شبکه اطلاع رسانی روابط‌عمومی ایران (شارا)-|| اگر ارتباطات، همان روابط است و اگر واژه مردمی، همان واژه عمومی است، پس ارتباطات مردمی با روابط عمومی چه تفاوتی دارد؟

گذری بر واژه های:
( روابط عمومی public relations ) - (ارتباطات عمومی Public communication) – (ارتباطات مردمی people communication) – (ارتباطات انسانی Human communication).

آنچه مسلم است در روابط‌عمومی و ارتباطات، سر و کار ما اساسا با انسان است. هر چند که انسان ها با حیوانات و اشیاء هم ارتباط برقرار می کنند. در عین حال، عده ای معتقدند که ارتباطات مردمی، واحدی زیر مجموعه روابط عمومی است که البته این ها دفاعیه قابل ذکر و محکمی در این خصوص ندارند زیرا اشکال از آنجا ناشی می شود که شاید در هنگام ترجمه و معادل سازی این واژه ها به هر دلیلی، اصولا دقت و ظرافت لازم و کافی به خرج داده نشده است.

 بالاخره امروزه ما با این واژه های متنوع زندگی می کنیم در صورتی که آنها حقیقتا نیازمند یک باز تعریف و مهندسی مجدد مفهومی کاربردی هستند. روزمرگی در دانشگاه ها و سازمان های ما به عنوان یک آفت بزرگ و مانع مهم رشد و توسعه پایدار، سبب شده که با خیلی از غلط‌های مصطلح، حشر و نشر داشته باشیم.

در علوم دیگر نظیر مدیریت هم دچار چنین وضعیت مشابهی هستیم. مثلا ما به روشنی نمی‌دانیم که منظور از (public management) مدیریت عمومی است یا مدیریت دولتی؟!؟!. متاسفانه اساتید محترم این رشته ها نیز اتفاق نظر و وحدت کلمه مشخصی در این خصوص ندارند.

فاجعه هنگامی تاسف بارتر و زیان‌بارتر می‌گردد که مدیرانی را در روابط عمومی ها منصوب می‌کنیم که نه روابط عمومی خوانده اند و نه با اصول و مفاهیم مدیریت علمی آشنا هستند. نتیجه این فاجعه، همانا عقب ماندگی، از دست دادن فرصت‌ها، اتلاف انرژی و بودجه های کلان است.

هدف اصلی از نگارش این سطور چالش برانگیز، توجه دادن مدیران سازمان ها و جامعه دانشگاهی کشور به این نکته است که حتی الامکان در استفاده از واژگان مزبور و خصوصا وقتی که می‌خواهند چارت و ساختار سازمانی طراحی و تعریف نمایند تمام جوانب امر را در نظر گرفته و شایسته گزینی و شایسته سالاری را فراموش نکنند. چنانچه در آینده فرصتی پیش آید، واژگان فوق را با یک مطالعه تطبیقی، بیشتر مورد موشکافی قرار می‌دهیم.
 

از: حسن خسروی – مدرس دانشگاه – مولف کتاب روابط عمومی و ارتباطات