شبکه اطلاع‌رسانی روابط‌عمومی ایران (شارا)-|| در جامعه ای مانند ایران عزیز ما که با مشکلات عدیده داخلی و خارجی دست و پنجه نرم می کند و اقتصاد و فرهنگ آن بدلایل مختلف با فراز و نشیب های بسیاری روبروست، شایعه می تواند در هر لحظه و هر جا، فرصت خودنمایی داشته باشد. چرا که به هر حال، هستند افراد معترض و یا مغرضی که به صورت هدفمند یا بی هدف اقدام به شایعه سازی و شایعه پراکنی کرده تا بدینوسیله علاوه بر ایجاد التهاب در جامعه، بعضا برای خود کسب منافع فردی یا گروهی داشته باشند.

تجربه زیسته نگارنده نشان می دهد که معمولا منشا و ریشه شایعات، شکل تغییر یافته ای از بخشی از یک مصاحبه یا سخنرانی یا یادداشت یک مدیر و مسئول یک سازمان است که سازنده شایعه قصد تخریب شخصیتی، ناراضی تراشی، امتیازگیری، ایجاد ترس و ناامیدی در مردم و... را دارد. نکته مهمی که باید بدان توجه داد این است که شایعه برای ساخته شدن و تکثیر و گسترش خود، نیازمند یک بستر و زمینه است. بستر تولید و گسترش شایعه، انواع رسانه ها می باشند.

به عبارت دیگر، امروزه، شایعه تنها با کمک رسانه است (صوتی – تصویری – مکتوب – غیر مکتوب – حقیقی = مجازی) که می تواند ظهور و بروز داشته باشد، بنابراین نکته طلایی این نوشتار این است که روابط‌عمومی‌ها برای مدیریت شایعه در جامعه و سازمان‌ها می‌بایست کار رسانه ای هوشمندانه و قدرتمندی را انجام دهند و به تکنولوزی و رسانه های تاثیر گذار در این زمینه مجهز باشند، کما اینکه خوانندگان عزیز استحضار دارند که به هر حال و بنا بدلایل عدیده، کشور ما در خارج از مرزها، مخالفان گوناگونی دارد که از قضا، دارنده تریبون‌های قدرتمند رسانه ای نیز می‌باشند ( ایران اینترنشنال – بی بی سی فارسی – صدای امریکا و...).

صد البته تا مادامی که مدیران دست اندرکار کشور، درک درستی از موارد فوق نداشته باشند، همچنان شاهد ترک تازی شایعه در جامعه ای که از فقدان پاسخگویی و شفافیت رنج می‎‌برد، خواهیم بود. در صورتی که باور داشته باشیم که می‌بایست یک حکمرانی منطبق با اصول الهی و انسانی مبتنی بر جغرافیای حال حاضر جهان را داشته باشیم، پس باید نیک بدانیم که هر چقدر مولفه های حکمرانی خوب، نظیر: حاکمیت قانون – شفافیت و پاسخگویی بیشتر مورد توجه قرار گیرند، شایعه کمتر می‌تواند در دل و جان و باورهای مردم نفوذ کند.

ذکر این نکته حایز اهمیت است که، به نظر می‌رسد میان تولد و تکثیر شایعه و صداقت مسئولان کشور و حاکمیت ارزش‌های اخلاقی در جامعه، رابطه مستقیمی وجود دارد. فلذا یکی از امور مهمی که بر عهده روابط‌عمومی‌هاست این است که تلاش کنند درجه خلوص و صداقت را در میان مدیران سازمان‌ها بالاببرند تا از این طریق، مردم بجای توجه و تمرکز بر شایعات، به اخبار و اطلاعیه ها و مصاحبه های صادقانه مسئولان گوش دهند.

در عین حال روابط‌عمومی‌ها می‌بایست تلاش کنند تا با بهره‌گیری از ظرفیت‌های موجود درون و برون سازمانی، مروج ارزش‌های اخلاقی در سازمان و جامعه باشند تا بدین طریق، اعتقادات مذهبی و فرهنگی تقویت شده و شایعه سازی و شایعه پراکنی یک امر مذموم ضد ارزشی و ضد فرهنگی قلمداد شود.