شارا، مریم غضنفری ـ  کارنامه دولت ها معمولاً پس از اتمام دوران تصدی گری آن ها توسط جامعه مورد تحلیل و بررسی قرار می گیرد و قضاوت هایی به دور از جهت گیری ها و نگرانی احتمالی توسط لایه های مختلف اجتماع انجام می شود. البته بخش هایی در بدنه و ساختار اجرایی کشور وجود دارد که عملکردشان تاثیر مستقیمی بر شکل دهی افکار عمومی در جامعه دارد که روابط عمومی ها به عنوان واحدهای ارتباطی با مردم جزء این دسته هستند و به شکل تاثیرگزاری می توانند مولفه های دیگر را تحت تاثیر قرار دهند.

روابط عمومی به دلیل داشتن ارتباط دو سویه با سازمان و مخاطب در برقراری این ارتباط و دریافت و سنجش نظرات افکار عمومی عامل مهم و تعیبن کننده ای قلمداد می شود، لذا بررسی ساختار و عملکرد خود روابط عمومی ها از اهمیت بسزایی برخوردار است، در همین رابطه گفتگویی را با رییس انجمن متخصصان روابط عمومی و یکی از پیشکسوتان روابط عمومی داشتم.

سید شهاب سید محسنی، رییس انجمن متخصصان روابط عمومی در مورد چگونگی عملکرد دولت های هشتم و نهم در حوزه روابط عمومی ها می گوید: در واقه طی این مدت می توان اندک نقاط قوت و ضعف هایی را برای ساختار عملکردی روابط عمومی ها برشمرد که ارتقاء سطح روابط عمومی وزارتخانه ها و معاونت های ریاست جمهوری از اداره کل به مرکز از آن جمله است، هر چند این اقدام به دلیل اینکه ساختار زیرمجموعه های مرکز روابط عمومی به خوبی تعریف و پیش بینی نشده بود نتوانست تاثیر قابل توجهی در افزایش راندمان و کارایی روابط عمومی ها ایجاد کند. به گفته وی همچنین تهیه و ابلاغ مجدد چند آیین‌نامه ارتقاء فعالیت‌ها و وظایف روابط‌عمومی‌ها و افزایش اعتبارات روابط‌عمومی‌ها را مدنظر قرار داده بود ولی در بسیاری از سازمان‌ها متاسفانه ضمانت اجرایی پیدا نکرد و لازم بود متولیان روابط‌عمومی‌ این آیین نامه‌ها را پیگیری و به اجرا می‌رساندند.

سید محسنی در ارتباط با نقاط ضعف مدیریتی روابط‌عمومی‌ها طی هشت سال گذشته به انتصاب برخی از مدیران غیرمتخصص اشاره می‌کند و می‌گوید: متاسفانه در بسیاری از موارد انتصاب غیر متخصص‌ها در راس روابط‌عمومی باعث شد تا این واحد ارتباطی از انجام وظایف تخصصی و حرفه‌ای خود دور شده و روابط‌عمومی عملاً کارآمدی خود را در ارتباط بین سازمان‌ها و مخاطبان از دست دهند.

رییس انجمن متخصصان روابط‌عمومی گفت: همچنین در این دوره آموزش و توسعه نیروی انسانی در روابط‌عمومی‌ها مورد غفلت واقع شد، هرچند انجمن‌ها و موسسات غیر‌دولتی با برگزاری کنفرانس‌ها و سمپوزیوم‌ها و کارگاه‌‌های آموزشی سعی کردند این خلاء آموزشی نیروی انسانی در روابط‌عمومی را جبران کنند.

از سوی دیگر می‌توان گفت با انتقال متولی روابط‌عمومی در کشور از وزارت ارشاد به شورای اطلاع‌رسانی دولت کمتر این فرصت مهیا شد که به جهت ساختار سیاسی و مشغله‌های کاری در دبیرخانه شورای اطلاع‌رسانی دولت، در راستای اجرای برنامه‌های علمی و اجرایی متنوع برای اهتلای دانش روابط‌عمومی در کشور، بویژه موضوع مهم آموزش توجه لازم به عمل آید.

همچنین ابراهیم دربانیان یکی از پیشکسوتان و مدیر روابط‌عمومی بانک ایران زمین، روابط‌عمومی را در هشت سال گذشته بخاطر عدم انسجام درونی دچار سطحی‌گرایی دانسته و می‌افزاید: بزرگترین ضعف روابط‌عمومی‌ها طی مدت مذکور عدم اطلاع‌رسانی مناسب و موثر بوده است، حتی در بدنه و ساختار اجرایی دولت موضوعات بخوبی پوشش داده نمی‌شد. مثلاً در سفرهای استانی رییس جمهور ضعف ازلاع‌رسانی مشهود بود که حتی در رابطه با ویژگی‌های پروژه ها و اثرات کارهای اجرایی اطلاعات بدرستی دسته‌بندی و ارایه نمی‌شد در حالیکه برای پوشش چنین رویدادهایی از قبل باید اطلاع‌رسانی جامع و برنامه‌ریزی شده انجام می‌گرفت. وی در ادامه عدم تخصص گرایی در روابط‌عمومی را طی هشت سال گذشته به عنوان یکی از عوامل مهم بوجود آمدن چنین ضعف‌هایی عنوان کرده و گفت: نداشتن دقت نظر لازم از سوی روابط‌عمومی نسبت به موضوعات مهم و تعیین‌کننده اثرات سویی به همراه خواهد داشت.

جواد قاسمی، رییس انجمن روابط‌‌عمومی ایران و یکی دیگر از صاحب‌نظران روابط‌عمومی نیز برآیند حرکت و سیر روابط‌عمومی‌ها در طی هشت سال اخیر را با اشاره به اینکه براساس مسوولیت‌های مشخص هر روابط‌عمومی به عنوان سخنگوی سازمان مطرح است بر مبنای شفاف‌سازی و اطلاع‌رسانی از درون مجموعه برای مخاطبان سازمان شرح داده و افزود: روابط‌عمومی‌ها به عنوان سخنگوی سازمان باید اطلاعات را بعد از پردازش و دسته‌بندی در اختیار رسانه‌ها قرار دهند و از این طریق به اطلاع مردم رسانده شود.