شبکه اطلاع‌رسانی روابط‌عمومی ایران (شارا)-|| نمی توان اهمیت حواس پنج گانه انسان را انکار کرد - لامسه، بینایی، شنوایی، بویایی و چشایی. آنها چیزی هستند که به ما اجازه می دهند با دنیای اطراف خود تعامل داشته باشیم و آن را تجربه کنیم.

ناتوانی در برقراری ارتباط

بیش از هر حس دیگری، شنوایی برای توانایی ما در برقراری ارتباط با یکدیگر بسیار مهم است. مطمئناً، لمس و بینایی برای کمک به انتقال و تفسیر احساسات مفید هستند - برای دیدن و احساس کردن آنچه در اطراف ما می گذرد. با این حال، شنوایی ما به ما این امکان را می دهد که چیزها را در زمینه خاصی قرار دهیم که حواس دیگر نمی توانند.

اگر قادر به شنیدن موارد زیر نبودید، به دنیای خود فکر کنید:

بچه ها در حال خندیدن
غوغای پرندگان
متن آهنگ
دیالوگ از یک فیلم
یکی میگه دوستت دارم

این فقط جنبه های مثبت صدا نیست که ما از آنها غافل می شویم. شنوایی به عنوان یک سیستم هشدار عمل می کند. این می تواند ما را نسبت به خطر آگاه کند یا به ما کمک کند زمانی که دیگران در مضیقه هستند احساس کنیم و به ما اجازه مداخله می دهد.

تصور کنید صدای گریه یک نوزاد یا آژیر گردباد یا هشدار آتش را نمی شنوید.

از دست دادن شنوایی همچنین ممکن است منجر به احساس انزوا یا تنهایی در فرد شود. ارتباطات یک اصل اساسی از نحوه تعامل انسان‌هاست. ناتوانی در شنیدن صحبت های دیگران می تواند منجر به عملکرد ضعیف کاری، تعامل اجتماعی پراکنده یا کناره گیری فرد از افرادی شود که با آنها نزدیک هستند.

مطالعات نشان داده‌اند که کاهش شنوایی حتی ممکن است به زوال عقل در بیماران مسن‌تر منجر شود، زیرا سال‌ها تلاش برای شنیدن و انزوای اجتماعی ناشی از آن، عوارض خود را دارد.

مانند حواس دیگر، به راحتی می توان شنوایی خود را بدیهی دانست. وقتی کار می کند، ما به ظرفیت خود برای شنیدن توجه چندانی نمی کنیم و به ندرت به چیزی درباره آن فکر می کنیم. با این حال، این شروع به تغییر کرده است. بر اساس آمارهای اخیر، کاهش شنوایی یک نگرانی رو به رشد سلامتی برای بسیاری است.

طبق گزارش انجمن کم شنوایی آمریکا، 48 میلیون آمریکایی از نوعی کم شنوایی رنج می برند. این سومین مشکل شایع سلامتی برای افراد مسن محسوب می شود.

برای کودکان، اعداد به همان اندازه نگران کننده هستند. در ایالات متحده، تقریباً دو تا سه کودک از هر 1000 کودک با کاهش قابل توجه شنوایی در یک یا هر دو گوش متولد می شوند. نزدیک به 15 درصد از کودکان 6 تا 19 ساله از سطحی از کم شنوایی رنج می برند.

چه چیزی باعث از دست دادن شنوایی افراد می شود؟ آیا کاری برای جلوگیری از آن وجود دارد؟ بیایید از نزدیک به کم شنوایی، علائم و علل آن و نحوه جلوگیری از دست دادن آن نگاه کنیم.

علائم کم شنوایی

تشخیص کم شنوایی همیشه آسان نیست. توانایی شنیدن ما اغلب به محیط اطرافمان وابسته است. فقط به این دلیل که درک کسی در یک رستوران پر سر و صدا برای شما سخت است، لزوماً به این معنی نیست که گوش های شما مشکوک هستند.

با این حال، چند نشانه اولیه وجود دارد که در صورت تداوم، ممکن است نشان دهنده مشکلات احتمالی باشد که ارزش مراجعه به پزشک را دارد.

رایج ترین عبارتند از:

- مشکلات در درک گفتار اصلی یا صداهای آشنا. این شامل شنیدن صحبت‌های خفه‌شده زمانی است که فردی واضح صحبت می‌کند یا صداهای روزمره کسل‌کننده یا خاموش به نظر می‌رسند.

- باید از مردم بخواهید که خود را تکرار کنند، آهسته تر صحبت کنند، یا در ساختن صامت های خاص یا صدای بلندتر مشکل داشته باشند.

- نیاز به تنظیم مداوم صدای تلویزیون یا رادیو (بالا یا پایین).

- در محیط‌هایی که نویز پس‌زمینه زیادی دارند نمی‌توان تشخیص داد که چه چیزی گفته می‌شود.

- وقتی بیش از یک نفر در حال صحبت کردن هستند، کلمات را در یک مکالمه اشتباه درک کنید.

همانطور که اشاره شد، حوادث مجزای هر یک از موارد فوق ممکن است برای افرادی که شنوایی کامل دارند اتفاق بیفتد (به عنوان مثال، ممکن است شخصی هنگام صحبت کردن زیر لب زمزمه کند). اما از آنجایی که کم شنوایی می تواند بسیار آهسته اتفاق بیفتد، ممکن است متوجه نباشید که علائم فوق بخشی از زندگی روزمره شما شده است.

انواع کم شنوایی

متخصصان پزشکی کم شنوایی را به چهار نوع و چهار سطح طبقه بندی می کنند. چهار نوع اصلی کم شنوایی عبارتند از:

کاهش شنوایی رسانا: امواج صوتی قادر به رسیدن به گوش میانی از گوش خارجی نیستند. به طور معمول با جراحی یا دارو درمان می شود.

کاهش شنوایی حسی عصبی: مشکلی در گوش داخلی یا اعصاب داخل گوش به طور کلی.

کم شنوایی مختلط: ترکیبی از کم شنوایی انتقالی و حسی عصبی.

اختلال طیف نوروپاتی شنوایی: زمانی که امواج صوتی وارد گوش می شوند اما به دلیل آسیب گوش داخلی یا عصب پردازش نمی شوند و به درستی به مغز منتقل نمی شوند.

سطوح مختلفی که در آن کم شنوایی ممکن است رخ دهد عبارتند از:

کم شنوایی خفیف: فرد می تواند بیشتر صداها را بشنود و به راحتی مکالمه فردی را انجام دهد، اما برای تشخیص صداهای ملایم یا شنیدن صدای پس زمینه متوسط ​​تلاش می کند.

از دست دادن شنوایی متوسط: فرد باید از دیگران بخواهد که حرف شان را تکرار کنند و با مکالمات در سطوح طبیعی مبارزه کنند.

کم شنوایی شدید: ممکن است فرد فقط صداها یا صداهای بلند را تشخیص دهد. مکالمات چالش برانگیز هستند و برای بیشتر آنها نیاز به سمعک برای درک آنها دارند.

از دست دادن شنوایی عمیق: قادر به شنیدن صحبت دیگران نیستید، مگر زمانی که فریاد می زنید یا با صدای بلند صحبت می کنید. بدون استفاده از ایمپلنت یا سمعک نمی توان مکالمه را انجام داد.

کاهش شنوایی چگونه رخ می دهد

گوش ما از بمباران صدا رنج می برد. بسیاری از ما استرسی که هر روز گوش هایمان با آن مواجه می شود را نمی شناسیم. از آنجایی که ما به سطوح بالای سر و صدا مستعد می شویم، تشخیص اینکه آیا و چگونه شنوایی ما ممکن است بدتر شود می تواند دشوار باشد.

اما با درک بهتر فشار و عوامل خطر بالقوه، می‌توانیم مراقبت بهتری از شنوایی خود داشته باشیم. در بیشتر موارد، کم شنوایی ناشی از یکی از موارد زیر است:

آسیب گوش داخلی

مانند بقیه بدن ما، با افزایش سن، گوش بدتر می شود. این در هیچ کجا به اندازه اعصاب گوش داخلی شایع نیست، جایی که پوسیدگی سلولی توانایی گوش داخلی را برای رساندن مجردها به مغز کاهش می دهد. قرار گرفتن طولانی مدت در معرض صدای بلند یا بیش از حد باعث تسریع فساد گوش داخلی می شود.

جرم گوش

جرم گوش در مقادیر کم به عملکرد صحیح گوش کمک می کند. مجرای گوش را تمیز می کند، تجمع مو، کثیفی و سلول های مرده پوست را که در طول زمان انباشته می شوند، از بین می برد. جرم گوش همچنین به عنوان یک روان کننده ضد قارچ و ضد باکتری عمل می کند که از عفونت ها جلوگیری می کند. با این حال، جرم بیش از حد گوش، گوش را مسدود می کند و از رسیدن صدا به فراتر از گوش خارجی جلوگیری می کند.

پارگی پرده گوش

صداهای بلند و ناگهانی، تغییرات فشار شدید و اجسام خارجی داخل گوش همگی می توانند منجر به پارگی یا سوراخ شدن پرده گوش شوند.

عفونت

در کودکان، عفونت گوش - التهاب گوش میانی - شایع است. از هر شش فرزند، پنج فرزند قبل از سه سالگی یک فرزند خواهند داشت. بزرگسالان همچنین مستعد ابتلا به عفونت ها و ناهنجاری های اضافی هستند که ممکن است شنوایی را مختل کند، از جمله تومورها یا رشد استخوان، به ویژه در گوش خارجی.

عوامل خطر کم شنوایی

بسیاری از خطرات مرتبط با کم شنوایی به خوبی شناخته شده است. همانطور که قبلاً در مورد چگونگی بروز آن توضیح دادیم، سن و قرار گرفتن طولانی مدت در معرض نویز بیش از حد مهم ترین خطر را برای شنوایی شما ایجاد می کند. حتی یک انفجار ناگهانی صدا، مانند صدای شلیک گلوله، می تواند باعث آسیب ماندگار شود.

هنگامی که صحبت از قرار گرفتن در معرض آن به میان می آید، کارمندان در صنایع خاص ممکن است در معرض خطر کم شنوایی بیشتری باشند، از جمله کارگران ساختمانی یا کارخانه ها یا کسانی که در ارتش هستند.

ژنتیک نیز ممکن است یکی از شرایط کم شنوایی باشد. اعداد نشان می دهد که بین 50 تا 60 درصد کاهش شنوایی در نوزادان نتیجه ژنتیک است. وراثت نیز می تواند احتمال بدتر شدن شنوایی را با افزایش سن افزایش دهد.

عوامل دیگری که منجر به کاهش شنوایی می شوند عبارتند از داروها، بیماری و ضربه. در مورد دارو، آنتی بیوتیک های خاص، داروهای شیمی درمانی، درمان های ED یا استفاده بیش از حد از آسپرین به آسیب گوش داخلی کمک می کند. برخی از داروها حتی می توانند باعث ایجاد وزوز گوش شوند که یک زنگ دائمی در گوش است.

در بیماری، هر چیزی که منجر به تب بالا شود یا جریان خون را قطع کند (فشار خون بالا یا بیماری قلبی) ممکن است به حلزون گوش آسیب برساند. آسیب به جمجمه یا مغز نیز احتمال اختلال در شنوایی شما را افزایش می دهد.

پیشگیری از کم شنوایی

خوشبختانه، وقتی صحبت از پیشگیری به میان می‌آید، حفظ سلامت گوش‌ها بسیار در مورد انجام اقدامات عقلانی است.

در معرض صداهای شدید یا بیش از حد قرار نگیرید و این راه شماره یک برای جلوگیری از کاهش شنوایی است. اگر صدای بلند اجتناب ناپذیر است، اقدامات لازم را برای محافظت از خود با گوش گیر، گوش بند یا فاصله ایمن دور از منبع انجام دهید. اگر شغل شما حول صدای بلند یا مضر می چرخد، این بسیار مهم است.

سرگرمی‌هایی مانند کنسرت، شکار یا پخش موسیقی در ماشین شما هر چقدر هم که سرگرم کننده هستند، شنوایی شما را خراب می‌کنند. در صورت امکان از گوش های خود محافظت کنید و به طور منظم به دور از بلندی صدا استراحت کنید.

در نهایت، چکاپ های منظم گوش را در اولویت قرار دهید. دقیقاً مانند چشمان شما، آزمایش‌های معمول شنوایی می‌تواند به شناسایی زودتر مشکلات احتمالی کمک کند و زمان لازم را برای درمان و پیشگیری از کاهش شنوایی در آینده فراهم کند. یکی از مهم ترین حواس خود را بدیهی نگیرید. سطح بالایی از ارتباط را با دنیای اطراف خود حفظ کنید و سعی خود را در مورد کم شنوایی بالا و پایین نگه دارید.
 

منبع انگلیسی: mastersincommunications
منبع فارسی: شارا - شبکه اطلاع‌رسانی روابط‌عمومی ایران