نبود و باز هم امیدواریم در سال جدید اتفاق مبارکی رخ دهد.