شبکه اطلاع رسانی روابط‌عمومی ایران (شارا)-|| چند گام اساسی برای حفاظت از عملکرد سازمان وجود دارند:

1. تصمیم ‏‎گیری متمرکز به‌منظور افزایش هماهنگی، سرعت و علی ‎الخصوص قاطعیت تصمیمات – علی ‎الخصوص اینکه ابهام می ‎تواند مانعی جدی برای عملکرد تصمیم ‎گیرنده‌ها باشد.

2. تهیه‎ ی فهرست منابع نقدی که کمپانی در اختیار دارد، ازجمله: خطوط اعتباری استفاده ‎نشده (سپرده‌گذاری‎ شده و نشده)، تسهیلات اعتباری غلتان و تصویب محدودیت‎ های مرتبط در زمینه ‎ی اخذ وام؛ منابع اعتبار جدید نظیر تسهیلات اعتباری ثابت به‌منظور سرمایه‎ گذاری مجدد روی وام‏ های غلتان؛ سرمایه‎ ی جاری بیشتر (فرضاً از طریق کاهش فهرست موجودی، تمدید شرایط پرداخت)؛ تزریق سهام؛ و ... .

3. تبیین سناریوهای اقتصادی در تمامی بازارهای هدف و دسته ‎‏بندی آن‎ها در گروه ‎های خفیف، متعادل و شدید.

4. مدل‌سازی برآوردهای مالی صورت‎ گرفته از تاثیر اقتصادی سناریوها بر میزان سودآوری و علی‌الخصوص نقدینگی سازمان. این فرایند شامل ارزیابی احتمال تخطی از شرایط و تعهدات، و تعیین زمان دسترسی به منابع نقدی می‌شود.

5. تعیین اساسی‌ترین‌ بخش ‎ها: کدامین محصولات، خدمات، بخش ‎های مشتری، خطوط کسب ‎وکار، واحدهای کاری و ... نقشی اساسی را در جریان نقدی کنونی و آتی سازمان دارند و باید حفظ شوند، اگرچه حتی اساسی‌ترین‎ ها هم در امان نیستند و می‌توانند تحت تاثیر شدیدترین سناریوها قرار بگیرند.

6. شناسایی اهرم ‎‏های رهبری موجود (در دل اساسی‌ترین بخش ‎های سازمان) برای تاثیرگذاری بر عملکرد مالی نظیر کاهش هزینه ‎های اختیاری، توقف در فرایند استخدام یا تعطیلی موقت کارخانه‎ ها.

7. تعیین اقدامات لازم برای شرایط حال حاضر و توافق پیشاپیش بر روی ترتیب به‎ کارگیری اهرم‎ هایی که در صورت وقوع سناریوهای گوناگون به کار گرفته می‌شوند.

شرکت‌هایی که یک سیستم برنامه‌ریزی مدون را توسعه داده ‎اند، جلوتر از دیگران هستند؛ زیرا پیشاپیش بسیاری از سناریوها، برآوردها، اساسی‌ترین بخش‌ها و اهرم‎ های سازمان را توسعه داده ‎اند و صرفاً باید آن‏ها را با شرایط کنونی تطبیق دهند.

منبع: مکینزی
 https://weblogibc-co.com