شبکه اطلاع‌رسانی روابط‌عمومی ایران (شارا)-|| اواخر سال 94 با وجودی که مدیرم تصمیم گرفت پروژه ای مسکوت با موضوع همایش زن و روابط‌عمومی را در جامعه ای مردسالارانه به اجرا در آورد هنوز با تناقض و تردید مواجه بود اما به قول خودش به یک دلیل که این پروژه با روحیه مطالبه گری من می تواند جامه عمل بپوشد متقاعد شده بود.

دلایل متعددی بدلیل ارتباط تنگاتنک با جامعه روابط‌عمومی کشور من را برای انجام این پروژه مصمم می کرد. آن روزگاران اکثریت مدیران روابط‌عمومی را آقایان تشکیل می دادند و دیدگاه مثبتی برای اجرای این پروژه نبود و عدم نیاز به این برنامه و علی‌السویه بودن این موضوع از زبان آنها شنیده می شد.

اما گویا مدیرم درست تشخیص داده بود در واقع هر چه پیش می رفتم مخالفت و محدودیت های ایجاد شده عطش من را برای اجرای این امر بیشتر می کرد. بر اساس آسیب شناسی که نیاز به پژوهش و جامعه آماری نداشت و کافی بود نشست کوتاه با چند مدیر روابط‌عمومی آقا و کارشناسان ذیربط آنان در حوزه روابط‌عمومی داشت پای درد و دل بانوان این حوزه اعم از اساتید عالی رتبه دانشگاهی مدیران روابط‌عمومی وزارتخانه و یا بخش خصوصی نشست و متقاعد به اجرای این پروژه شد.

تا آنجا که کمیته علمی این همایش از میان همین قشر منتخب شد و در جلسات متعدد به دستاوردهای سازنده در تمام بخش های روابط‌عمومی منجر گردید.

با هدف تبیین فعالیت های چشمگیر بانوان به شرط دیده شدن و اینکه این باور ایجاد شود بانوان در این حوزه بسیار توانمند بوده و چه بسا در کنار مدیران ارشد حتی در سطوح وزارتی علیرغم بن بست های فرهنگی و نگاه مرد سالارانه خوش درخشیدند و شایسته ارتقا در پست‌های مدیریتی می باشند.

مباحث بسیار کاربردی در جهت رفع مشکلات موجود مطرح شد، تا حدودی این باور در بین بانوان حوزه روابط‌عمومی ایجاد شد آنچه سازمان آنها را در میان افکار عمومی تعریف کرده بخشی را مدیون تلاش های آنها بوده است. آنچه خستگی را می زداید زیبایی اثر به جا مانده است.

از آن سالها تا به امروز با توجه به تلاش و انگیزه ای بدون پایان بانوان روابط‌عمومی را در جایگاه و پست های مدیریتی چه در بخش خصوصی، دولتی و در کرسی های دانشگاه در صفوف موازی با فرهیختگان ذکور این خانواده عظیم به  چشم شاهدیم.

به واسطه تغییر بینش ها و بیناتر شدن دیده ها و شناخت خود بانوان از توانمندی های بالقوه در مواجه شدن با دانشی که در این حوزه به کار گرفته‌اند ولی عدم خود باوری و غالب بودن نگاه مرد سالارانه اجازه شکوفایی به آنها نداده بود را کم کم به نمایش می گذاشتند.

نیم قرن در این حوزه زمانی است کافی برای فرهنگ سازی و حفظ ارزش ها و آنچه برای آن تلاش کرده ایم. از هر درختی به اندازه ریشه محکم، تعداد سالها و قدمت و تنومندی شاخه ایش انتظار ایجاد می شود.

انجمن روابط‌عمومی ایران تنومندترین درخت این حوزه با شاخه های قوی که اساتید وزین آن می باشد جشن نیم قرن تاسیس و 30 سال تلاش مستمر خود را به همراه خانواده روابط‌عمومی جشن گرفت افسوس در این روز مبارک نیمی از جمعیت این خانواده را گله مند کرد.

بانوان حوزه روابط‌عمومی که از اساتید دانشگاهی و مدیران عالیرتبه و کارشناسان این حوزه که خود در عین دعوت میزبان هم محسوب می‌شدند طعم غریبی و عدم حضور را در مراسم چشیدند. تمامی گزارش‌های این نیم قرن حاصل عملکرد آقایان، حضور پر رنگ آنها در عرصه های مدیریتی و موثر به نمایش گذاشته شد. برای لحظه ای طالبان در این مراسم ظهور کرده بود و حتی هدایای تقدیمی با انتخاب کاربری مردانه کمربند و بن کارت خرید کت و شلوار مردانه برنامه‌ریزی شده بود.

با توجه به تذکرات بانوان مجری محترم از حضور بانوان در مراسم قدردانی کرد و برای لحظه ای گویا خدا زن را آفرید. مجددا سوال سالیان پیش اینکه جایگاه بانوان محترم حوزه روابط‌عمومی کجا تعریف شده است؟  ذهن مرا مشغول کرد شاید نیاز باشد انجمن روابط‌عمومی ایران این‌بار مجری پروژه زن و روابط‌عمومی بوده و اصلی ترین وظیفه خود و رسالتش که فرهنگ سازی در تمام امور می باشد را این بار با موضوع ترمیم نگاه مرد سالارانه و ارتقای جایگاه و تلاش بانوان روابط‌عمومی را احیا کند.

لیلا نوری
کارشناس روابط‌عمومی